Τα ασυνόδευτα
παιδιά στα κέντρα προσφύγων κινδυνεύουν
– οι γνωστές ΜΚΟ αποκρύπτουν την κατάσταση για να συνεχίσουν να εισπράττουν |
Τα τελευταία
χρόνια οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ) που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας
είναι εκατοντάδες στον αριθμό, εξαιτίας της έξαρσης του προσφυγικού ζητήματος.
Η δράση τους είναι υποτίθεται ανθρωπιστική και ιατρική, χωρίς οικονομικό όφελος.
Εκτείνεται σε διάφορους τομείς, όπως στα ασυνόδευτα παιδιά, τα θύματα διεθνούς
σωματεμπορίας, τους χρήστες ναρκωτικών ουσιών και άλλες ευπαθείς ομάδες.
Είναι όμως
πράγματι έτσι; Πρόκειται δηλαδή για ανιδιοτελείς φιλάνθρωπους που μοναδικό
σκοπό έχουν την περίθαλψη των κατατρεγμένων προσφύγων και την εξασφάλιση
ανθρώπινων συνθηκών διαβίωσής τους;
Υπάρχουν
μαρτυρίες συνανθρώπων μας που πίστεψαν αρχικά στους αγαθούς σκοπούς των ΜΚΟ και
εντάχθηκαν σε σχετικά προγράμματα και οι οποίοι διαπίστωσαν το αντίθετο από όσα
υποτίθεται ότι αυτές οι οργανώσεις πρεσβεύουν. Τα κέντρα που φιλοξενούν τα ασυνόδευτα παιδιά είναι τελείως αφύλακτα,
καθώς δεν υπάρχει επαρκής αριθμός εργαζομένων ώστε να μπορούν να τα επιβλέπουν.
Τα αποτελέσματα είναι τραγικά. Τα κέντρα έχουν γίνει πόλος έλξης παιδεραστών,
τα μικρά παιδιά είναι απροστάτευτα και ορισμένα το σκάνε χωρίς να τα ελέγχει
κανείς. Το εμπόριο ναρκωτικών επίσης ανθεί ανεξέλεγκτα και κάποια από τα
μεγαλύτερα παιδιά γίνονται βαποράκια και χρήστες. Ορισμένοι από τους
ανυποψίαστους εθελοντές, όταν έγιναν μάρτυρες αυτών των φρικαλέων περιστατικών,
αντέδρασαν και ζήτησαν να κλείσουν αμέσως τα κέντρα, λόγω της αδυναμίας φύλαξής
τους. Οι φωνές τους όμως έπεσαν στο κενό και μάλιστα κάποιοι δέχθηκαν απειλές,
με αποτέλεσμα να σωπάσουν από φόβο και να μην έχουμε μέχρι τώρα καμία επώνυμη
καταγγελία.
Ο λόγος είναι
προφανής. Τα ποσά που προορίζονται για
τις ΜΚΟ είναι τεράστια. Μόνο τον τελευταίο χρόνο έχουν εγκριθεί κονδύλια που
φτάνουν τα 700 εκατομμύρια ευρώ. Είναι πασιφανές, δηλαδή, ότι δεν πρόκειται
για μη κερδοσκοπικές αγαθοεργίες αλλά για ασύδοτες μπίζνες κάποιων που
πλουτίζουν από τον πόλεμο.
Όλες αυτές οι ύποπτες ΜΚΟ πρέπει να
φύγουν από τη χώρα μας, οι πρόσφυγες θα πρέπει να φιλοξενούνται σε χώρους που
θα τους εξασφαλίζουν ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης και να είναι ελεύθεροι να
μετακινηθούν ανεμπόδιστα σε άλλες χώρες. Η πιο επιτακτική ανάγκη, όμως, είναι να
προστατευτούν τα ασυνόδευτα παιδιά, που γίνονται εύκολη λεία προς εκμετάλλευση.
Στέλλα Κώνστα