Στραγγαλίζουν τη βιομηχανία οι ληστές των ΑΠΕ

Την κερδοσκοπία των αρπακτικών των ΑΠΕ
 την πληρώνει η ελληνική βιομηχανία, από την επιβίωση
 της οποίας εξαρτάται και η ύπαρξη της εργατικής μας τάξης

Το βιομηχανικό κεφάλαιο βρίσκεται σε διαρκή σύγκρουση με τους εργολάβους του ηλεκτρισμού, τις γνωστές συμμορίες των Μπόμπολα, Μυτιληναίου, Κοπελούζου, Βαρδινογιάννη κ.λπ. Αυτοί θέλουν να καταργήσουν το καθεστώς της «διακοψιμότητας», την έκπτωση που έχει το βιομηχανικό ρεύμα, γιατί επιβαρύνει το δικό τους μερίδιο απ’ τα εκατομμύρια που λυμαίνονται απ’ τη ΔΕΗ, μέσω των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ).

Οι βιομηχανίες όμως στηρίζουν την ύπαρξή τους σ’ αυτή την έκπτωση (βλ. ανακοίνωση ΕΒΙΚΕΝ, οργάνου μεγάλων καταναλωτών ρεύματος). Η σύγκρουση έβγαλε στη φόρα την υποκρισία των καπιταλιστών των ΑΠΕ. Δεν έχουν συνεχή παραγωγή, γιατί ούτε
ηλιοφάνεια υπάρχει κάθε μέρα, ούτε άνεμοι. Γι’ αυτό παίρνουν ρεύμα απ’ τις κλασικές πηγές, λιγνίτη και υδροηλεκτρικά φράγματα, τη στιγμή που λυμαίνονται εκατομμύρια ακριβώς γιατί παράγουν –υποτίθεται– ήπια μορφή ενέργειας.

Η διαμάχη αυτή δεν είναι χωρίς σημασία για την ελληνική εργατική τάξη. Οι συμμορίες των εργολάβων, προμηθευτών κ.λπ. είναι αυτές που κυριαρχούν στη χώρα, που έχουν βάλει σαν στρατηγικό τους στόχο την εξόντωση του ελληνικού λαού, που πρωτοστατούν στα μνημόνια. Οι βιομήχανοι, απ’ τη μεριά τους, είναι και αυτοί παραδοσιακά αντεργατικοί, και υπέρ των μνημονίων, γιατί θέλουν την υπερεκμετάλλευση των εργατών. Η ύπαρξη βιομηχανίας, όμως, αποτελεί όρο ύπαρξης για την εργατική τάξη. Πατώντας πάνω στη συγκέντρωση μέσων παραγωγής και εργατικού δυναμικού που αυτή δημιουργεί, μπορεί να οργανωθεί και να αντιμετωπίσει με τα κατάλληλα μέσα την επίθεση που δέχεται, παίρνοντας πίσω όσα της στέρησαν τα τελευταία ειδικά χρόνια. Η πολιτική της αποβιομηχάνισης και της μετατροπής της χώρας σε ασιατικό «παράδεισο» παρασιτισμού, την οποία ακολουθούν με θρησκευτική ευλάβεια οι γνωστές συμμορίες των αρπακτικών, διαλύει την εργατική τάξη και αποτελεί τον πλέον θανάσιμο κίνδυνο για όλο τον ελληνικό λαό.

Γι’ αυτό η θέση μας είναι ότι το καθεστώς της «διακοψιμότητας» πρέπει να συνεχίσει να υπάρχει. Με τις εξής βασικές προϋποθέσεις: να φύγει η ΔΕΗ απ’ τον έλεγχο των αρπακτικών, να γίνει πραγματικά δημόσια και στήριγμα της παραγωγής και να υπάρξουν ανάλογες εκπτώσεις στο ρεύμα για τα ελληνικά νοικοκυριά.

Σ.Κ.