 |
Η ανεξέλεγκτη εκμετάλλευση της γης από τα
μονοπώλια για το κέρδος και οι πολιτικές της
λιτότητας συνέβαλαν στην
καταστροφή
|
Τεράστια
είναι η καταστροφή στην Αυστραλία από τις πυρκαγιές που καίνε τη χώρα εδώ και
τέσσερις μήνες. Μέχρι στιγμής έκταση ίση
περίπου με την Ιρλανδία έχει γίνει στάχτη, περίπου 1,2 δισεκατομμύρια ζώα έχουν
καεί, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι έχουν εγκαταλείψει τις εστίες τους, 2.000
σπίτια έχουν γίνει αποκαΐδια, ενώ επίσημα οι νεκροί έχουν φτάσει τους 28!
Η
ατμοσφαιρική ρύπανση έχει αυξηθεί τουλάχιστον 11 φορές πάνω από το «επικίνδυνο»
επίπεδο, είδη φυτών και ζώων κινδυνεύουν με εξαφάνιση, ενώ τεράστιες θα είναι οι επιπτώσεις στην ποιότητα του νερού, το κλίμα και την
υγεία των κατοίκων.
Οι
πυρκαγιές αυτές, λίγους μήνες μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του Αμαζονίου,
αποτελούν ένα ακόμα καπιταλιστικό
έγκλημα εις βάρος της ανθρωπότητας. Δεν είναι μόνο η κλιματική αλλαγή, στην
οποία όλοι αποδίδουν τις πυρκαγιές. Σίγουρα η κλιματική αλλαγή ευθύνεται για
την αύξηση της θερμοκρασίας στον πλανήτη μας, και ειδικά φέτος στην Αυστραλία
σημειώθηκαν υψηλές θερμοκρασίες. Πίσω
όμως από σχεδόν κάθε μεγάλη πυρκαγιά βρίσκονται συγκεκριμένες πολιτικές, τεράστια
συμφέροντα, πολυεθνικές που θέλουν να αυξήσουν τη γη για καλλιέργειες,
εκτροφή ζώων, εξόρυξη ορυκτών, καθώς και οικοπεδοφάγοι κ.ά. Πίσω δηλαδή από τη φωτιά και τη στάχτη
βρίσκεται για μια ακόμα φορά το κέρδος.
Το
μέγεθος της οικολογικής καταστροφής της Αυστραλίας διογκώθηκε λόγω των άγριων περικοπών που επέβαλε ο πρωθυπουργός, Σκοτ
Μόρισον, στην αντιπυρική προστασία. Σε μια χώρα που κάθε τέτοια εποχή πλήττεται
γενικά από πυρκαγιές, η κυβέρνησή του έκοψε κατά 50% περίπου τα αντίστοιχα
κονδύλια! Τυχαίο; Η αναλγησία δε του συγκεκριμένου πρωθυπουργού ξεπέρασε κάθε
προηγούμενο, καθότι εν μέσω πυρκαγιών αποφάσισε να κάνει τις διακοπές του στη
Χαβάη,… τις οποίες βέβαια διέκοψε κάτω από τη γενική κατακραυγή των Αυστραλών.
Δυστυχώς, τέτοιου είδους εγκλήματα ενάντια
στον πλανήτη ο καπιταλισμός στην τωρινή φάση της ιστορικής του παρακμής θα
συνεχίσει να κάνει. Είναι επιτακτική ανάγκη εμείς οι εκμεταλλευόμενοι αυτού του
κόσμου να εντείνουμε την πάλη μας, απαιτώντας πολιτικές που να έχουν στον
κέντρο τους όχι τα κέρδη αλλά τον άνθρωπο και τη φύση. Και παράλληλα να
παλεύουμε για την ανατροπή αυτού του σάπιου συστήματος, που πλέον το μόνο που «παράγει»
είναι καταστροφή.
Μ. Σάκος