«Εθνική» υπόθεση βασισμένη στην κακοποίηση

Στον βωμό του ολυμπιακού  «ιδεώδους» και της
«εθνικής υπερηφάνειας»,... αλέθονταν σώματα και
ψυχές μικρών παιδιών 

Εκφοβισμός, ξύλο, σεξουαλική κακοποίηση, ακόμη και αναβολικά χάπια σε ανήλικες αθλήτριες της ενόργανης γυμναστικής. Αυτά είναι μερικά από όσα απίστευτα περιέχονται στις καταγγελίες δεκάδων αθλητριών και αθλητών και καλύπτουν χρονικό διάστημα από το 1985 μέχρι και τη δεκαετία του 2000. Αφορούν όσα βίωσαν σε τρυφερές ηλικίες (12–15 χρονών) από προπονητές και παράγοντες της ενόργανης γυμναστικής. 

Οι επώνυμες καταγγελίες, παρότι απευθύνθηκαν στην κορυφή του πολιτικού συστήματος, παρέμειναν για πολλούς μήνες στα συρτάρια των αρμοδίων. Μόλις πρόσφατα και αφού προκλήθηκε από δημόσιες δηλώσεις, ο υπουργός Αθλητισμού Λ. Αυγενάκης παρέδωσε τις καταγγελίες στη δικαιοσύνη, η οποία έχει ήδη θέσει την υπόθεση στο αρχείο, αφού τα καταγγελλόμενα αδικήματα έχουν παραγραφεί.

Τι καταγγέλλουν οι πρώην αθλητές; Ξυλοδαρμούς στις προπονήσεις, λεκτική βία και απειλές, χειρονομίες στα όρια της παρενόχλησης. Πολλοί από τους 30 καταγγελλόμενους εξακολουθούν μέχρι σήμερα να είναι ενεργοί – μέχρι και καθηγητής σε πανεπιστημιακό ίδρυμα είναι ή ήταν κάποιος από αυτούς. Οι καταγγέλλοντες σε συνεντεύξεις τους ανέφεραν τραγικές λεπτομέρειες. Κάποια καταγγέλλει σεξουαλική κακοποίηση, η οποία ήταν εν γνώσει και άλλων παραγόντων του αθλήματος. Μέχρι και για χάπια εμμηνόπαυσης ακούσαμε, για την καθυστέρηση της περιόδου πριν από κρίσιμους αγώνες, τα οποία αποδείχθηκαν αναβολικά. Και πέρα από όσες βρήκαν το θάρρος να καταγγείλουν επώνυμα όσα βίωσαν, οι ίδιες μιλούν για περίπου 120 πρώην αθλήτριες και αθλητές που έχουν μοιραστεί μεταξύ τους τέτοιες εμπειρίες από πολλούς συλλόγους σε όλη την Ελλάδα!Επαναλαμβάνουμε ότι μιλάμε για πράξεις που έγιναν σε ανήλικες/ους.

Οι ίδιοι οι καταγγέλλοντες εξηγούν ότι η κακοποίηση ήταν ο κανόνας στην ενόργανη γυμναστική. Δηλαδή, στηρίχθηκε σε προπονητικές μεθόδους που περιείχαν βασανισμούς ένα άθλημα που αναπτύχθηκε και έφερε ολυμπιακές διακρίσεις στη χώρα. Ίσως το τελευταίο εξηγεί γιατί η υπόθεση δεν έλαβε ανάλογη δημοσιότητα με τις άλλες καταγγελίες που έγιναν στο πλαίσιο του «ελληνικού metoo» καθώς και τη χαρακτηριστική ολιγωρία όλων των θεσμικών οργάνων.

Μην ξεχνάμε ότι όλα όσα καταγγέλλονται συνέβησαν σε μια περίοδο που όλος ο «εθνικός κορμός» της χώρας ριγούσε από συγκίνηση στο «όραμα» της Ολυμπιάδας του 2004. Ένα «εθνικό» όραμα, που, όπως αποδεικνύεται, οικοδομήθηκε σε ένα υπόβαθρο για το οποίο θα πρέπει να ντρέπονται και οι πιο ακραιφνείς οπαδοί του γνωστού τρίπτυχου «πατρίς–θρησκεία–οικογένεια».

 

Γιώργος Καστρίτης