Για το
σύστημα ο άνθρωπος έχει αξία μόνο όσο
είναι παραγωγικός, δηλαδή όσο μπορεί
να δουλεύει για να βγάζει κέρδος
 |
|
Στον κόσμο της
καπιταλιστικής παρακμής, η ιατρική
έχει
καταντήσει υπηρέτρια της χημείας
|
Η
φαρμακοβιομηχανία είναι ο τρίτος σε
κερδοφορία οικονομικός κλάδος παγκοσμίως,
μετά τη βιομηχανία όπλων και ναρκωτικών.
Tο
πρόσφατο σκάνδαλο με την εταιρεία
φαρμάκων Novartis,
χρηματισμού 4.000 γιατρών, αλλά και η
παρόμοια περίπτωση της Bayer
το 2015 με
το χρηματισμό 800 γιατρών και η
έρευνα για εξαγορά πολιτικών και πολλών
εμπλεκομένων από το χώρο της υγείας,
αποδεικνύει ότι τα κέρδη αυτά είναι
μάλλον προϊόντα πρακτικών του υποκόσμου,
παρά αποτέλεσμα ανθρωπιστικών προθέσεων,
όπως θα περίμενε κανείς από ένα κλάδο
που αφορά την υγεία.
Ο
Ιπποκράτης έλεγε ότι «η ιατρική οφείλει
να θεραπεύει τις ασθένειες, να ανακουφίζει
τον πόνο και να διαλύει τον φόβο».
Αντίθετα ένα μέρος της ιατρικής κοινότητας
έχει υποταχτεί στα συμφέροντα των
φαρμακοβιομηχάνων.
Κατά καιρούς αποκαλύπτονται διάφορα
σκάνδαλα. Όχι βέβαια γιατί υπάρχει
κάποια ηθική, μιας και η μόνη ηθική για
αυτούς είναι του κέρδους, αλλά γιατί
στον πόλεμο μεταξύ των εταιρειών,
ξεμπροστιάζονται αποκαλύπτοντας όλο
το μέγεθος της βρωμιάς τους. Διεφθαρμένοι
δημοσιογράφοι που δημιουργούν στον
κόσμο φοβίες για υποτιθέμενες επιδημίες,
εξαγορασμένοι πολιτικοί που φροντίζουν
με τις αντίστοιχες μίζες να φορτώσουν
το δημόσιο σύστημα υγείας με την αγορά
φαρμάκων από τις εταιρείες από τις
οποίες τα πιάνουν, γιατροί που αντί να
τιμούν την ιδιότητά τους βρίσκουν
ευκαιρία για την απόκτηση όλο και
περισσότερων υλικών αγαθών. Αυτά όλα
γίνονται μέσα σε ένα σύστημα που ευνοεί
αυτού του είδους την αντιμετώπιση. Για
τον καπιταλισμό όλα είναι ανταγωνισμός
και κέρδος. Δεν θα έμενε ο τομέας της
υγείας έξω από αυτό. Ο
άνθρωπος αντιμετωπίζεται σαν αναλώσιμο
προϊόν, έχει αξία όσο είναι παραγωγικός,
γι’ αυτό και όλη η φιλοσοφία της ιατρικής
και φαρμακευτικής επιστήμης είναι της
γρήγορης ίασης
(χρήση ισχυρών φαρμάκων, πολλών
αντιβιοτικών κ.λπ.) για
να επιστρέψει ο ασθενής γρήγορα στη
δουλειά του, χωρίς η θεραπεία να προχωρά
σε βάθος. Μια
ιατρική που αντιμετωπίζει κυρίως τα
συμπτώματα και όχι τις αιτίες της κάθε
νόσου.
Στον
αντίποδα αυτής της κατάστασης, βέβαια,
υπάρχουν οι γιατροί και οι νοσηλευτές
που περνούν μερόνυχτα άυπνοι στις
εφημερίες των δημόσιων νοσοκομείων,
που σε απίστευτα δύσκολες συνθήκες, με
πενιχρούς μισθούς, προσπαθούν να
ανακουφίσουν τον ανθρώπινο πόνο. Γιατροί
που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε
όποια γωνιά του πλανήτη υποφέρει από
πολέμους και επιδημίες. Επιστήμονες
που περνούν τη ζωή τους σε εργαστήρια
προσπαθώντας να ανακαλύψουν θεραπείες
για ασθένειες.
Για
την εξάλειψη των φαινομένων κερδοσκοπίας
εις βάρος της υγείας χρειάζεται η ύπαρξη
ενός καθαρά
δημόσιου συστήματος υγείας και ασφάλισης,
υπό τον άμεσο έλεγχο των πολιτών. Η
υγεία είναι κοινωνικό αγαθό. Είναι
εντελώς ακατανόητο να πληρώνει κάποιος
για να είναι υγιής. Το κράτος, πέρα από
τη νοσοκομειακή περίθαλψη, χρειάζεται
να αναπτύξει ένα εθνικό σύστημα
φαρμακοβιομηχανίας. Είναι
παράλογο το κράτος να έχει εθνική
βιομηχανία όπλων αλλά όχι φαρμάκων.
Επίσης, χρειάζεται αλλαγή νοοτροπίας,
όχι μόνο όλων όσων εμπλέκονται στο
σύστημα υγείας αλλά και των ασθενών. Η
ανάπτυξη της ιατρικής και φαρμακευτικής
επιστήμης μπορεί να έβγαλε την ανθρωπότητα
από πολλά δεινά (αντιμετώπιση θανατηφόρων
ασθενειών, απαλλαγή από προλήψεις και
δεισιδαιμονίες κ.λπ.) αλλά δεν
γίνεται να αντιμετωπίζονται οι γιατροί
και τα φάρμακα σαν θαυματοποιοί. Η
πρόληψη είναι η καλύτερη αντιμετώπιση
της ασθένειας
και αυτό είναι κάτι που ο καθένας μπορεί
να το φροντίσει. Η
καλή υγεία βασίζεται σε τρία πράγματα:
διατροφή, άσκηση και ψυχολογία. Προσέχουμε
τι τρώμε, αποφεύγουμε βιομηχανοποιημένα
επεξεργασμένα τρόφιμα, δεν πέφτουμε
στις παγίδες της διαφήμισης και του
καταναλωτισμού. Ο Ιπποκράτης έλεγε ότι
η τροφή μας είναι το φάρμακο μας.
Προσπαθούμε να ασκούμαστε, όσο δύσκολο
κι αν είναι αυτό στις μεγάλες πόλεις.
Πάνω απ’ όλα προσπαθούμε να έχουμε
θετική στάση ζωής, αισιοδοξία και πίστη
για ένα πιο φωτεινό μέλλον.
Μαρία
Καράβολα