 |
| Οι κινητοποιήσεις κατά της TTIP (η εικόνα είναι από το Λονδίνο) παίρνουν όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις, καθώς οι ευρωπαϊκοί λαοί συνειδητοποιούν το μέγεθος της απειλής για τις κοινωνικές τους κατακτήσεις και τα δημοκρατικά τους δικαιώματα |
Το
εφιαλτικό σχέδιο του πολύ μεγάλου
διεθνοποιημένου κεφαλαίου, οι αντιφάσεις
του και η ανάγκη να αφυπνισθούν οι λαοί
Η
T.T.I.P.
(Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου
και Επενδύσεων) είναι μια εκκολαπτόμενη
συμφωνία, η οποία αποτελεί εδώ και πολύ
καιρό αντικείμενο μυστικών διαπραγματεύσεων
μεταξύ των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Κάτω από το προκάλυμμα-φετίχ του
«ελευθέρου εμπορίου», οι πραγματικοί
στόχοι της συμφωνίας είναι κυρίως οι
εξής: α) Η
ευκολότερη επέκταση, αλληλοδιείσδυση
και ασυδοσία του μεγάλου
διεθνοποιημένου
κεφαλαίου στις δύο αυτές περιοχές και
β) η αφαίρεση κεκτημένων εργασιακών και
κοινωνικών δικαιωμάτων από τους
αντίστοιχους λαούς.
Ενδεικτικά
αναφέρουμε ότι στο πλαίσιο της συμφωνίας
αυτής προωθούνται: Η χαλάρωση των
υγειονομικών και περιβαλλοντικών
κανόνων αναφορικά με την παραγωγή και
διάθεση προϊόντων, όπως π.χ. η διευκόλυνση
της κυκλοφορίας γενετικά τροποποιημένων
τροφίμων. Το
δικαίωμα των εταιρειών να ασκούν αγωγές
αποζημίωσης κατά κρατών,
όταν θεωρούν ότι νόμοι και κυβερνητικές
αποφάσεις (π.χ. για αυξήσεις μισθών)
βλάπτουν τις επενδύσεις τους, οι οποίες
αγωγές θα εκδικάζονται από ιδιωτικά
«διαιτητικά» δικαστήρια, ανεξάρτητα
από αυτά των κρατών. Η
παραχώρηση κρατικών τομέων, όπως π.χ.
το νερό και η υγεία, στον ιδιωτικό τομέα.
Ιδιαίτερα
η λογική ότι οι κυβερνήσεις θα απαγορεύεται
να νομοθετούν όταν αυτό ενοχλεί τα
συμφέροντα των πολυεθνικών ανοίγει
το δρόμο για μια επίσημη, ανοιχτή
παγκόσμια δικτατορία του μεγάλου
διεθνοποιημένου κεφαλαίου.
H
συμφωνία αυτή, αν υπογραφεί, θα οδηγήσει
σε αύξηση της ανεργίας, πτώση των μισθών,
απώλεια κοινωνικών δικαιωμάτων και
υποβάθμιση της δημόσιας υγείας. Ήδη
έχει δημιουργηθεί ένα
πανευρωπαϊκό κίνημα,
στο οποίο συμμετέχουν και συνδικάτα,
κατά της TTIP,
που έχει συγκεντρώσει πάνω από τρία
εκατομμύρια υπογραφές και έχει
πραγματοποιήσει μεγάλες διαδηλώσεις
σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις.
Οι αντιδράσεις μέχρι στιγμής επικεντρώνονται
κυρίως στην Ευρώπη, γιατί είναι κυρίως
οι κοινωνικές κατακτήσεις και η εργατική
νομοθεσία της Ευρώπης που απειλούνται
με κατεδάφιση.
Από
την άλλη, βέβαια, ο δικαιολογημένος
φόβος των ευρωπαϊκών καπιταλισμών ότι
η υπερβολική χαλάρωση των όρων θα
ευνοήσει το οικονομικά ισχυρότερο
κεφάλαιο, που είναι το αμερικανικό,
έχει προκαλέσει έντονες αντιρρήσεις
και εκ μέρους κρατών, όπως η Γαλλία, η
Γερμανία και η Αυστρία, οι οποίες έχουν
οδηγήσει σε επιβράδυνση των διαπραγματεύσεων.
Π.χ. η πλήρης απελευθέρωση κυκλοφορίας
μεταλλαγμένων θα οδηγήσει πιθανόν σε
καταστροφή της γαλλικής γεωργίας, η
οποία δεν μπορεί να ανταγωνιστεί τις
μεθόδους παραγωγής τους και τις χαμηλές
τιμές τους.
Βέβαια,
παρά τις σημαντικές διαφωνίες τους, δεν
αποκλείεται οι δύο πλευρές, ΗΠΑ και ΕΕ,
να καταλήξουν μετά από μερικούς μήνες
σε συμφωνία, η
οποία θα έχει ως κεντρικό άξονα το
χτύπημα των εργασιακών και κοινωνικών
δικαιωμάτων.
Γι’
αυτό και οι λαοί των δύο πλευρών θα
πρέπει να αφυπνισθούν ακόμη περισσότερο,
να οργανωθούν ακόμη καλύτερα και να
αντιδράσουν ακόμη πιο δυναμικά. Άλλωστε,
πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι στη
σύγχρονη εποχή, που η οικονομία είναι
αναπόφευκτα διεθνοποιημένη και το
παγκόσμιο κεφάλαιο καταφέρνει να
συνεννοείται για το πώς θα χτυπήσει τις
καταπιεζόμενες τάξεις, η συνεννόηση
και κοινή δράση των λαών είναι πλέον
όρος επιβίωσής τους.
Οι προϋποθέσεις πιστεύουμε ότι υπάρχουν,
όχι μόνο επειδή τα προβλήματα της
εργατικής και της μικροαστικής τάξης
των ΗΠΑ και της ΕΕ μοιάζουν όλο και
περισσότερο μεταξύ τους, αλλά κι επειδή
τα πρόσφατα κινήματα που έχουν γεννηθεί
στις δύο πλευρές του Ατλαντικού μας
επιτρέπουν να είμαστε αισιόδοξοι.
Τους
επόμενους μήνες, λοιπόν, πρέπει να
ενταθεί η διεθνής λαϊκή κινητοποίηση,
μέχρι την πλήρη ματαίωση της TTIP.
Βασίλης
Παπανικολάου