Το κράτος εθίζει τα παιδιά μας στις «οθόνες»

 

Τα Ελληνόπουλα έχουν έλλειψη επαφής με τον φυσικό
κόσμο, όχι με τον «εικονικό»

Το Υπουργείο Παιδείας πολυδιαφήμισε πρόσφατα ότι θα εγκατασταθούν στις Ε΄ και Στ΄ τάξεις των Δημοτικών Σχολείων και στα Γυμνάσια και Λύκεια όλης της χώρας διαδραστικοί πίνακες αξίας 150 εκατ. ευρώ που θα διατεθούν από το Ταμείο Ανάκαμψης. Την ίδια στιγμή, στις σχολικές μονάδες οι ελλείψεις σε εκπαιδευτικούς παραμένουν τεράστιες, οι υποδομές βρίσκονται σε κακό χάλι, με αποτέλεσμα πολλά σχολεία να πλημμυρίζουν με τις βροχές, τα χρήματα για θέρμανση δεν επαρκούν, ενώ χιλιάδες νήπια και προνήπια στοιβάζονται ακόμα σε προκάτ αίθουσες… Η προτεραιότητα του υπουργείου να εξοπλίσει τα σχολεία με διαδραστικούς πίνακες, αντί να λύσει βασικά προβλήματά τους, αποτελεί συνειδητή πολιτική και ιδεολογική επιλογή.

Κατ’ αρχάς, οι μαθητές σήμερα στην Ελλάδα όχι μόνο δεν έχουν κανένα πρόβλημα εξοικείωσης με την τεχνολογία, αλλά αντιθέτως έχουν εθιστεί στις κάθε είδους οθόνες, με πολλές αρνητικές συνέπειες στη συμπεριφορά, την κοινωνικοποίηση, την ιδιωτικότητά τους, ακόμα και στην ανάπτυξη της σκέψης τους. Οι ώρες που καταναλώνουν στα βιντεοπαιχνίδια, τα κινητά και τα τάμπλετ στα σπίτια τους είναι υπερβολικές. Βασική λοιπόν προτεραιότητα του σχολείου θα πρέπει να παραμείνει η επαφή με τα φυσικά υλικά, το γράψιμο στο χέρι, το διάβασμα από το βιβλίο, η προσεκτική ακρόαση εκπαιδευτικών και συμμαθητών μέσα στην τάξη, η διαλογική συζήτηση, η ανάπτυξη της φαντασίας. Όπως και θα πρέπει να γίνεται με μέτρο η χρήση της «οθόνης» στο σχολείο και με στόχο κυρίως τη σωστή χρήση των νέων τεχνολογιών για την αντιμετώπιση των αυξανόμενων αρνητικών συνεπειών τους.

Δυστυχώς, όμως, η σημερινή ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας επιδιώκει ακριβώς το αντίθετο: να επικυρώσει μέσω του σχολείου στις συνειδήσεις των μαθητών αλλά και των γονέων τους την «πανάκεια» των νέων τεχνολογιών. Δεν είναι λοιπόν τυχαία ούτε η προτεραιότητα για εξοπλισμό των σχολείων με διαδραστικούς πίνακες, ούτε η εμμονή στην τηλεκπαίδευση (ακόμα και για το λίγο που κλείνουν τα σχολεία λόγω κακοκαιρίας), ούτε η υποχρεωτική χρήση των νέων τεχνολογιών κατά τη διδασκαλία, για την οποία οι εκπαιδευτικοί μάλιστα θα αξιολογούνται, όπως προβλέπεται στα κριτήρια της προωθούμενης αντιδραστικής αξιολόγησης. Η ιδεοληπτική αυτή εμμονή της κυβέρνησης σε μια άκρως προβληματική σχέση με την τεχνολογία εγκυμονεί κινδύνους για το μέλλον των μαθητών και θα πρέπει να μας βρει αντίθετους.

 

Μ. Σάκος