Στις 15-16 Μαΐου έγιναν στη Χιλή οι εκλογές για τη Συντακτική Συνέλευση που θα συντάξει το νέο σύνταγμα της χώρας. Πρόκειται για μια εξέλιξη με παγκόσμια σημασία, και αυτό για τρεις λόγους: 
Οι Χιλιανοί πανηγυρίζουν, και δικαιολογημένα.
Η Συντακτική Συνέλευση ήταν μια δικαίωση
της εξέγερσης τους.
Πρώτον, γιατί η κατάργηση του συντάγματος που είχε μείνει από τη χούντα του Πινοτσέτ και η σύνταξη ενός νέου επιβλήθηκε από μια γνήσια λαϊκή εξέγερση, που ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 2019. Και η οποία, με διάφορες μορφές, συνεχίστηκε ακόμα και μέσα στην επιδημία.
Δεύτερον, γιατί η Χιλή ήταν μέχρι τώρα το «εργαστήριο» και το υπόδειγμα του παγκόσμιου νεοφιλελευθερισμού, κάτι που στον ένα ή τον άλλο βαθμό θα αλλάξει με το νέο σύνταγμα. Και αυτό είναι μια ξεκάθαρη ήττα για την πιο αντεργατική και επικίνδυνη τάση του σύγχρονου καπιταλισμού.
Και τρίτον, γιατί το αίτημα για Συντακτική Συνέλευση είναι ένα αίτημα με μεγάλη ιστορία μέσα στο παγκόσμιο εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα. Είναι λοιπόν η ευκαιρία, μελετώντας και την εμπειρία της Χιλής, να το επανεντάξουμε στον σύγχρονο πολιτικό οπλισμό του επαναστατικού κινήματος.
Οι δύο μεγάλες διαφορές αυτών των εκλογών που πραγματοποιήθηκαν στη Χιλή τον περασμένο μήνα από τις συνήθεις εκλογές ήταν ότι: α) Οι πολίτες είχαν τη δυνατότητα να συζητήσουν όχι για το ποιος θέλουν να τους κυβερνήσει για την επόμενη 4ετία αλλά πώς θέλουν να κυβερνηθούν, με ποιους θεσμούς, αρχές και πολιτικές. β) Πέρα απ’ τα καθιερωμένα κόμματα, είχαν τη δυνατότητα να θέσουν υποψηφιότητα χιλιάδες ανεξάρτητοι πολίτες και απλοί αγωνιστές που βγήκαν μέσα από τη λαϊκή εξέγερση. Το αποτέλεσμα των εκλογών ήταν ότι: οι αριστερές, κινηματικές και ανεξάρτητες λίστες εξέλεξαν περισσότερους αντιπροσώπους για τη Συντακτική Συνέλευση απ’ ό,τι οι λίστες των αστικών κομμάτων.
Δεν μπορούμε από τώρα να γνωρίζουμε πού θα καταλήξει η προσπάθεια αυτή για ένα νέο σύνταγμα στη Χιλή. Έχει σημασία όμως η παγκόσμια επαναστατική και εργατική πρωτοπορία να παρακολουθήσει τη χιλιάνικη εμπειρία και να βγάλει συμπεράσματα από αυτή, που σίγουρα θα έχουν εφαρμογή και σε άλλες χώρες.
Πάρις Δάγλας