Αγροτική παραγωγή Ο καιρός δεν είναι ο μόνος κίνδυνος

 

Οι αγρότες δεν θα ήταν αβοήθητοι απέναντι στις 
αρρώστιες των φυτών αν υπήρχαν ισχυροί συνεταιρισμοί
και κεντρικός σχεδιασμός

Μεγάλο πρόβλημα υπάρχει στην αγροτική παραγωγή, στα περισσότερα προϊόντα που παράγονται στη χώρα, από τον καιρό που επικρατεί τα δύο τελευταία χρόνια, τη βροχή και την υγρασία, σε ασυνήθιστες μάλιστα εποχές.

Η ζημιά που έχει γίνει σε αγροτικά προϊόντα με αριθμούς:  -40% στα σταφύλια, -60% στη σταφίδα, -50% στο ελαιόλαδο, ακαθόριστο ποσοστό σε μήλα, κάστανα, αμύγδαλα, κεράσια, καρύδια. Οι ασθένειες που έχουν χτυπήσει τους καρπούς είναι κλασικές της υγρασίας: περονόσπορος για αμπέλια και σταφίδες, δάκος για τις ελιές, φουζικλάδιο για τα μήλα, φαιά σήψη για τα κάστανα, φόμοψη για τα αμύγδαλα. Και ό,τι παραγωγή έχει μείνει έχει πρόβλημα με την ποιότητά της.

Το καιρικό φαινόμενο όμως απλά έφερε στην επιφάνεια το πραγματικό και βαθύτερο πρόβλημα που υπάρχει στην αγροτική παραγωγή. Και αυτό είναι ο κατακερματισμός της, το ότι κάθε αγρότης είναι μόνος του, με τα δικά του μέσα, όχι μόνο απέναντι στον καιρό αλλά και απέναντι και στα πάνω κάτω της αγοράς, τους εμπόρους και τους μεσάζοντες. Δεν υπάρχει ένας κεντρικός σχεδιασμός της παραγωγής, με ιδιαίτερο επιμέρους σχεδιασμό για την κάθε περιοχή και τα προϊόντα της. Δεν υπάρχουν πραγματικοί συνεταιρισμοί στους οποίους να συμμετέχουν και να τους ελέγχουν οι ίδιοι οι αγρότες. Αυτοί που υπάρχουν λειτουργούν κυρίως σαν εμπορικοί παράγοντες και εξυπηρετούν τα συμφέροντα των υπευθύνων τους περισσότερο.

Για να σωθεί η αγροτική παραγωγή χρειάζεται μια συνεταιριστική βάση όπου οι συνεταιρισμοί, με τη βοήθεια τεχνικών και επιστημόνων, θα ρυθμίζουν την παραγωγή, θα επιμερίζουν τις εργασίες, θα διαθέτουν μηχανήματα, θα λύνουν με τη συμμετοχή των αγροτών μελών τους το πρόβλημα του εργατικού δυναμικού, θα προωθούν την τεχνική και επιστημονική αναβάθμιση της παραγωγής. Σε μια δύσκολη συγκυρία σαν τη σημερινή θα διαθέτουν αποθέματα που θα λειτουργούν προστατευτικά για τους αγρότες.

Για μια τέτοια προοπτική πρέπει να παλέψει το αγροτικό κίνημα, μαζί με τα δίκαια αιτήματα για έγκαιρες και επαρκείς αποζημιώσεις από τις φυσικές καταστροφές. Αυτός είναι και ο μόνος δρόμος για να ζωντανέψει ξανά ο αγροτικός τομέας, να ξαναέρθει η ζωή στην επαρχία, να υπάρχει μια πραγματική συμμαχία εργαζομένων στην πόλη και στην ύπαιθρο. 

 

Χ.Ρ.