Οι εργοδότες είναι οι μόνοι κερδισμένοι από τις κινήσεις της κυβέρνησης στα εργασιακά και ασφαλιστικά ζητήματα του Τύπου |
Οι εκδότες, από την
άλλη, έχουν μεν πληγεί από την κρίση,
αλλά φρόντισαν όλη τη χασούρα να
τη φορτώσουν στο προσωπικό τους. Ούτως
ή άλλως, οι περισσότεροι έχουν και άλλες
επιχειρηματικές δραστηριότητες, από
τις οποίες
συνεχίζουν να κερδίζουν
κανονικότατα. Υποτίθεται ότι υπερασπίζονταν
το αγγελιόσημο, αλλά το μόνο που τους
ενδιαφέρει είναι πώς θα ωφεληθούν από
το νέο καθεστώς στις διαφημίσεις,
«ισοφαρίζοντας» παράλληλα τις ασφαλιστικές
εισφορές με νέες μειώσεις μισθών και
απολύσεις.
Τέλος, η συνδικαλιστική
γραφειοκρατία, αφού με την άκρως
συντεχνιακή της λογική αφόπλισε τον
κλάδο στην πιο κρίσιμη περίοδο, το
μόνο που κοίταξε να διαπραγματευτεί
στις πρόσφατες απεργίες ήταν η τύχη του
ιδιωτικού ταμείου του ημερήσιου Τύπου
(ΕΔΟΕΑΠ), στο οποίο όμως δεν υπάγεται η
πλειοψηφία των εργαζομένων του χώρου.
Ακόμα και μετά την ψήφιση του ασφαλιστικού,
αυταπατώνται για την προοπτική δημιουργίας
ενός «επαγγελματικού ταμείου», που θα
είναι όμως μια εντελώς θνησιγενής
ιστορία.
Η μόνη διέξοδος των
χιλιάδων απλών συντακτών, διορθωτών,
τεχνικών, διοικητικών υπαλλήλων που
δουλεύουν στον Τύπο και τα ΜΜΕ είναι να
σπάσουν τους συντεχνιακούς φραγμούς,
να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να
διεκδικήσουν δυναμικά, από κοινού με
όλους τους εργαζόμενους της χώρας, τα
δικαιώματά τους και την αξιοπρέπειά
τους.
Πάρις Δάγλας