Η πρωτογενής παραγωγή κινδυνεύει με δραματική συρρίκνωση, υπό την πλήρη αδιαφορία της κυβέρνησης |
Τι σημαίνει για τη χώρα μας επισιτιστική ανασφάλεια;
Η πρωτογενής παραγωγή κινδυνεύει με δραματική συρρίκνωση, υπό την πλήρη αδιαφορία της κυβέρνησης |
Τι σημαίνει για τη χώρα μας επισιτιστική ανασφάλεια;
Προσχώρησε στο κίνημα το 1921 ως μέλος της κομμουνιστικής παράταξης του σωματείου των εμποροϋπαλλήλων. Εντάχθηκε λίγο αργότερα στην επαναστατική οργάνωση Αρχείο του Μαρξισμού. Και όταν, με την επέμβαση του ίδιου του Λέοντα Τρότσκυ, αυτή η οργάνωση μετεξελίχθηκε το 1930 σε ελληνικό τμήμα της Διεθνούς Αριστερής Αντιπολίτευσης, με την ονομασία ΚΟΜΛΕΑ, ο Λουκάς έγινε γρήγορα ένα από τα κορυφαία οργανωτικά στελέχη της.
Η απεργία στο εργοστάσιο της οινοποίιας ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑ στη Θεσσαλονίκη κρατάει ακόμα, για τρίτο συνεχόμενο μήνα. Η εργοδοσία απέλυσε τον πρόεδρο του σωματείου και τον πρόεδρο του σωματείου οδηγών-διανομέων στις βιομηχανίες εμφιαλώσεως, που είναι εργαζόμενος στο εργοστάσιο. Θέλει να χτυπήσει την ηγεσία των απεργών και τον κεντρικό πυρήνα της απεργίας, ενώ ταυτόχρονα προσλαμβάνει ανέργους, στήνοντας απεργοσπαστικό μηχανισμό. Οι απεργοί, παραμένοντας έξω απ’ το εργοστάσιο, έχουν δεχτεί αρκετές φορές την επίθεση της αστυνομίας.
Η τιμή της σταφίδας έχει κατρακυλήσει απ’ την προηγούμενη φορά που γράφαμε, στα 0,70-0,80 ευρώ το κιλό. Δεν βγάζει ούτε τα έξοδα παραγωγής. Ακόμα χειρότερη είναι η κατάσταση με το σταφύλι για κρασί, ένα βασικό προϊόν στην περιοχή. Εργοστάσια και οινοποιεία έχουν απορροφήσει ελάχιστη παραγωγή κρασοστάφυλου και σχεδόν καθόλου μούστο. Αυτό σημαίνει άμεση απώλεια εισοδήματος χιλιάδων ευρώ για όσους αγρότες έκαναν μαζική παραγωγή. Γιατί το κρασοστάφυλο και ο μούστος πρέπει να πουληθούν άμεσα, αλλιώς το πρώτο καταστρέφεται και το άλλο μένει αμανάτι. Το ίδιο φαινόμενο παρατηρήθηκε σε όλη τη χώρα. Λένε ότι τα εργοστάσια και τα οινοποιεία παίρνουν κατεψυγμένο μούστο από Μαρόκο και Τυνησία με 0,12 ευρώ το κιλό. Στην Ελλάδα ο μούστος μόνο πουλιέται από 0,70 μέχρι 1 ευρώ το κιλό.
Η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα εξέδωσε στις αρχές Σεπτεμβρίου απόφαση σύμφωνα με την οποία στις εκλογές για το επαγγελματικό ταμείο των δημοσιογράφων (ΕΔΟΕΑΠ) έγινε, με ευθύνη της ΕΔΥΤΕ, μαζική παραβίαση και διαβίβαση σε τρίτους προσωπικών δεδομένων (ΑΦΜ κ.ά.) περισσότερων από 4.500 ασφαλισμένων που ψήφισαν ηλεκτρονικά. Η ΕΔΥΤΕ (Εθνικό Δίκτυο Υποδομών Τεχνολογίας-Έρευνας), που διενήργησε τις ηλεκτρονικές εκλογές, είναι φορέας του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης, αλλά ταυτόχρονα είναι μια ανώνυμη εταιρεία. Η Αρχή επέβαλε τελικά ένα συμβολικό πρόστιμο (5.000 ευρώ), αλλά η ουσία της υπόθεσης είναι πλέον ξεκάθαρη. Και η ουσία είναι ότι:
Τώρα θα πούμε δυο λόγια για το έργο του «Φιλοσοφία και Κοινωνιολογία της Γλώσσας» (Αθήνα 2020, εκδ. Χατζηλάκος). Ο Δημήτρης Ντούσας είναι δάσκαλος (συνταξιούχος πλέον), συγγραφέας και ιδρυτής και πρόεδρος του Ανοιχτού Φιλοσοφικού Σχολείου (το οποίο, πέραν των Αθηνών, και συγκεκριμένα της Καλλιθέας, «επεκτάθηκε» πρόσφατα με επιτυχία και στην Καρδίτσα, τόπο καταγωγής του Δημήτρη Ντούσα).
Πάνω σε αυτό το τρίπτυχο θα κριθεί η επιβίωσή μας τις δύσκολες μέρες που έρχονται. Και αυτά μπορούμε να τα επιβάλουμε μόνο αν αφυπνιστούμε ως λαός όσο είναι νωρίς και ανακτήσουμε τη μαχητικότητά μας αλλά και την αισιοδοξία μας. Οι απεργίες και οι διαδηλώσεις κατά της ακρίβειας που πυκνώνουν αυτές τις ημέρες σε όλη την Ευρώπη μάς δείχνουν τον δρόμο!
Ο Μητσοτάκης βάζει το δίλημμα «ή εγώ ή το χάος» και υπερασπίζεται ακόμα και τις παρακολουθήσεις πολιτικών αντιπάλων του. Όμως, η αλαζονεία δεν απέχει πολύ από την απελπισία. Τα στηρίγματά του εκτός της χώρας, μέσα στο ίδιο του το κόμμα και φυσικά και στον ελληνικό λαό είναι εμφανώς αποδυναμωμένα.
Του Γιάννη Βερούχη (1931-2010)
1) Η κτηνωδία του καπιταλισμού
Αυτό δεν το λέμε εμείς. Αυτό το γράφει η εγκυρότερη εφημερίδα του ντόπιου χερσαίου ελληνικού καπιταλισμού, το ΒΗΜΑ της 2 Δεκεμβρίου, σε περίοπτο θέση της 1ης σελίδας του. Αυτοί οι μεγαλοκαπιταλιστές επιχειρηματίες με τα τεράστια κέρδη τους είναι:
Ο Σωτήρης Τσιγαρίδας, πιθανότατα στα τέλη της δεκαετίας του ΄40 |
● Στις 6 του μήνα έκαναν 24ωρη απεργία οι εργαζόμενοι στην επίσης θυγατρική της Τράπεζας Πειραιώς εταιρεία «Real Estate» στην Αθήνα ενάντια στην απόσχισή της από την κεντρική εταιρεία. Πραγματοποίησαν συγκέντρωση στον χώρο εργασίας τους.
Αυταρχισμός, ταξικοί φραγμοί, ιδιωτικοποίηση, παιδεία-επιχείρηση: η εκπαιδευτική αντιμεταρρύθμιση πρέπει να ηττηθεί
Μέσα στην περίοδο της εξεταστικής και κυριολεκτικά μέσα… στη νύχτα, η κυβέρνηση επέλεξε να εγκαταστήσει την Πανεπιστημιακή Αστυνομία, με τη συνοδεία μάλιστα των ΜΑΤ, στους χώρους του Πολυτεχνείου και του Πανεπιστημίου Αθηνών σε Ζωγράφου και Ιλίσια, προκειμένου να αποφύγει τις αντιδράσεις των φοιτητών. Κι όμως, ακόμα κι έτσι, δεν τα κατάφερε! Με άμεση κινητοποίηση στις πύλες των ιδρυμάτων, η φοιτητική νεολαία, αλλά και εργαζόμενοι στα πανεπιστήμια, απέτρεψαν την εγκατάσταση της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας, ενώ οι κινητοποιήσεις συνεχίζονται δυναμικά.
Στερεί πόρους από την παραγωγική ανάπτυξη και απαξιώνει το ανθρώπινο δυναμικό αλλά και το περιβάλλον των νησιών μας
Όταν πριν αρκετά χρόνια ειπώθηκε το «θα γίνουμε τα γκαρσόνια της Ευρώπης», ίσως να μην είχαμε συνειδητοποιήσει οι περισσότεροι ποια θα ήταν η σημερινή εικόνα και ποιες θα ήταν οι συνέπειες για την ελληνική κοινωνία. Το νεκρό τουριστικά 2020, λόγω του κορονοϊού, επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά το πόσο ευάλωτη είναι μια οικονομία που στηρίζεται σε μεγάλο ποσοστό στον τουρισμό. Σήμερα η ελληνική οικονομία είναι εξαρτημένη από τον τουρισμό σε ποσοστό πάνω από 20%. Καθώς η τουριστική βιομηχανία είναι αυτή από την οποία περιμένουμε την «ανάκαμψη» της οικονομίας, ΜΜΕ και κυβερνώντες πανηγυρίζουν με την εκτόξευση των αφίξεων, ενώ εμείς νιώσαμε το «γκαρσονιλίκι» στο πετσί μας. Για ποια εικόνα λοιπόν θριαμβολογούν οι θιασώτες του νεοφιλελευθερισμού;
Η αγγλική εργατική τάξη έχει βγει μαζικά τους δρόμους, καθώς απειλείται με εξαθλίωση λόγω πρωτοφανούς ακρίβειας. Σε όλη την Ευρώπη «μυρίζει» εξεγέρσεις... |
Η καθεστωτική προπαγάνδα για την επιδημία ξεβρακώθηκε. Να σταματήσει τώρα ο άθλιος ρεβανσισμός κατά των υγειονομικών σε αναστολή!
Με την πλειονότητα του πληθυσμού να έχει πλέον νοσήσει, και μάλιστα ελαφρά, με την κυρίαρχη παραλλαγή Όμικρον να είναι κατά γενική παραδοχή ήπια, με τους θανάτους να οφείλονται –κατά ομολογία πια και της ίδιας της κυβέρνησης– συνήθως σε άλλες αιτίες, με τις περισσότερες χώρες του κόσμου να έχουν άρει το σύνολο σχεδόν των μέτρων, η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιμένει, παρόλα αυτά, με σαδιστικό και εκδικητικό τρόπο στην τιμωρία όσων δεν υποτάχθηκαν στην αυταρχική «υγειονομική» πολιτική των δυόμισι τελευταίων ετών.
Αυτή η απλή αλήθεια κρύβεται και αντιστρέφεται από την κυρίαρχη αστική ιδεολογία, που με πολλούς τρόπους επιβάλλεται στον λαό, μέσω της εκπαίδευσης, των μηχανισμών ενημέρωσης και προπαγάνδας και πολλών άλλων μηχανισμών που διαθέτει το σύστημα.
Λέων Τρότσκυ |
1) Το σάπισμα των παλιών κατεχουσών τάξεων, της αριστοκρατίας, της μοναρχίας και της γραφειοκρατίας.
2) Η πολιτική αδυναμία της μπουρζουαζίας, η οποία δεν είχε καμιά ρίζα μέσα στις λαϊκές μάζες.
3) Ο επαναστατικός χαρακτήρας του αγροτικού ζητήματος.
4) Ο επαναστατικός χαρακτήρας του προβλήματος των καταπιεζόμενων εθνοτήτων.
5) Το επιβλητικό κοινωνικό βάρος του προλεταριάτου.
Σ’ αυτές τις οργανικές προϋποθέσεις πρέπει να προσθέσουμε τις εξαιρετικά ευνοϊκές συνθήκες της περίστασης:
6) Η επανάσταση του 1905 υπήρξε το μεγάλο σχολείο, ή, κατά την έκφραση του Λένιν, η «γενική δοκιμή» της επανάστασης του 1917. Τα Σοβιέτ, σαν αναντικατάστατη οργανωτική μορφή του ενιαίου προλεταριακού μετώπου μέσα στην επανάσταση, δημιουργήθηκαν για πρώτη φορά στα 1905.
7) Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος όξυνε όλες τις αντιφάσεις, απέσπασε τις καθυστερημένες μάζες από την κατάσταση της ακινησίας τους και προετοίμασε έτσι τον μεγαλειώδη χαρακτήρα της καταστροφής.
Αλλά όλες αυτές οι συνθήκες που επαρκούσαν εντελώς για να εκραγεί η επανάσταση ήταν ανεπαρκείς για να εξασφαλίσουν τη νίκη του προλεταριάτου μέσα στην επανάσταση. Για αυτή τη νίκη ένας ακόμα όρος ήταν αναγκαίος:
8) Το Μπολσεβίκικο Κόμμα.
Απόσπασμα από το «Η Οκτωβριανή Επανάσταση» (Διάλεξη της Κοπεγχάγης), 1932
Παρά τις υποσχέσεις για «εκσυγχρονισμό», ο -ιδιωτικοποιημένος πλέον- ΟΣΕ παραμένει συρρικνωμένος και με μεγάλα προβλήματα |
Το κυβερνητικό πρόγραμμα για τη στέγη περισσότερο εξυπηρετεί το τραπεζικό και το κατασκευαστικό κεφάλαιο παρά όσους έχουν ανάγκη από ένα σπίτι |
Το πρόγραμμα για παραχώρηση στέγης σε νέα ζευγάρια με δόση δανείου 275 ευρώ το μήνα, που θα αντιστοιχεί σε ενοίκιο, γίνεται για χάρη των τραπεζών. Από τα 500 εκατομμύρια του προγράμματος, τα 375 είναι κρατικά και τα 125 από τις τράπεζες. Οι τράπεζες θα εισπράττουν τόκο για δάνεια που κατά 75% τα έδωσε το κράτος. Οι δικαιούχοι του προγράμματος θα είναι μια ολόκληρη ζωή εξαρτημένοι απ’ τις τράπεζες, εικονικοί στην ουσία ιδιοκτήτες των σπιτιών τους.
Εκπαιδευτικοί κοιμούνται σε αυτοκίνητα λόγω έλλειψης στέγης! Αυτό είναι το ενδιαφέρον της κυβέρνησης για την παιδεία |
Η ενεργειακή πολιτική της «ελεύθερης αγοράς» της ΕΕ απέτυχε παταγωδώς, κι αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τον πόλεμο στην Ουκρανία |
Ενώ οι υπουργοί Ενέργειας της Ε.Ε. δεν μπόρεσαν να συμφωνήσουν σε μια ενιαία πολιτική –πράγμα αναμενόμενο εξαιτίας των αντικρουόμενων συμφερόντων των κρατών μελών–, βγήκε η πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν να προτείνει για τον επερχόμενο χειμώνα, με στόχο να συγκεντρωθούν περίπου 140 δις ευρώ, τον περιορισμό της κατανάλωσης ενέργειας κατά τις ώρες αιχμής και την επιβολή πλαφόν στα υπερκέρδη των εταιρειών παραγωγής ενέργειας με χαμηλό κόστος.
Καμιά από τις εξαγγελίες του Μητσοτάκης στη ΔΕΘ δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα της ακρίβειας για τα λαϊκά στρώματα |
Ξεκινώντας με τους μισθωτούς, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, που ανέρχονται σε 4,1 εκατομμύρια, δεν πρόκειται να λάβουν καμία αύξηση μέσα στο 2022 – την ώρα που οι Έλληνες εργαζόμενοι επιβαρύνονται με δύο μηνιαίους κατώτερους μισθούς από την αύξηση των τιμών του ρεύματος! Η κυβερνητική εξαγγελία κάνει λόγο για αύξηση του κατώτατου μισθού από 1.5.2023, δίχως αναδρομική ισχύ. Αυτό όμως σημαίνει ότι 650.000 εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα που αμείβονται με τον κατώτατο μισθό θα δουν λίγα παραπάνω χρήματα στους λογαριασμούς τους 8 μήνες μετά.
Το ιστορικό σωματείο των Λιθογράφων είχε μια πλούσια εμπειρία στην επιτυχή αντιμετώπιση της απεργοσπασίας |
Το κυνήγι στο πλαστικό καλαμάκι αποδεικνύει την υποκρισία αλλά και την ηλιθιότητα της επίσημης «περιβαλλοντικής» πολιτικής |
Αγώνες όπως αυτός στην Cosco άνοιξαν δρόμους, αλλα στη μεγάλη πλειονότητα τους οι συνδικαλιστικές ηγεσίες είναι τραγικά πίσω όσον αφορά τη διεκδίκηση ΣΣΕ |
Κερδήθηκε στο επαναστατικό κίνημα μέσα από τις μεγάλες φοιτητικές απεργίες του 1928-29, που καθοδήγησαν οι αρχειομαρξιστές-τροτσκιστές. Ήταν φοιτητής (σπούδασε οικονομικά), αλλά παράλληλα δούλευε σε εργοστάσιο κεραμοποιίας. Στον πόλεμο, γλύτωσε συμπτωματικά την εκτέλεση από τη σταλινική ΟΠΛΑ. Μετά τον πόλεμο εργάστηκε ως λογιστής-φοροτεχνικός. Μέχρι και τη δικτατορία του 1967, υπήρξε δραστήριο μέλος του Κ.Δ.Κ.Ε. (ελληνικό τμήμα της 4ης Διεθνούς).
Στα 1,25 ευρώ το κιλό καθορίστηκε η ελάχιστη τιμή πώλησης της «μαύρης» κορινθιακής σταφίδας που παράγεται στην περιοχή μας και σε άλλα μέρη της Πελοποννήσου (Ηλεία, Αίγιο). Πριν την επιδημία ήταν πάνω από 1,50 ευρώ. Με τα «συστήματα» των εμπόρων-εξαγωγέων, τα οποία έγιναν με αφορμή την «καραντίνα», και που δεν μπορούσαν να γίνουν εξαγωγές και έμεινε πολλή σταφίδα αδιάθετη κ.λπ., η τιμή είχε κατρακυλήσει πέρυσι στα 0,80 ευρώ.
Το Πρωτοδικείο Καβάλας έκρινε παράνομη την απόλυση 133 εργαζομένων απ’ τη βιομηχανία λιπασμάτων Καβάλας (ΕΛ.ΦΕ.), ιδιοκτησίας, από το 2009, του καπιταλιστή Λαυρεντιάδη.
Το 2015 οι 180 εργάτες του εργοστασίου αρνήθηκαν να υπογράψουν ατομικές συμβάσεις εργασίας με μειωμένα δικαιώματα. Ο Λαυρεντιάδης εξαπέλυσε κυνηγητό, με ανυπόστατες μηνύσεις κ.λπ., καταφέρνοντας να τους απολύσει. Οι εργάτες πάλεψαν για την επιστροφή τους, και το 2017 υπογράφηκε σχετικό πρακτικό. Ουδέποτε όμως επέστρεψαν πραγματικά στη δουλειά. Οι 133 συνέχισαν τον αγώνα. Από το 2020 τους απαγορεύτηκε και η είσοδος στο εργοστάσιο. Τώρα ο Λαυρεντιάδης είναι υποχρεωμένος να τους καταβάλει τα δεδουλευμένα τους και να δώσει 5.000 ευρώ για «ηθική βλάβη».
Το νέο σύνταγμα που παρουσίασε η Συντακτική Συνέλευση της Χιλής για να αντικαταστήσει το σύνταγμα που είχε παραμείνει από την περίοδο της δικτατορίας του Πινοτσέτ απορρίφθηκε στο δημοψήφισμα της 4ης Σεπτεμβρίου. Και μάλιστα με μεγάλη διαφορά. Το προτεινόμενο σύνταγμα δεν είχε κάποια σχέση με τον σοσιαλισμό, ωστόσο κατοχύρωνε ορισμένα βασικά λαϊκά, εργασιακά, δημοκρατικά και ανθρώπινα δικαιώματα. Η απόρριψή του χαιρετίστηκε ως νίκη από τις πιο αντιδραστικές δυνάμεις της χώρας, που θέλουν να παραμείνει άθικτο το φιλο-επιχειρηματικό και αυταρχικό μοντέλο της χώρας.