 |
Οι
εργαζόμενοι στο δημόσιο δεν αγωνίστηκαν για να βλέπουν τους
πράκτορες του
μνημονίου και πάλι στις «καρέκλες»
|
Επιμένει
να σαλιαρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ με τα στελέχη της δημόσιας διοίκησης που υπηρέτησαν τις
προηγούμενες, μνημονιακές κυβερνήσεις, κάτι που τον καθιστά υπόλογο απέναντι
στη λαϊκή θέληση.
Το
όνομα του Λάμπη Ταγματάρχη προκάλεσε την οργή των πρώην απολυμένων της ΕΡΤ. Οι
εργαζόμενοι που αγωνίστηκαν είναι πια λιγότερο ανεκτικοί με τους συνεργάτες του
αντιπάλου τους.
Στην
εκπαίδευση υπάρχει αγανάκτηση σε σχέση με την επιλογή διευθυντών σχολικών
μονάδων που θα διαμορφώσει όλη την ανώτερη διοικητική πυραμίδα. Ο φαινομενικός
εκδημοκρατισμός της διαδικασίας, με τη συμμετοχή της ψήφου των συλλόγων των
σχολείων κατά 33% στη μοριοδότηση των διευθυντών δεν ξεγελά. Προκαλεί η ανοχή
της νέας κυβέρνησης στα στελέχη εκείνα που στράφηκαν, σε όλα τα επίπεδα,
εναντίον της εκπαιδευτικής κοινότητας, σαν γενίτσαροι, για να διατηρήσουν τα
προνόμιά τους, με τις ευχές των μνημονιακών κομμάτων.
Δεν
τρεφόμαστε με αυταπάτες. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε για να υπηρετήσει το αστικό σύστημα
και όχι να το ανατρέψει. Ο κρατικός μηχανισμός, ως εργαλείο της άρχουσας τάξης,
χρειάζεται ανθρώπους πιστούς στο σύστημα, αλλά και αρκετά ανέντιμους ώστε να
μπορούν να κάνουν τη «βρώμικη δουλειά». Όσοι κυριαρχούνται όχι υποχρεωτικά
από μια αριστερή αλλά έστω από μια ειλικρινή προοδευτική αντίληψη διαθέτουν και
πολύ περισσότερη εντιμότητα. Άρα εξ ορισμού είναι ακατάλληλοι!
Έτσι
θα συνεχιστεί η υπάρχουσα νοοτροπία, που αντιμετωπίζει τον πολίτη-εργαζόμενο ως
υπόδουλο απέναντι σε μια αντιπαραγωγική γραφειοκρατία. Οι λειτουργικές
στρεβλώσεις, ο σχολαστικισμός, η αναξιοκρατία, ο ραγιαδισμός, όλα θα
παραμείνουν εδώ, ελαφρώς φτιασιδωμένα. Και πάντα κάποιος θα μας θυμίζει ποιος
είναι το πραγματικό αφεντικό, καλλιεργώντας το φόβο, τη συνδιαλλαγή, την
εξάρτηση. Για το αστικό σύστημα αυτά τα «εργαλεία» είναι πολύτιμα, γιατί έτσι
αναπαράγει τους υποτακτικούς του και κατ’ επέκταση τον εαυτό του.
Οι
λογαριασμοί που δημιουργήθηκαν από τις πληγές της προηγούμενης περιόδου
παραμένουν ανοιχτοί και το αίσθημα της κοινωνικής δικαιοσύνης δεν έχει
ικανοποιηθεί στο ελάχιστο. Η ρήξη των εργαζομένων του δημοσίου με τα ανώτερα
και ανώτατα στελέχη της διοίκησής τους είναι μια πρόκληση που δεν πρέπει να
φοβηθούμε. Στις εκλογές οι εργαζόμενοι απαίτησαν τη λήξη της χρηματοπιστωτικής
δικτατορίας στην Ελλάδα. Τώρα απαιτούν να ξεφορτωθούν και τους υπηρέτες της!
Θωμάς Θαλασσινός