Δευτέρα 22 Ιουνίου 2015

Το νερό, ο πολυτιμότερος φυσικός πόρος

Ακόμη και τη βασικότερη προϋπόθεση της ζωής, το νερό, ο καπιταλισμός
 θέλει να την υποτάξει στο κέρδος
Με αφορμή τις δηλώσεις του προέδρου της Nestle, ότι το νερό δεν είναι ανθρώπινο δικαίωμα και ότι θα πρέπει να δοθεί σε ιδιωτικές εταιρείες να το εκμεταλλεύονται, φούντωσε και πάλι η συζήτηση παγκοσμίως γύρω από το νερό.
«Το νερό μπορεί να θεωρηθεί φυσικός πόρος, οικονομικό αγαθό και περιβαλλοντικό στοιχείο. Είναι μοναδικό και αναντικατάστατο. Επίσης, είναι ανανεώσιμος φυσικός πόρος και συμμετέχει ενεργά στην αναπτυξιακή διαδικασία, αποτελώντας προϋπόθεση για κάθε μορφή οικονομικής ανάπτυξης», λέει μια μελέτη του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ).
Είναι αρκετά χρόνια που συζητείται διεθνώς η «έλλειψη νερού» και έχουν γίνει άπειρες μελέτες γύρω από αυτό. Όλες οι μελέτες απευθύνονται κυρίως στους οικιακούς καταναλωτές, προτρέποντάς τους να κάνουν οικονομία στην κατανάλωση. Με αυτό το πρόσχημα, αυξάνεται η τιμή του νερού, ενώ προωθείται η ιδιωτικοποίηση των εταιρειών ύδρευσης.

Τα στοιχεία για την κατανάλωση του νερού, όμως, λένε τα εξής: οι αγροτικές καλλιέργειες καταναλώνουν το 87%, η βιομηχανία το 7%, ενώ η οικιακή κατανάλωση είναι μόνο το 6%. Δηλαδή, αφήνουμε στο απυρόβλητο τη χημική βιομηχανία, που, μέσω των μεταλλαγμένων, των υβριδίων και των φυτοφαρμάκων, είναι άμεσα υπεύθυνη για τις εντατικές καλλιέργειες που απαιτούν τεράστιες ποσότητες νερού, ενώ προκαλεί και τη ρύπανση σημαντικών αποθεμάτων νερού με βακτήρια, χημικές ενώσεις, ακόμη και ραδιενεργά υλικά.
Η μελέτη του ΑΠΘ αναφέρει ότι το νερό είναι ανανεώσιμος πόρος. Αυτό σημαίνει ότι η κρίση του νερού δεν απορρέει από τη σπανιότητα του αγαθού, αλλά από την κακή διαχείριση στο βωμό του κέρδους. Το νερό είναι ένα αγαθό και ένα ανθρώπινο δικαίωμα, στο οποίο πρέπει να έχουν πρόσβαση όλοι οι άνθρωποι, αλλά και όλα τα έμβια όντα.
Πρέπει να χτυπηθεί ο φαύλος κύκλος της εξάρτησης από τη χημική βιομηχανία. Να καλλιεργούμε βιολογικά και να δημιουργήσουμε ταμιευτήρες νερού, καθώς και συστήματα επαναχρησιμοποίησης του νερού για τις καλλιέργειες και τις βιομηχανίες. Φίλτρα για τις βιομηχανίες και χημικός καθαρισμός των αποβλήτων. Επίσης, στις άδειες οικοδόμησης κατοικιών να προβλέπεται υποχρεωτικά η κατασκευή ταμιευτήρων νερού. Αυτά γίνονται μόνο μέσα από έναν κρατικό οικονομικό σχεδιασμό, με κοινωνικό έλεγχο, παράγοντας με βάση τις ανάγκες της κατανάλωσης των ανθρώπων και όχι το κέρδος των εταιρειών.


Χρήστος Χατζής