 |
| Η τεχνική εκπαίδευση έχει μέλλον μόνο στην προοπτική μιας παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, και πρέπει να συμβάλλει σε αυτή |
Με
ακατάληπτους βερμπαλισμούς, μακριά από
την πραγματικότητα του ελληνικού
σχολείου, προωθείται η νέα –αλίμονο–
εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, που
παρουσιάζεται μάλιστα ως «αριστερής»
έμπνευσης πολιτική. Στην πραγματικότητα
διαπιστώνουμε άλλη μια ωμή εφαρμογή
της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ.
Χαρακτηριστικά
είναι όσα σχεδιάζονται στη δευτεροβάθμια
επαγγελματική εκπαίδευση, επειδή
αντικατοπτρίζουν και τις πραγματικές
διαθέσεις της κυβέρνησης σε σχέση με
την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
Το
πραγματικό στίγμα καταγράφηκε πολύ
νωρίτερα, όταν την τελευταία εργάσιμη
ημέρα του 2015 υπογράφηκε η υπουργική
απόφαση που επεκτείνει
το θεσμό της μαθητείας σε 1 χρόνο, από 9
μήνες που την είχαν ανεβάσει και από 6
μήνες που αρχικά είχε οριστεί.
Τώρα η μαθητεία αξιοποιείται ως βασικός
πυλώνας στο σχεδιαζόμενο Επαγγελματικό
Λύκειο (ΕΠΑΛ) για να
μεταφερθεί μεγάλος
όγκος εκπαιδευτικού αντικειμένου στο
4ο μεταλυκειακό έτος. Στόχος
η παραγωγή δούλων εργαζομένων-μαθητευόμενων,
η τεχνητή μείωση των κενών θέσεων και
η αποσταθεροποίηση των θέσεων εργασίας
των υπαρχόντων εκπαιδευτικών,
αντί για τους 20.000 διορισμούς που αρχικά
είχαν εξαγγείλει σαν φουσκωμένοι γάλοι.
Ο
άλλος πυλώνας του νέου τεχνικού σχολείου
αφορά στην αντιγραφή των εκπαιδευτικών
αντικειμένων και ειδικοτήτων από την
γ/βάθμια εκπαίδευση κατακόρυφα προς τη
β/βάθμια. Αυτό όμως είναι ανεδαφικό
γιατί οι απόφοιτοι των ΕΠΑΛ δεν αναμένουμε
να διέπονται από μια σφαιρική τεχνολογική
αντίληψη όπως στην γ/βάθμια εκπαίδευση,
αλλά να γνωρίζουν συγκεκριμένη ειδίκευση.
Έτσι
κυριαρχεί η ημιμάθεια, που οδηγεί τη
νέα
γενιά σε εκπαιδευτική τύφλωση, πέρα
από το ότι την προορίζουν για καθεστώς
δουλείας, όπως στις αρχές της βιομηχανικής
επανάστασης.
Η
τεχνική εκπαίδευση πρέπει να οργανωθεί
στη βάση των αναγκών που θα προκύψουν
απ’ την επιβεβλημένη παραγωγική
ανασυγκρότηση της χώρας, σε όλα τα
επίπεδα. Δεν είναι ζήτημα γραφειοκρατικής
διαχείρισης, όπως την κατάντησαν. Η
σύνδεση της τεχνικής εκπαίδευσης με
την παραγωγή είναι μονόδρομος! Όχι στη
λογική ετοιμοπαράδοτων δούλων στον
παρασιτικό καπιταλισμό, αλλά στην
αναβάθμιση της εκπαίδευσης μέσα από
την παραγωγική ανασυγκρότηση.
Αυτή
η μεταλλαγμένη νεοφιλελεύθερη «αριστερά»
δεν έχει να μας προσφέρει τίποτα. Είναι
συνεργοί της οικονομικής δικτατορίας
που ελπίζει σε μια διέξοδο βασισμένη
στην εξαθλίωσή μας!
Οι σημερινοί μαθητές, τα παιδιά μας, θα
παλέψουν για ένα καλύτερο μέλλον για
όλους μας. Έχουμε καθήκον να τους
βοηθήσουμε να το πράξουν με τους
καλύτερους δυνατούς όρους!
Θωμάς
Θαλασσινός