 |
| Η
χώρα θα ξαναποκτήσει ισχυρή βιομηχανία μόνο με κεντρικό σχέδιο, δημόσιες επενδύσεις και την εργατική τάξη στην πρώτη γραμμή |
Το
όργανο των βιομηχάνων ΙΟΒΕ (Ίδρυμα
Οικονομικών & Βιομηχανικών Ερευνών)
δίνει αντιφατικά στοιχεία για την
εξέλιξη της βιομηχανίας την προσεχή
χρονιά. Προβλέπει αύξηση επενδύσεων
35% και παραγωγής 41%, χωρίς να εξηγεί από
πού αντλεί αυτή την αισιοδοξία. Ο
μοναδικός τομέας που συγκεκριμενοποιείται
η αύξηση παραγωγής είναι αυτός των
ποτών-τροφίμων-γαλακτοκομικών (38%).
Αυτός, όμως, λόγω της φύσης του, εκπληρώνει
άμεσες εγχώριες ανάγκες και δεν μπορεί
να αποτελέσει
γενικότερο κριτήριο. Σε
πιο σημαντικούς τομείς ο ΙΟΒΕ προβλέπει
μείωση της παραγωγής: –26% στην
κλωστοϋφαντουργία, –16% στη χημική
βιομηχανία, –11% στα μη μεταλλικά ορυκτά.
Μιλάει βέβαια για περαιτέρω αυτοματοποίηση
της παραγωγής, εισαγωγή νέου μηχανολογικού
εξοπλισμού και σύγχρονων μεθόδων κ.λπ., αλλά σε αυτά υπάρχει απόσταση από τα λόγια στα έργα. Την ίδια στιγμή, το όργανο των βιομηχάνων παραδέχεται ότι οι επενδύσεις πάγιου κεφαλαίου έχουν πέσει στο χαμηλότερο σημείο της δεκαετίας (20 δις ευρώ, μείον 70% από το 2008), με συνολική μείωση 65 δις στα χρόνια της κρίσης. Η βιομηχανία εκπροσωπεί αυτή τη στιγμή μόνο το 10% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος (ΑΕΠ).
Η
ανασυγκρότηση της βιομηχανικής παραγωγής
αποτελεί ζήτημα ζωής και θανάτου για
την ελληνική εργατική τάξη.
Είναι απαραίτητος όρος για την οικονομική,
κοινωνική και πολιτική ανάκαμψή της,
για να μπορέσει να σταθεί στα πόδια της
και να διεκδικήσει τα δικαιώματά της.
Δεν μπορεί όμως αυτή η βιομηχανική
ανασυγκρότηση να εξαρτιέται απ’ τις
διαθέσεις των αστών, ακόμα και των…
βιομηχάνων. Αυτοί,
λόγω της παράδοσής τους αλλά και του
γενικότερου παρασιτισμού του συστήματός
τους, έχουν σαν άμεσο στόχο την
υπερεκμετάλλευση, τη φτηνή εργασία, το
χτύπημα των εργατικών δικαιωμάτων.
Το έχουν αποδείξει με τη στάση τους στα
μνημόνια.
Η
παραγωγική ανασυγκρότηση περνάει μέσα
από ένα κεντρικά σχεδιασμένο πρόγραμμα
δημόσιων επενδύσεων, με δημιουργία
θέσεων εργασίας και με προτεραιότητα
τον άνεργο ελληνικό πληθυσμό. Για μια
τέτοια προοπτική, όμως, χρειάζεται η
ανατροπή του υπάρχοντος μνημονιακού
καθεστώτος, στο οποίο υπερισχύουν τα
πλέον τυχοδιωκτικά και παρασιτικά
αστικά κεφάλαια και σχέδια. Και αυτή η
ανατροπή μπορεί να έρθει μόνο με την
οργανωμένη πάλη του ελληνικού εργαζόμενου
λαού.
Σ.
Κρόκος