Η «μαγική εικόνα» για την οικονομία διαψεύδεται

 

Χωρίς ισχυρή παραγωγή και στήριξη του λαϊκού εισοδήματος,
η χώρα είναι... βάρκα στον ωκεανό των διεθνών κρίσεων

Οι πρόσφατες προβλέψεις διεθνών οργανισμών έρχονται να διαψεύσουν τη μαγική εικόνα που παρουσιάζει η κυβέρνηση για την ελληνική οικονομία. Πιο συγκεκριμένα, ανάπτυξη μόλις 0,8% το 2023 και 0,3% το 2024 εκτιμά για την ελληνική οικονομία το Ινστιτούτο Levy Economics. Η υψηλότερη αύξηση των εισαγωγών σε σχέση με τις εξαγωγές θα συμβάλει στην επιδείνωση του ελλείμματος του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, με την αύξηση των εσόδων από τον τουρισμό να μην αρκεί για να την αντισταθμίσει. Η επιδείνωση όμως του ελλείμματος του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών προμηνύει αρνητικές προοπτικές σχετικά με την εξυπηρέτηση του χρέους του δημόσιου τομέα, ιδίως μετά από μια ενδεχόμενη αύξηση των επιτοκίων από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ).

Υποστηρίζει δε το ινστιτούτο ότι η συνεχής ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας εξαρτάται από την ικανότητα της κυβέρνησης να αξιοποιήσει γρήγορα και αποτελεσματικά τα κεφάλαια από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας και από τα έργα που πρέπει να γίνουν για να αυξήσουν την παραγωγική ικανότητα της χώρας.

Ανάλογες προβλέψεις για ανάπτυξη μόλις 1,1% φέτος και 1,8% το 2024 κάνει και ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (OΟΣΑ). Η εκτίναξη των τιμών ενέργειας, τα προβλήματα στην εφοδιαστική αλυσίδα και ο πόλεμος στην Ουκρανία έρχονται να πατήσουν «φρένο» στην ανάκαμψη και πτώση της ιδιωτικής κατανάλωσης, σύμφωνα με τον οργανισμό. Αναφορά γίνεται και στην αύξηση του κατώτατου μισθού το πρώτο εξάμηνο του 2022, για την οποία ο οργανισμός αναγνωρίζει πως «προσφέρει δίχτυ ασφαλείας για εργαζομένους που δεν έχουν διαπραγματευτική ισχύ». Πάει όμως και ένα βήμα παρακάτω, αφού θεωρεί ότι η ουσιαστική ενίσχυση των εισοδημάτων των Ελλήνων δεν μπορεί να προέρχεται αποκλειστικά από το εργαλείο του κατώτατου μισθού αλλά και από τις κλαδικές συμβάσεις εργασίας! «Οι κλαδικές συλλογικές διαπραγματεύσεις για τους μισθούς και τις εργασιακές συνθήκες θα στήριζαν καλύτερα τόσο τα εισοδήματα όσο και την παραγωγικότητα», τονίζει.

Ουσιαστική ανάπτυξη με αυτό το παρασιτικό μοντέλο που έχει η χώρα δεν γίνεται. Η εξάρτηση από τις εισαγωγές είναι μεγάλη και η στήριξη της εγχώριας παραγωγής είναι μικρή, ειδικά σε αγαθά προστιθέμενης αξίας. Όσο για τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, η κυβέρνηση Μητσοτάκη τις αποδυνάμωσε με κάθε μέσο. Οι εργαζόμενοι γνωρίζουν πως μόνο με αγώνες μπορούν να έχουν ελπίδες πραγματικής βελτίωσης της διαβίωσής τους.

 

Γιάννης Τριανταφύλλου