 |
|
Η καπιταλιστική
παλινόρθωση στη Ρουμανία, όπως και σε
όλη
την Ανατολική Ευρώπη, δεν μείωσε τη
φτώχεια και τη διαφθορά
|
Δεν έχουν καταλαγιάσει
ακόμα οι μεγάλες διαδηλώσεις που ξέσπασαν
στη Ρουμανία όταν η κυβέρνηση, του
Σοσιαλιστικού Κόμματος, επεχείρησε να
περάσει έναν νόμο που θα μείωνε τις
ποινές ορισμένων κατηγοριών φυλακισμένων.
Το νομοσχέδιο θεωρήθηκε «φωτογραφικό»,
προκειμένου να αποφυλακιστούν ηγέτες
της συγκεκριμένης παράταξης που είχαν
καταδικαστεί για
διαφθορά. Σχεδόν
αμέσως, στις 18 Ιανουαρίου, χιλιάδες
άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους για να
διαμαρτυρηθούν.
Οι κινητοποιήσεις
κλιμακώθηκαν γρήγορα. Στις 5 Φεβρουαρίου
οι διαδηλωτές έφτασαν τους 600.000 (μόνο
στο Βουκουρέστι 300.000), ενώ είχαν
προηγηθεί
καταλήψεις δημόσιων κτηρίων, μπλοκαρίσματα
δρόμων κ.λπ. Τελικά, η κυβέρνηση απέσυρε
οριστικά το νομοσχέδιο στις 6 Φεβρουαρίου,
οι διαδηλώσεις όμως συνεχίζονται, με
αίτημα την παραίτηση της κυβέρνησης.
Ωστόσο, αυτό που έχει
σημασία και πρέπει να ειπωθεί ξεκάθαρα
είναι ότι πρόκειται για ένα αντιδραστικό
κίνημα – δεν είναι όλες οι λαϊκές
κινητοποιήσεις προοδευτικές. Κυριάρχησαν
συνθήματα όπως «κάτω ο κομμουνισμός»
και «κάτω η κόκκινη πανούκλα», καθώς
πρώην γραφειοκράτες του καθεστώτος
Τσαουσέσκου έχουν βρει πολιτικό καταφύγιο
στο Σοσιαλιστικό Κόμμα. Όμως, το
καθεστώς Τσαουσέσκου ήταν άρνηση,
γραφειοκρατική εκπόρνευση του κομμουνισμού
και το σημερινό Σοσιαλιστικό Κόμμα
είναι 100% με τον καπιταλισμό. Δεν είναι
τυχαίο ότι το «κίνημα» υποστηρίχθηκε
από τον νεοφιλελεύθερο πρόεδρο της
χώρας και όλο το νεοφιλελεύθερο σκυλολόι
της Ε.Ε.
Πάντως, η αντίδραση του
κόσμου στη «διαφθορά» αντανακλά και
μια γενική απογοήτευση από το γεγονός
ότι η φτώχεια παραμένει ενδημική, παρά
τις προσδοκίες που είχαν καλλιεργηθεί
από την είσοδο στην Ε.Ε. και τους
σχετικά υψηλούς ρυθμούς αύξησης του
ΑΕΠ τα τελευταία χρόνια. Η εγκατάλειψη
παιδιών, η πορνεία και το τράφικινγκ,
οι παράνομες υιοθεσίες, τα ναρκωτικά
κάνουν θραύση.
Η αλήθεια είναι ότι
η παλινόρθωση του καπιταλισμού στην
Ανατολική Ευρώπη δεν έφερε καμιά ευημερία
σε αυτούς τους λαούς, αύξησε την οικονομική
ανασφάλεια και την κοινωνική ανισότητα,
ενώ η διαφθορά και ο αυταρχισμός δεν
έλειψαν ποτέ. Η μόνη λύση για τις εργατικές
τάξεις των χωρών αυτών είναι να κλείσουν
τα αυτιά τους στις σειρήνες του
παρηκμασμένου καπιταλισμού, να οργανωθούν,
να αναδείξουν τις δικές τους ηγεσίες
και να παλέψουν για τον πραγματικό
σοσιαλισμό της ισότητας και της
ελευθερίας.
Πάρις Δάγλας