Το πέρασμα του ελέγχου
του συγκροτήματος Λαμπράκη (ΔΟΛ) στον
Μαρινάκη, η είσοδος Σαββίδη στο MEGA
και η ουσιαστική χρεοκοπία του
συγκροτήματος Τύπου του Μπόμπολα
(Πήγασος) διαμορφώνουν ένα διαφορετικό
τοπίο στα ΜΜΕ. Που ως γνωστόν, ειδικά
στην Ελλάδα, δεν είναι «κανονικές»
επιχειρήσεις αλλά πολιτικο-οικονομικά
επιτελεία ελέγχου της κοινής γνώμης
καθώς και των κρατικών προμηθειών. Η
«αλλαγή φρουράς» δείχνει ότι
μια σειρά
από παραδοσιακά επιτελεία της ελληνικής
μεγαλοαστικής τάξης ηττήθηκαν ολοκληρωτικά
από την κρίση, κι έτσι έρχονται στον
«αφρό» νέες δυνάμεις. Το ότι και αυτές
οι νέες δυνάμεις δεν υπολείπονται σε
μαφιόζικα χαρακτηριστικά είναι ενδεικτικό
της φύσης του ελληνικού καπιταλισμού.
Η «αλλαγή φρουράς»
ευνοήθηκε από το χάρισμα των τραπεζικών
δανείων που είχαν πάρει οι παλιοί
ιδιοκτήτες. Οι εργαζόμενοι στον Τύπο
και τα ΜΜΕ, που έχουν υποστεί τεράστιες
περικοπές τα τελευταία χρόνια, μαζί με
τον ελληνικό λαό έχουν συμφέρον να
απαιτήσουν: κόψιμο του «ομφάλιου λώρου»
των εκδοτών με το κράτος, εγγύηση των
δανείων που παίρνουν με την προσωπική
τους περιουσία, δέσμευση εγγυητικού
κεφαλαίου ειδικά για πληρωμές προσωπικού
και ασφαλιστικών ταμείων (ώστε να μην
μπορούν να ανοιγο-κλείνουν τίτλους κατά
το δοκούν, φορτώνοντας τα σπασμένα στους
εργαζόμενους, το κράτος και τα ταμεία).
Επίσης, αυστηρό νομικό πλαίσιο
δημοσιογραφικής δεοντολογίας και
ποιοτικής στάθμης των καναλιών και
διεύρυνση δημόσιας ενημέρωσης.
Π.Δ.