Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2016

Σωματεία-όργανα πάλης και όχι εργοδοτικά μορφώματα

Επιχειρησιακά σωματεία και σε επιχειρήσεις με λιγότερους από 20 εργαζόμενους προτείνει ο υπουργός Εργασίας Κατρούγκαλος. Υποτίθεται ότι αυτό θα γλιτώσει τους εργαζόμενους από τις «Ενώσεις Προσώπων» που ορίζει σήμερα ο νόμος, όπου τα 3/5 των εργαζομένων ακόμα και μιας πολύ μικρής επιχείρησης μπορούν να συνάψουν με τον εργοδότη επιχειρησιακή σύμβαση δυσμενέστερη από την αντίστοιχη κλαδική. Εδώ έχουμε να κάνουμε είτε με πρωτοφανή ανοησία είτε με προβοκάτσια εκ μέρους του υπουργού. Οι Ενώσεις Προσώπων, αν και άκρως αντιδραστικός θεσμός, επί της ουσίας δεν λειτούργησαν. Από την άλλη, επιχειρησιακά σωματεία σε τόσο μικρές επιχειρήσεις είναι πανεύκολο να ελεγχθούν από τον εργοδότη. Πώς; Με τους συγγενείς/φίλους/ρουφιάνους του, που πάντα υπάρχουν, με τις προσωπικές σχέσεις που αναπτύσσονται, με την άμεση τρομοκρατία κ.λπ. Εδώ ο Κατρούγκαλος δίνει ιδέες στους εργοδότες, και μάλιστα σε μια εποχή που η διαπραγματευτική δύναμη και η συνδικαλιστική συνείδηση των εργαζομένων είναι χαμηλά, για προφανείς λόγους. Οι εργάτες δεν έχουν ανάγκη από τέτοια επικίνδυνα και ύποπτα μορφώματα. Χρειαζόμαστε σωματεία που να έχουν πραγματικές δυνάμεις, που να μπορούν να παλέψουν αποτελεσματικά για τα συμφέροντά μας. Όπου δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις, φτιάχνουμε επιτροπές εργατών, στην αρχή μυστικές, αργότερα φανερές, οργανικά δεμένες με το αντίστοιχο σωματείο.

Π.Δ.