Η
έξοδος από το ευρώ θα επανέλθει σύντομα στο προσκήνιο. Ένας αγωνιζόμενος λαός, όμως,
είναι ο μόνος που μπορεί να κόψει τον γόρδιο δεσμό.
 |
Υπάρχει
άλλος δρόμος, μακριά από τη χούντα τωντοκογλύφων-«δανειστών»
και την αιώνια
λιτότητα.Ο ελληνικός λαός θα επιλέξει να τολμήσει,
για να επιβιώσει!
|
Η Ελλάδα εντάχθηκε
στην ΕΟΚ (και μετά Ευρωπαϊκή Ένωση) από επιλογή της ελληνικής αστικής τάξης, η
οποία είδε μια ευκαιρία να αυξήσει τα κέρδη της, επωφελούμενη τυχοδιωκτικά από το
χρήμα που θα έμπαινε στη χώρα υπό μορφή επιδοτήσεων και ενισχύσεων. Αυτό έφερε
τη μείωση της γεωργικής παραγωγής, λόγω του ευρωπαϊκού οικονομικού σχεδιασμού, την
αύξηση της κατανάλωσης μέσω τραπεζικών δανειοδοτήσεων και επιδοτήσεων, την αύξηση
των εισαγωγών και την ακόμα μεγαλύτερη δανειοδότηση.
Με
την εισαγωγή του ευρώ, ενός ακριβού νομίσματος, εκτινάχθηκε το κόστος παραγωγής.
Βιομηχανίες και βιοτεχνίες, μην μπορώντας να αντέξουν στον ανταγωνισμό, έβαλαν
λουκέτο.
Ακολούθησαν αναπόφευκτα η εκτίναξη της ανεργίας, η πτώση της εσωτερικής
κατανάλωσης και η ακόμη μεγαλύτερη εκτίναξη του δανεισμού. Το χρήμα που έφευγε
έξω, για την εισαγωγή προϊόντων, ήταν αδύνατον να αναπληρωθεί από την
καταρρέουσα εσωτερική παραγωγή. Το μνημόνιο, δηλαδή οι απαιτήσεις των «δανειστών»,
μπήκαν στη ζωή μας. Οι τράπεζες έγιναν νομοθέτες. Η χώρα υποδουλώθηκε στο
τραπεζικό κεφάλαιο και τους «δανειστές».
Το
καθεστώς αυτό ισοδυναμεί με απώλεια εθνικής κυριαρχίας, κατάλυση δικαιωμάτων
κατακτημένων με αίμα και βασικών δημοκρατικών ελευθεριών, ξεπούλημα δημόσιου
πλούτου και εγκαθίδρυση μιας ιδιότυπης πολιτικής δικτατορίας.
Οι απαιτήσεις των «δανειστών»-εκβιαστών-τοκογλύφων,
προκειμένου να στηρίξουν το δικό τους τραπεζικό σύστημα αλλά και το «ελληνικό»,
που ουσιαστικά είναι και αυτό δικό τους, γίνονται όλο και πιο εξωφρενικές. Μειώσεις
στις συντάξεις και τους μισθούς, ελαστικές σχέσεις εργασίας, κατασχέσεις κατοικιών,
διάλυση ασφαλιστικού, υγείας, παιδείας και πλήρης έλεγχος των κυβερνήσεων.
Χαρακτηριστικό
παράδειγμα του πού βαδίζει η Ευρώπη είναι η Πορτογαλία. Ο πρόεδρος της χώρας αρνήθηκε
να δώσει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στα τρία συνεργαζόμενα κόμματα του κέντρου
και της αριστεράς, που πλειοψηφούσαν, με την αιτιολογία πως τα δύο από αυτά ήταν
«αντιευρωπαϊκά». Πρόκειται για μια μορφή
πραξικοπήματος. Πέταξαν στα σκουπίδια την εντολή του λαού με εντολή των «δανειστών»!
Οι «δανειστές» δεν
θέλουν σε καμία περίπτωση να φύγει η Ελλάδα από την ΕΕ και το ευρώ. Δεν θέλουν
να σταματήσουν να συσσωρεύουν χρήμα, απομυζώντας τους λαούς προς όφελος των
τραπεζών και των μονοπωλίων. Η τρομοκρατία που έχουν εξαπολύσει έχει επηρεάσει ως
ένα βαθμό τη στάση του λαού, ότι «θα πεινάσουμε», «θα αδειάσουν τα ράφια», «η
κρίση δεν θα ξεπεραστεί ποτέ», «θα κινδυνέψουμε με πόλεμο» κ.ά. Ο λαός είναι
διστακτικός γιατί ακόμη και αυτοί που είναι υπέρ της εξόδου από την Ε.Ε. δεν
είναι ξεκάθαροι. Κανείς δεν του έχει πει την αλήθεια.
Η Ε.Ε. ήταν από
την ίδρυσή της θνησιγενής. Δεν μπορεί να
επιβιώσει μια ένωση κοινού νομίσματος περικλείοντας τόσες διαφορετικές
οικονομίες και τόσες ανταγωνιστικές εθνικές αστικές τάξεις. Η προσφυγική
κρίση, η άνοδος των ευρωσκεπτικιστών σε μια σειρά χώρες, τα αντίθετα συμφέροντα
στη Μέση Ανατολή, μα κυρίως το περαιτέρω βάθεμα της κρίσης θα δημιουργήσουν
προϋποθέσεις διάλυσής της.
Το
συμφέρον του ελληνικού λαού είναι έξω από αυτή την ένωση των μονοπωλίων. Να
αποκτήσει πάλι την εθνική του κυριαρχία. Να αναπτύξει τη γεωργική παραγωγή στη
βάση των αναγκών του και να επανεκκινήσει τη βιομηχανία, με τον δικό του ορυκτό
πλούτο και το δικό του επιστημονικό δυναμικό. Να ρίξει το βάρος στην έρευνα και
την τεχνολογία, στη βάση μιας σχεδιασμένης οικονομίας. Για όλα αυτά χρειάζεται
το δικό του νόμισμα, για να μπορεί να χρηματοδοτεί τη δικιά του οικονομία.
Ο
καπιταλισμός είναι πλέον σάπιος και παρασιτικός. Δεν έχει να δώσει τίποτα
παραπάνω από πείνα και πολέμους. Είναι αλήθεια πως τον πρώτο καιρό τα πράγματα
δεν θα είναι εύκολα για κανέναν. Μα με το δικό μας νόμισμα και ταυτόχρονα με
αγροτική και βιομηχανική ανάπτυξη κάτω από εργατικό έλεγχο πολύ σύντομα θα
ανοίξει ο δρόμος για ένα καλύτερο μέλλον. Αυτά μόνον ο λαός μπορεί να τα
πετύχει και μόνο με οργάνωση και αγώνα.
Χρήστος
Χατζής