«Πράσινη μετάβαση», έλεγχος της διατροφής, εγκατάλειψη της υπαίθρου, παρασιτισμός, ακρίβεια: ο αγώνας των αγροτών μάς αφορά όλους!
Τα τελευταία χρόνια, το ευρωπαϊκό και πολυεθνικό μεγάλο κεφάλαιο έχει εξαπολύσει μια επιθετική εκστρατεία καταστροφής των Ευρωπαίων μικρών και μεσαίων αγροτών και αρπαγής του γεωργο-κτηνοτροφικού κλάδου, στο όνομα μιας άκρως υποκριτικής και ψευδεπίγραφης «οικολογικής», «πράσινης», όπως την ονομάζουν, πολιτικής. Βασικά όπλα της επίθεσης αυτής είναι ο οικονομικός στραγγαλισμός, η τεράστια αύξηση των γραφειοκρατικών υποχρεώσεων, η επιβολή σειράς ακραίων απαγορεύσεων και η καταναγκαστική μείωση της παραγωγής.
Το φθινόπωρο του 2018 η γαλλική κυβέρνηση ανακοίνωσε αύξηση του φόρου στο πετρέλαιο κίνησης, κάτι που πυροδότησε τη γέννηση του κινήματος των Κίτρινων Γιλέκων. Από το 2019 το ολλανδικό κράτος δρομολόγησε τη ραγδαία μείωση της κτηνοτροφικής παραγωγής, με στόχο δήθεν τη μείωση των εκπομπών αζώτου, κάτι που έχει οδηγήσει στη γέννηση ενός ρωμαλέου κινήματος αντίστασης των κτηνοτρόφων της χώρας.
Τους τελευταίους μήνες, η επίθεση εντάθηκε: Η Ευρωπαϊκή Ένωση κατάργησε την επιβολή δασμών στα εισαγόμενα αγροτικά προϊόντα από την Ουκρανία (χώρα όπου εδώ και χρόνια τεράστιες καλλιεργούμενες εκτάσεις έχουν αγοραστεί από πολυεθνικά κεφάλαια), δρομολόγησε τη σύναψη συνθήκης εισαγωγής αγροτικών προϊόντων από χώρες της Λατινικής Αμερικής και προανήγγειλε την περαιτέρω μείωση των επιδοτήσεων της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής. Η γερμανική κυβέρνηση ανακοίνωσε την κατάργηση των φοροαπαλλαγών των αγροτών στα καύσιμα και άλλους τομείς. Η γαλλική κυβέρνηση προανήγγειλε περιορισμούς στη χρήση του νερού και των λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων. Σε παρόμοια γραμμή κινήθηκαν και άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις.
Σε όλα αυτά ήρθε να απαντήσει το πρόσφατο πανευρωπαϊκό ξέσπασμα δυναμικών αγροτικών κινητοποιήσεων: Κλείσιμο των συνόρων με την Ουκρανία από Πολωνούς και Ρουμάνους αγρότες. Κλείσιμο των συνόρων με την Ισπανία από Γάλλους αγρότες και καταστροφή εισαγόμενων προϊόντων. Πολυήμερη εισβολή χιλιάδων τρακτέρ στις μεγάλες γερμανικές πόλεις, με αποτέλεσμα την κατάκτηση μιας επιβράδυνσης των κυβερνητικών μέτρων. Περικύκλωση του Παρισιού, μπλοκάρισμα εθνικών οδών και αποκλεισμός δημοσίων κτιρίων από Γάλλους αγρότες, με αποτέλεσμα τον εξαναγκασμό της κυβέρνησης σε αναστολή κάποιων μέτρων. Συγκρούσεις αγροτών με την αστυνομία στις Βρυξέλλες μπροστά στην Ευρωβουλή. Χιλιάδες τρακτέρ στους δρόμους Ισπανίας, Ιταλίας, Ελλάδας και άλλων χωρών.
Θορυβημένη, η Ευρωπαϊκή Ένωση ανέβαλε κάποια από τα πιο επιθετικά «πράσινα» μέτρα.
Από ό,τι φαίνεται, το μεγάλο αυτό κίνημα θα έχει και συνέχεια, αφού οι μικρές νίκες που κερδήθηκαν δεν είναι αρκετές για να κατευνάσουν τη μεγάλη οργή και ανησυχία των αγροτών, που πλέον έχουν καταλάβει ότι απειλείται η ίδια τους η ύπαρξη.
Ο αγώνας αυτός θα πρέπει να έχει τη συμπαράσταση όλων των ευρωπαϊκών λαών, γιατί τους αφορά άμεσα. Η καταστροφή των μικρών και μεσαίων αγροτών, η αρπαγή της γης από τις πολυεθνικές, η εισαγωγή προϊόντων αμφίβολης ποιότητας μόνο αρνητικές συνέπειες μπορούν να έχουν, για όλους μας. Θα οδηγήσουν σε άνοδο των τιμών, πτώση της ποιότητας των τροφίμων και έλεγχο της διατροφικής αλυσίδας από ένα αδίστακτο και απρόσωπο μεγάλο κεφάλαιο. Τα περί προστασίας του περιβάλλοντος είναι προφάσεις εν αμαρτίαις, μιας και εύκολα μπορεί να καταλάβει κανείς ότι μόνο «πράσινη» δεν είναι η καταστροφή της εγχώριας παραγωγής και η εισαγωγή προϊόντων από την άλλη άκρη της γης, η επικράτηση μιας μαζικής παραγωγής από γενετικά τροποποιημένους σπόρους και η προωθούμενη αντικατάσταση του κρέατος από άλευρα εντόμων.
Ο αγώνας των Ευρωπαίων αγροτών είναι αγώνας όλων μας, για μια αξιοπρεπή ζωή και διατροφή, με ντόπια ποιοτικά προϊόντα, χωρίς εξάρτηση από τις εγκληματικές πολυεθνικές εταιρείες. Είναι αγώνας, γενικότερα, ενάντια στη λεγόμενη «πράσινη μετάβαση», αυτή τη νέα επιθετική αιχμή της παγκόσμιας άρχουσας τάξης, που σκοπό έχει τον πλήρη έλεγχο της ζωής των λαών.
Βασίλης Παπανικολάου