Οι
λαοί αμφισβητούν έμπρακτα την ταξική και αυταρχική «διαχείριση της πανδημίας»
Ακόμα και σε παραδοσιακά "ήσυχες" χώρες, όπως η Αυστρία και η
Δανία, ξεσπούν συγκρούσεις ενάντια στις απαγορεύσεις με πρόσχημα
την επιδημία
Ένας χρόνος με αυστηρά κατασταλτικά μέτρα, απαγόρευση της κυκλοφορίας, κλείσιμο της εστίασης, κλείσιμο σχολείων, τηλεργασία για κάποιους κλάδους, απομόνωση των ανθρώπων, υπέρογκα πρόστιμα, και η πανδημία καλπάζει. Παρά τις εκκλήσεις των λοιμωξιολόγων διεθνώς (εξαίρεση οι κυβερνητικοί λοιμωξιολόγοι) πως τα λοκντάουν αυξάνουν τα κρούσματα, πολλές κυβερνήσεις επιμένουν σε πιο αυστηρά λοκντάουν, ειδικά η ελληνική κυβέρνηση, που έχει μετατραπεί σε μια ιδιότυπη χούντα.
Στη
διαχείριση της πανδημίας διακρίνονται δύο στοιχεία: το διαλυμένο υγειονομικό σύστημα και η μεγάλη ευκαιρία των αστικών
τάξεων, με πρόφαση τον υγειονομικό κίνδυνο, να εφαρμόσουν νόμους καταστολής και
καταστρατήγησης δημοκρατικών και βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων, αυξάνοντας
κι άλλο την υπερεκμετάλλευση των εργαζομένων, με ταυτόχρονη απαγόρευση της διαμαρτυρίας.
Παρά όμως τις
αυστηρές απαγορεύσεις και τα υπέρογκα πρόστιμα, δεν κατάφεραν να σταματήσουν
τις διαδηλώσεις.
Το 2020, οι κινητοποιήσεις ενάντια στα λοκντάουν και τις απαγορεύσεις καθώς και
για διαχρονικές διεκδικήσεις ήταν αυξημένες σε σχέση με το 2019. Κινητοποιήσεις
έχουμε σε όλο τον πλανήτη.
Στην
Κύπρο, στη Λεμεσό και τη Λευκωσία, στα
τέλη του 2020, διαδηλωτές συγκρούστηκαν με την αστυνομία, διαμαρτυρόμενοι για
τα μέτρα καταστολής.
Στη
Γερμανία, τον Αύγουστο του 2020,
διαδηλωτές προσπάθησαν να εισβάλουν στη βουλή ενάντια στον νόμο για τη μάσκα, ενώ
στις 7/2/21 οι διαδηλώσεις επανήλθαν στα σύνορα με την Αυστρία. Αντίστοιχα, την
ίδια μέρα στην Αυστρία, στο
Σάλτσμπουργκ και τη Βιέννη, χιλιάδες διαδηλωτές συγκρούστηκαν με την αστυνομία.
Συγκρούσεις με την αστυνομία έχουμε και σε πολλές πόλεις της Γαλλίας, κατά του νόμου της «Καθολικής
Ασφάλειας», με τη συμμετοχή συνδικαλιστικών ενώσεων δημοσιογράφων, φοιτητικών
και μαθητικών οργανώσεων και των Κίτρινων Γιλέκων. Παρουσιάζονται δε φαινόμενα
λειτουργίας εστιατορίων, με πλήρη επίγνωση της απαγόρευσης, σαν τρόπος
αντίστασης.
Στην
Ολλανδία, στο Άμστερνταμ και το
Αϊντχόβεν (24/1/21), συγκρούονται στους δρόμους για τρίτο Σαββατοκύριακο
ενάντια στα λοκντάουν. Στη Δανία (6/2/21)
πραγματοποιήθηκε τεράστια διαδήλωση ενάντια στο πιστοποιητικό εμβολιασμού, που
πρότεινε ο δικός μας δικτατορίσκος. Στο Βέλγιο
(29/1/21) η αστυνομία προχώρησε σε εκατοντάδες συλλήψεις για να διαλύσει
διαμαρτυρία ενάντια στις απαγορεύσεις. Ίδια εικόνα σε Ισπανία και Ουγγαρία.
Στην Πολωνία, κατέβηκαν στους
δρόμους εκατοντάδες χιλιάδες ενάντια στην απαγόρευση των αμβλώσεων.
Στον
Λίβανο, με τη χειρότερη οικονομική
κρίση στην ιστορία του, διαδήλωσαν στις 28/1/21 για τρίτη συνεχόμενη νύχτα ενάντια
στα περιοριστικά μέτρα, έχοντας και έναν νεκρό από σφαίρα. Στο Ισραήλ επίσης υπήρξαν σημαντικές
κινητοποιήσεις όλο το 2020 ενάντια στις απαγορεύσεις και τη διαφθορά της
κυβέρνησης. Στην Τυνησία (30/1/21)
εκατοντάδες νέοι κατέβηκαν για να καταγγείλουν την αστυνομική καταστολή, την
κυβερνητική διαφθορά και για να απελευθερωθούν οι συλληφθέντες της προηγούμενης
εβδομάδας. Και εκεί ένας νεκρός από ρίψη δακρυγόνων.
Στο
Περού (31/1/21) ξεχύθηκαν στους
δρόμους, απαιτώντας να σταματήσει η καραντίνα, και με συνθήματα «Χωρίς δουλειά
δεν υπάρχει υγεία», «Πέθανε στην καραντίνα». Τα ίδια στην Αργεντινή, τη Βραζιλία,
τη Βολιβία. Στη Χιλή οι διαδηλώσεις συνεχίστηκαν όλο το 2020, κατηγορώντας τον
Πινιέρα για παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων από τους αστυνομικούς.
Παγκόσμια
τα ΜΜΕ προσπαθούν να μας πείσουν ότι όλες οι κινητοποιήσεις γίνονται από
ακροδεξιούς και αρνητές του ιού. Αυτό
είναι μεγάλο ψέμα. Η έλλειψη επαναστατικής ηγεσίας και η φύση του προβλήματος,
που χτυπάει όλη την κοινωνία, είναι η αιτία του πολιτικά μεικτού χαρακτήρα
αυτών των κινητοποιήσεων. Είναι δεδομένο πως οι αρνητές πλέον είναι
ελάχιστοι, όπως είναι σίγουρο πως στις διαδηλώσεις συμμετέχουν άνθρωποι όλων
των αποχρώσεων.
Πρέπει πάση θυσία να
ενωθούν όλες οι δημοκρατικές προοδευτικές δυνάμεις που υπερασπίζονται τα
συμφέροντα των λαών, να υπερασπιστούν τα έως τώρα εργατικά κεκτημένα ενάντια σε
αυτή την παγκόσμια δικτατορία και να ανοίξει έτσι και ένας δρόμος για την
κοινωνική απελευθέρωση. Να απαιτήσουμε χρηματοδότηση της πρωτοβάθμιας υγείας,
δωρεάν φάρμακο για όλους, άνοιγμα της οικονομίας, κατάργηση όλων των χουντικών
απαγορεύσεων και μέτρων, καθώς και εργασία για όλους με αξιοπρεπείς μισθούς.
Χρήστος Χατζής