Το 1971 εκτοπίστηκε στη Χιλή. Εκεί πήρε μέρος στον βιομηχανικό συνδικαλισμό. Όταν ξέσπασε το πραξικόπημα του Πινοτσέτ, το 1973, ο Ούγο Μπλάνκο κατέφυγε στην πρεσβεία της Σουηδίας. Μετά από παγκόσμια καμπάνια αλληλεγγύης, του επετράπη το 1976 να φύγει για τη Σουηδία. Ταξίδεψε σε πολλές χώρες. Στις ΗΠΑ έδωσε μια σειρά ομιλιών, όπου σε ένα πανεπιστήμιο στο Λος Άντζελες μαζεύτηκαν 10.000 για να τον ακούσουν. Έζησε για μια περίοδο στο Μεξικό, όπου με την εμπειρία του από το ιθαγενικό-αγροτικό κίνημα του Περού επηρέασε το κίνημα των Ζαπατίστας. Επέστρεψε δύο φορές στο Περού, όπου, μεταξύ άλλων, ίδρυσε το (τροτσκιστικό) Επαναστατικό Εργατικό Κόμμα και εξελέγη γερουσιαστής και βουλευτής. Από τις δύο αυτές φορές, την πρώτη αναγκάστηκε να φύγει και πάλι, το 1992, λόγω του πραξικοπήματος του Φουχιμόρι, αλλά και τη δεύτερη, το 2008, συνελήφθη, σε ηλικία 74 ετών. Επέστρεψε στη Σουηδία, όπου είχε δημιουργήσει οικογένεια, αλλά συνέχισε μέχρι τον θάνατό του να παρεμβαίνει για πολλά παγκόσμια ζητήματα, ιδίως για τις φυσικές καταστροφές από τη δράση των πολυεθνικών στη Λατινική Αμερική. Αθάνατος!
Από τη σύνταξη