Η
κυβέρνηση ψήφισε τελικά τον νόμο για
τη δημιουργία του ΕΦΚΑ (Ενιαίος Φορέας
Κοινωνικής Ασφάλισης). Οι βασικοί
κίνδυνοι για την εργατική τάξη απ’
αυτήν την εξέλιξη
είναι δύο, ένας άμεσος
και ένας έμμεσος. Ο
άμεσος είναι να φορτωθούν τα μεγάλα
ελλείμματα των ταμείων της μικροαστικής
τάξης
(ΟΓΑ, ΟΑΕΕ κ.λπ.) στο
ταμείο των μισθωτών
(ΙΚΑ) και
να δοθεί έτσι αφορμή για νέες αντεργατικές
ανατροπές στα συνταξιοδοτικά δικαιώματα.
Το αρχικό έλλειμμα του ΕΦΚΑ ήδη
υπολογίζεται σε 1,049 δις ευρώ. Ο έμμεσος
κίνδυνος είναι να «συγχρωτιστεί» η
εργατική τάξη με τα μικρά και μεσαία
αστικά στρώματα, που
ούτε ισχυρή ασφαλιστική συνείδηση έχουν
ούτε μπορούν να αποκτήσουν τα βασικά
χαρακτηριστικά της εργατικής τάξης,
τη συνοχή της, τον ρόλο της στην παραγωγή,
που την καθιστούν και μοχλό ανατροπής
του συστήματος. Είναι χαρακτηριστικό
ότι στον ΕΦΚΑ εντάχθηκαν από ιδιοκτήτες
μεγάλων τουριστικών επιχειρήσεων έως
και στελέχη ανώνυμων εταιρειών, με τον
καθορισμό των εισφορών τους να υπολογίζεται
απ’ τα κέρδη και τις ζημιές των
επιχειρήσεών τους.
Ο
ΕΦΚΑ συνιστά άλλο ένα χτύπημα
στα
ασφαλιστικά μας δικαιώματα, αλλά
και
στην υπόσταση της εργατικής μας τάξης
|
Ο
ρόλος της εργατικής τάξης δεν μπορεί
να αλλοιωθεί από αστικές αλχημείες, αν
αυτή μπει στον δρόμο της πραγματικής
ταξικής πάλης. Το οργανωμένο εργατικό
κίνημα οφείλει να θέσει στόχους αγώνα
για την ανατροπή της υπάρχουσας κατάστασης
στη δημόσια ασφάλιση, που οδηγεί στην
ουσιαστική διάλυσή της κάτω από την
«μπαγκέτα» της μεγαλοαστικής τάξης:
- Εργατικός έλεγχος στη διαχείριση των ταμείων, από θεσμούς αναγνωρισμένους απ’ το σύνολο της εργατικής τάξης
- Πάταξη της «μαύρης» εργασίας, με έλεγχο από αρμόδιες εργατικές επιτροπές. Στα 8 δις ευρώ έχει φτάσει η αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών απ’ τα μέτρα των μνημονίων, αλλά η διαφόρων μορφών εισφοροδιαφυγή (εργοδοτική, ανασφάλιστη εργασία, αδυναμία πληρωμής κ.λπ.) φτάνει τα 10 δις ευρώ ετησίως και συντελεί αποφασιστικά στο βούλιαγμα των ταμείων.
- Δημόσιες επενδύσεις για θέσεις εργασίας στον άνεργο ελληνικό πληθυσμό, με πλήρη εργασιακά δικαιώματα και σταθερή εργασία.
Η
υπόθεση της δημόσιας ασφάλισης είναι
αλληλένδετη με την υπεράσπιση της
ύπαρξης της ελληνικής εργατικής τάξης.
Κάθε συνειδητός εργάτης πρέπει να
κατευθύνει τη σκέψη του και τη δράση
του σ’ αυτόν τον σκοπό.
Σ.
Κρόκος