 |
| Ο γερμανικός ιμπεριαλισμός ανάβει «πράσινο φως» στον Ερντογάνγια να επιβάλλει το ισλαμικό του πρόγραμμα μέσα στην Τουρκία και όχι μόνο |
Τον Ιανουάριο του 2015,
ισλαμιστές τρομοκράτες δολοφόνησαν 11
εργαζόμενους του γαλλικού Charlie Hebdo,
επειδή, κατά τη γνώμη των δολοφόνων,
κάποια σκίτσα του περιοδικού ήταν
προσβλητικά για τον Προφήτη Μωάμεθ.
Τότε, σύσσωμη η πολιτική ελίτ της Ευρώπης,
συμπεριλαμβανομένης και της καγκελαρίου
της Γερμανίας Α. Μέρκελ, συμμετείχε σε
πορεία διαμαρτυρίας στο Παρίσι, σε μια
–άκρως υποκριτική– επίδειξη ευαισθησίας
για την «ελευθερία του λόγου». Ενάμισι
χρόνο αργότερα, η Μέρκελ επιτρέπει την
ποινική δίωξη του Γερμανού κωμικού Γιαν
Μπέμερμαν, ο οποίος σατίρισε τον
«σουλτάνο» της
Τουρκίας, τον ισλαμιστή
Ερντογάν. Με την πράξη της αυτή η Μέρκελ
οπλίζει το χέρι κάθε επίδοξου ισλαμιστή
τρομοκράτη κατά οποιουδήποτε Ευρωπαίου
πολίτη και νομιμοποιεί τη φρικαλέα
καταστολή που έχει εξαπολύσει το καθεστώς
του Ερντογάν μέσα στην ίδια την Τουρκία.
Το γεγονός έχει, όμως, και άλλες
προεκτάσεις.
σατιρικού
περιοδικού
Μια σειρά από πρόσφατες
κινήσεις της Γερμανίας, σε θέματα όπως
το Μεσανατολικό, το προσφυγικό, οι
σχέσεις Τουρκίας-Ε.Ε. κ.λπ., επιβεβαιώνουν
ότι ο γερμανικός ιμπεριαλισμός αποτελεί
πιστό σύμμαχο και προστάτη του ισλαμικού
καθεστώτος της Τουρκίας και ότι επιχειρεί
μέσω αυτού να αναβαθμίσει τη γερμανική
παρουσία στην ευρύτερη περιοχή Μέσης
Ανατολής-Ανατολικής Μεσογείου. Βέβαια,
αυτή η «ειδική σχέση» Γερμανίας-Τουρκίας
υπάρχει ήδη από τον 19ο αιώνα. Με τη
διαφορά ότι τώρα καταλήγει ουσιαστικά
σε υποστήριξη του σκοταδιστικού
τζιχαντισμού, τον οποίο πατρονάρει
ποικιλότροπα ο εκλεκτός της Μέρκελ
Ερντογάν.
Υπάρχει όμως και μια
ακόμα πιο απειλητική διάσταση. Μέσω της
Μέρκελ, η ευρωπαϊκή άρχουσα τάξη μάς
προειδοποιεί ότι: οι «ελευθερίες» που
αναγνωρίζει η αστική δημοκρατία δεν
έχουν καμιά αξία μπροστά στα συμφέροντα
του κεφαλαίου και ότι, ειδικά σήμερα
που το σύστημά τους βρίσκεται σε ιστορική
παρακμή, δεν θα διστάσει να τις
καταργήσει προκειμένου να επιτεθεί
στις καταπιεζόμενες τάξεις. Στην
πραγματικότητα, οι Ευρωπαίοι «δημοκράτες»
ιμπεριαλιστές όχι μόνο δεν έχουν καμιά
διάθεση να χτυπήσουν τους φανατικούς
ισλαμιστές, τους ακροδεξιούς, τους
φασίστες, αλλά βλέπουν στο πρόσωπο κάθε
σκοταδιστή έναν εν δυνάμει σύμμαχο
ενάντια στην εργατική τάξη και τις
λαϊκές κατακτήσεις. Γι’ αυτό και είναι
επιτακτικό καθήκον η εργατική μας τάξη
να προετοιμαστεί, ιδεολογικά, πολιτικά
και πρακτικά, για να τσακίσει τους φορείς
και υπερασπιστές του νέου μεσαίωνα.
Πάρις Δάγλας