Σύμφωνα με ευρωπαϊκά στοιχεία για τον σιδηρόδρομο, απ’ το 1995 μέχρι το 2021 η Ελλάδα δαπάνησε 41,1 δισεκατομμύρια ευρώ για τους αυτοκινητόδρομους και μόνο 12,6 δισεκατομμύρια ευρώ για τον σιδηρόδρομο. Με την αναλογία να επιδεινώνεται τα τελευταία χρόνια.
Μετά το έγκλημα των Τεμπών, ήρθαν και οι πλημμύρες
στη Θεσσαλία να αποτελειώσουν τον σιδηρόδρομο
στη χώρα μας
Όλα αυτά τα χρόνια, το σιδηροδρομικό δίκτυο συρρικνώθηκε, ενώ έχουν κλείσει τέσσερις μεγάλες επιβατικές γραμμές, συνολικού μήκους 389 χιλιομέτρων, και 97 σιδηροδρομικοί σταθμοί. Επίσης, πολλές γραμμές φυτοζωούν, έχοντας μείνει με ελάχιστα δρομολόγια. Την ίδια στιγμή, το δίκτυο των αυτοκινητόδρομων αυξήθηκε κατά 410%, δηλαδή, κατά 1.724 χλμ.
Τα στοιχεία αποδεικνύουν ότι η εγκατάλειψη του σιδηρόδρομου από κράτος και κυβερνήσεις είναι συνειδητή και γίνεται για τα συμφέροντα της αστικής τάξης των εργολάβων-κατασκευαστών των αυτοκινητόδρομων. Οι οποίοι απομυζούν δισεκατομμύρια από τον εργαζόμενο λαό με τα διόδια.
Η εγκατάλειψη του σιδηρόδρομου και η παράλληλη ενίσχυση του αυτοκινήτου έχει πολλαπλές αρνητικές συνέπειες. Περιβαλλοντικές – το αυτοκίνητο είναι υπεύθυνο για το 72% των συνολικών ρύπων από μεταφορές· κοινωνικές – οι πολίτες ωθούνται σε ένα εξατομικευμένο μέσο, με υψηλή επικινδυνότητα· οικονομικές – οι οδικές μεταφορές έχουν πολύ μεγαλύτερο κόστος από τις σιδηροδρομικές, κάτι που αφορά όχι μόνο τη μετακίνηση επιβατών αλλά και τη μεταφορά εμπορευμάτων, δηλαδή, την παραγωγή.
Η έκθεση της επιτροπής διερεύνησης για το δυστύχημα στα Τέμπη δείχνει ανάγλυφα την εγκατάλειψη του σιδηρόδρομου και τις ουσιαστικές αιτίες του τραγικού συμβάντος. Ο σιδηρόδρομος, λόγω της πολύπλοκης δομής του, απαιτεί κεντρική διεύθυνση. Αντ’ αυτού τον σπάσανε σε «τιμάρια», για να ιδιωτικοποιηθεί. Έτσι παρατηρούνται: έλλειψη συντονισμού των δομών, ασάφεια αρμοδιοτήτων, τμήματα χωρίς ρόλο και προσωπικό (Ρυθμιστική Αρχή), έργα χωρίς τον έλεγχο της διοίκησης του ΟΣΕ, ανύπαρκτος σχεδιασμός ασφαλείας, έλλειψη επενδύσεων για συντήρηση και εκσυγχρονισμό δικτύου, υλικού και μηχανημάτων, σχεδόν ανειδίκευτο προσωπικό σε ειδικευμένες εργασίες, απουσία τηλεματικών μέσων.
Η ευρωπαϊκή έκθεση λέει ότι ακόμα και οι εγκαταλελειμμένες γραμμές, αν επισκευαστούν, μπορούν να λειτουργήσουν ξανά. Φυσικά, καμία τέτοια πρόθεση δεν έχει η σημερινή ειδικά πολιτική εξουσία της χώρας. Την επανένωση και ανασυγκρότηση του σιδηρόδρομου, που μπορεί να γίνει μόνο με την επανακρατικοποίησή του κάτω από εργατικό-κοινωνικό έλεγχο, μπορεί να την επιβάλει μόνο ο ελληνικός λαός, με την οργανωμένη πάλη του. Είναι ζωτικό ζήτημα για όλη την κοινωνία, αλλά είναι και χρέος στους αδικοχαμένους συμπολίτες μας, στην εκατόμβη των Τεμπών.
Σ. Κρόκος