Για 14ο μήνα στον δρόμο του αγώνα, οι ανυπότακτοι υγειονομικοί κουρελιάζουν την κρατική τρομοκρατία
 |
Η μεγάλη συγκέντρωση στο Πάρκο Ελευθερίας, επ' αφορμή της
συμπλήρωσης ενός χρόνου αγώνα, έδειξε ότι οι υγειονομικοί σε
αναστολή έχουν τη δύναμη να φθάσουν μέχρι την τελική νίκη. Το
δυνάμωμα της αλληλεγγύης θα παίξει, όμως, αποφασιστικό ρόλο. |
Ένας μεγαλειώδης εργατικός αγώνας, και ταυτόχρονα αγώνας για την υπεράσπιση θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, βρίσκεται κοντά στη νίκη. Χιλιάδες υγειονομικοί που εδώ και δεκατέσσερις μήνες έχουν τεθεί σε αναστολή εργασίας με στέρηση αποδοχών και απαγόρευση να εργαστούν οπουδήποτε αλλού επειδή αρνήθηκαν την υποχρεωτικότητα του εμβολίου, όχι απλώς παραμένουν όρθιοι, αλλά βλέπουν μέχρι και τον «σκληρό» υπουργό Υγείας Πλεύρη να αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο της επιστροφής τους μέσα στον Νοέμβρη, δηλαδή νωρίτερα από το τέλος του χρόνου που προέβλεπε η σχετική νομοθετική διάταξη. Ακόμα όμως κι αν αυτό δεν συμβεί, είναι πια φανερό ότι έχουν μπει σε τροχιά νίκης, αφού η αντοχή, η οργάνωση και η σταθερή αγωνιστική παρουσία τους εγγυώνται ότι το κίνημά τους έχει τη δύναμη να αντέξει μέχρι την τελική πτώση του καθεστώτος Μητσοτάκη.
Στους δεκατέσσερις αυτούς μήνες, το κίνημα των υγειονομικών σε αναστολή, των «Υγειονομικών κατά της Υποχρεωτικότητας», όπως οι ίδιοι το ονομάζουν, έχει κάνει εντυπωσιακά άλματα ωριμότητας και συγκρότησης, έχει αποκτήσει οργανωτική ραχοκοκαλιά και εσωτερική δημοκρατική λειτουργία, έχει αποκτήσει κλασικά χαρακτηριστικά ενός γνήσιου εργατικού και κοινωνικού κινήματος. Έχει καταφέρει να εκλέξει πολλούς εκπροσώπους σε σωματεία νοσοκομείων και στην ΠΟΕΔΗΝ, τώρα μάλιστα συμμετέχει στις 16 και 17 Οκτωβρίου και στις εκλογές των Ιατρικών Συλλόγων Αθήνας, Πειραιά και Θεσσαλονίκης. Όλα αυτά κάτω από τον ηγετικό και καθοριστικό ρόλο του Συντονιστικού των δομών υγείας της Αττικής, ενός οργάνου εργατικής δημοκρατίας, που με αξιοθαύμαστο τρόπο κατάφερε να κρατήσει ψηλά τη σημαία της πάλης, να αρθρώσει σοβαρό και συγκροτημένο λόγο και να αποκρούσει τις επανειλημμένες προσπάθειες καπελώματος του αγώνα από κύκλους ακροδεξιούς, κάποιες φορές και φασίζοντες.
Ο αγώνας αυτός έχει μπροστά του κάποιους σταθμούς και χρειάζεται την αλληλεγγύη όλων μας. Πρώτος σταθμός, η 19η Οκτωβρίου, ημέρα κατά την οποία δικάζονται στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο της Αθήνας οι 38 υγειονομικοί που διαδήλωσαν έξω από το σπίτι του Μητσοτάκη και παραπέμπονται με τις στημένες κατηγορίες των «επικίνδυνων παρεμβάσεων στις οδικές συγκοινωνίες» και της «απείθειας». Κανένας δημοκρατικός πολίτης, κανένας κοινωνικός αγωνιστής δεν πρέπει να λείψει από κοντά τους, γιατί στα πρόσωπά τους διώκεται το δικαίωμα της διαμαρτυρίας, της εργασίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Από κει και μετά, χρειάζεται η αλληλεγγύη όλων μας, υλική και ηθική, μέχρι την τελική νίκη. Άνθρωποι απλήρωτοι επί μήνες, συκοφαντημένοι, φιμωμένοι, αποκλεισμένοι από όλα σχεδόν τα ενημερωτικά μέσα, παρά την πρωτοφανή αντοχή τους και το υψηλό τους φρόνημα είναι αναπόφευκτα ταλαιπωρημένοι και χρειάζονται την ενίσχυση και συμπαράστασή μας.
Ας βοηθήσουμε λοιπόν όλοι, ακόμα και αυτοί που μέχρι τώρα τους αγνοούσαν ή τους έβλεπαν με καχυποψία, να ολοκληρωθεί αυτή η εργατική νίκη. Μια νίκη που θα έχει τεράστια σημασία για το ηθικό της τάξης μας και το μέλλον των εργατικών και κοινωνικών αγώνων στη χώρα μας.
Ζήτω ο αγώνας των «Υγειονομικών κατά της Υποχρεωτικότητας»! Να αρθούν άμεσα οι αναστολές τους χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Να τους επιστραφούν οι μισθοί που τιμωρητικά τους παρακρατήθηκαν. Να αναγνωριστούν οι μήνες της αναστολής ως χρόνος ασφάλισης και υπηρεσίας. Να αποκατασταθεί κάθε άλλη ζημιά που υπέστησαν από αυτή τη βάρβαρη και απάνθρωπη μεταχείριση.
Βασίλης Παπανικολάου
