 |
Η αναπληρώτρια
υπουργός Παιδείας θεωρεί την εξαφάνιση
της συλλογικής ιστορικής μνήμης του
ελληνικού
λαού… ένδειξη προοδευτικότητας
|
Η
αναπληρώτρια υπουργός Παιδείας Σία Αναγνωστοπούλου, τυπική εκπρόσωπος του
ακαδημαϊκού στρώματος του ΣΥΡΙΖΑ, έχει βάλει σαν στόχο της την «αναθεώρηση της
ελληνοκεντρικής ιστορίας». Μαζί της, με σχετικές δηλώσεις, και πολλοί άλλοι
διανοούμενοι του ίδιου χώρου, πολλοί απ’ τους οποίους βρίσκονται σε καίριες
κυβερνητικές θέσεις (π.χ. Αντώνης Λιάκος, επικεφαλής του «εθνικού διαλόγου για
την παιδεία»: «Δεν θέλω εθνική συνείδηση, θέλω ιστορική συνείδηση», ή η
επανακάμψασα κυρία Ρεπούση, που θέλει να αποκαταστήσει οριστικά τις
«παραποιήσεις», «διαστρεβλώσεις» κ.λπ. του ιστορικού παρελθόντος μας).
Οι
ακαδημαϊκοί μας, πιστοί στις μεθόδους των πολιτικών σχολών απ’ όπου προέρχονται,
μιλάνε με μισόλογα και διφορούμενα για τον πραγματικό πολιτικό στόχο όλων αυτών.
Εμείς λέμε ξεκάθαρα: εμπνευστής αυτής
της «εκστρατείας» είναι η ίδια η μεγαλοαστική τάξη. Η οποία θέλει να αλλάξει
την υπάρχουσα ιστορία, όπως αυτή έχει διαμορφωθεί από τις προηγούμενες εποχές.
Της είναι εμπόδιο στον βασικό σκοπό που έχει θέσει, την ασιατοποίηση του
ελληνικού λαού, μέσω των μνημονίων αλλά και της αντικατάστασής του από
πρωτόγονες τριτοκοσμικές μάζες. Και
έπειτα, στη σημερινή φάση της παγκόσμιας παρακμής του καπιταλισμού, θέλει να «εξαφανίσει»
οτιδήποτε έχει σχέση με ηρωισμό, με αγώνες, θυσίες, λαϊκές κινητοποιήσεις, συλλογική
συνείδηση και μνήμη, ακόμα κι αν αυτά εντάσσονται στη δική της ιστορία, την
εποχή της ανόδου της ως κοινωνικής τάξης. Γι’ αυτό έχουν «επιλεγεί» για αυτή τη
δουλειά ιστορικοί «αριστεροί», «μαρξίζοντες» κ.λπ. Με την επίπλαστη
προοδευτικότητά τους είναι οι πλέον κατάλληλοι για ένα τέτοιο «έργο».
Ιδιαίτερος στόχος μάλιστα των ακαδημαϊκών μας είναι η περίοδος του 19ου και των
αρχών του 20ου αιώνα, όπου ο ελληνικός λαός διαμόρφωσε την κοινωνική και
πολιτική του συνείδηση.
Εδώ
να σημειώσουμε ότι, μια και αυτό το θέμα είναι σε εξέλιξη εδώ και χρόνια, τα υπάρχοντα
σχολικά εγχειρίδια που φτιάχτηκαν την εποχή του «εκσυγχρονιστικού» ΠΑΣΟΚ, με τη
συνδρομή αρκετών ακαδημαϊκών του τότε ΣΥΡΙΖΑ, μόνο «ελληνοκεντρικά» δεν είναι. Τώρα που η σειρά άλλαξε και οι του
ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή του κρατικού μηχανισμού, με το ΠΑΣΟΚ σε
βοηθητικό ρόλο, θέλουν, απ’ ό,τι φαίνεται, να
εντείνουν την εφαρμογή αυτών των αντιδραστικών σχεδίων της παρηκμασμένης
αστικής τάξης.
Σ. Κρόκος