Τα
επετειακά ευχολόγια, η συνέχιση της
επίθεσης στους λαούς και η προαναγγελθείσα
αποδόμηση μέσω των «πολλών ταχυτήτων»
 |
Αυτή
η φωτογραφία είναι ιστορική, καθώς είναι
η τελευταία φορά σε σύνοδο κορυφής της
Ε.Ε. που φωτογραφίζονται
μαζί όλοι οι Ευρωπαίοι ηγέτες. Η «οικογενειακή
φωτογραφία»
ανακοινώθηκε ότι καταργείται…
Πιο ισχυρός συμβολισμός
της διαλυτικής
πορείας της Ε.Ε. δεν θα μπορούσε να
υπάρξει.
|
Λίγο
μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, που ως
βασική του συνέπεια είχε την αποδυνάμωση
των ευρωπαϊκών καπιταλισμών και την
ενίσχυση του αμερικανικού, με τη Συνθήκη
της Ρώμης του 1957 οι ευρωπαϊκές αστικές
τάξεις έβαλαν τα θεμέλια της σημερινής
«Ευρωπαϊκής Ένωσης». Βασικό της σκοπό
είχε την από κοινού πολιτική εξαπάτηση
και καταστολή των ευρωπαϊκών λαών, την
από κοινού αντιμετώπιση των όποιων
κινδύνων συνεπαγόταν τότε το λεγόμενο
«Ανατολικό Μπλοκ» και τον από κοινού οικονομικό ανταγωνισμό με τον αμερικανικό
ιμπεριαλισμό.
Εξήντα
χρόνια μετά, όλα πλέον δείχνουν ότι το
κατασκεύασμά τους οδεύει προς διάλυση.
Η κυριαρχία
του γερμανικού ιμπεριαλισμού σε βάρος
των υπολοίπων έχει γίνει τόσο εξόφθαλμη,
καταπιεστική και αφόρητη, ώστε το γυαλί
έχει ραγίσει άνευ επιστροφής.
Παλιά μίση αναβιώνουν. Διαφορετικά
συμφέροντα συγκρούονται. Και –αν μη τι
άλλο– μια πρωτοφανής παραλυσία έχει
καταλάβει το σώμα της «Ε.Ε.», που αδυνατεί
να χαράξει μια κοινή γραμμή και να
προλάβει τις ταχύτατες παγκόσμιες
εξελίξεις.
Την
εικόνα αυτή ήρθε να επιβεβαιώσει και η
επετειακή Διακήρυξη που υπέγραψαν οι
27 προ ημερών στη Ρώμη: Ένα υποκριτικό
ευχολόγιο εκτός τόπου και χρόνου,
ομολογία αδυναμίας και έλλειψης κοινού
προσανατολισμού. Ένα
κείμενο που επιβεβαιώνει την πορεία
διάλυσης, με την παραδοχή ότι «θα
προχωράμε με διαφορετικούς ρυθμούς και
ένταση», επικυρώνοντας με τον πλέον
πανηγυρικό τρόπο τη δημιουργία της
«Ευρώπης πολλών ταχυτήτων», την οποία
είχαν εξαγγείλει μονομερώς πρόσφατα
οι πρωθυπουργοί Γερμανίας, Γαλλίας,
Ιταλίας και Ισπανίας.
Όσο για τους
λεονταρισμούς Τσίπρα ότι δεν θα υπέγραφε
αν δεν έμπαινε αναφορά στο κοινωνικό
κεκτημένο, πήγαν περίπατο, και στην
πραγματικότητα υπέγραψε το τελείως
αντίθετο, αφού το κείμενο μιλά περί
«κοινωνικής υπευθυνότητας», η οποία
–ως γνωστόν– στη γλώσσα των αφεντικών
σημαίνει την αποχή των εργατών από τους
αγώνες.
Η
εκτίμησή μας είναι ότι νέες δυσάρεστες
εκπλήξεις τους περιμένουν: Το μέχρι
πρότινος μέλος της Ε.Ε. Μεγάλη Βρετανία
απείλησε με
πόλεμο την Ισπανία
για τον έλεγχο των Στενών του Γιβραλτάρ,
θυμίζοντας τον πόλεμο των Φόκλαντς με
την Αργεντινή. Σε μια σειρά από βασικές
χώρες (Γαλλία, Ιταλία, Σουηδία κ.λπ.) τα
κόμματα που τάσσονται υπέρ της εξόδου
από το ευρώ ή από την Ε.Ε. διεκδικούν
ακόμα και την εξουσία. Οι
ΗΠΑ εντείνουν τον οικονομικό και πολιτικό
πόλεμο κατά της Ε.Ε. και της Γερμανίας.
Ακόμα
και στη μικρή Ελλάδα, τα δείγματα
απομάκρυνσης από την Ε.Ε. και προσέγγισης
στις ΗΠΑ αυξάνονται: επικείμενη πολυετής
ανανέωση της παραχώρησης της βάσης της
Σούδας, εξαγγελία
εισόδου ισχυρών αμερικανικών κεφαλαίων
στη χώρα μας,
με την αγορά μεγάλων εμπορικών
εγκαταστάσεων (Γκόλντεν Χολ κ.λπ. από
τον Λάτση), μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων
και τη δημιουργία νέων, και ούτω καθεξής.
Όσο
για τους ευρωπαϊκούς λαούς, αντιμετωπίζουν
την Ε.Ε. με όλο και μεγαλύτερη αντιπάθεια,
η οποία εκφράζεται με τη γενική άνοδο
όλων των λεγόμενων «αντιευρωπαϊκών»
κομμάτων. Ειδικά στην Ελλάδα, που έχει
υποφέρει περισσότερο από κάθε άλλη χώρα
στο όνομα του ευρώ, η
αντιπάθεια αυτή διακατέχει την πλειοψηφία
του λαού και έχει διαμορφώσει ένα ισχυρό
και συνειδητό ποσοστό υπέρ της πλήρους
αποχώρησης.
Όλα
αυτά βέβαια δεν σημαίνουν ότι από τη
μια μέρα στην άλλη θα ανακοινωθεί το
τέλος της «Ευρωπαϊκής Ένωσης», διότι,
ακόμα κι αν φτάσει να είναι ουσιαστικά
ανύπαρκτη, θα αποτελεί το τέλειο «όχημα»
για να φορτώνουν οι Ευρωπαίοι καπιταλιστές
τα αντιλαϊκά τους εγκλήματα. Το
σίγουρο όμως είναι ότι η αποδόμησή της
έχει ήδη αρχίσει. Η επόμενη πράξη θα
λέγεται «Ευρώπη πολλών ταχυτήτων», η
μεθεπόμενη κάπως αλλιώς και η διαλυτική
πορεία θα συνεχιστεί με επιταχυνόμενους
ρυθμούς.
Βασίλης
Παπανικολάου