Η κατάσταση των αστικών συγκοινωνιών

Η κυβέρνηση προσπαθεί να κρύψει τα προβλήματα των 
αστικών συγκοινωνιών κάτω από το χαλί

Ένας τομέας στον οποίο η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι έχει να παρουσιάσει «έργο» είναι ο τομέας των συγκοινωνιών. Ιδίως δε ο τομέας των αστικών συγκοινωνιών της Αθήνας. Για τις λοιπές συγκοινωνίες της χώρας προτιμά να μη μιλά, αφού ο εκτός του Λεκανοπεδίου ελληνικός λαός είναι σταθερά αντιμέτωπος με τις γνωστές απαράδεκτες καταστάσεις: ιδιωτικά ΚΤΕΛ με ακριβό εισιτήριο, πανάκριβες και ανεπαρκείς ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες, διάλυση του σιδηρόδρομου κ.ο.κ.

Τι συμβαίνει όμως στις συγκοινωνίες της Αττικής; Η κυβέρνηση ανακοινώνει κάθε τρεις και λίγο νέα σχέδια «βιώσιμης αστικής κινητικότητας», διευκόλυνση του ποδηλάτου, «πράσινα» λεωφορεία, ενθάρρυνση της χρήσης των μέσων μαζικής μεταφοράς κ.ο.κ. Κι όμως, η πραγματικότητα απέχει πολύ από τις εξαγγελίες.

Από το τέλος της καραντίνας και μετά παρατηρείται αύξηση της αναμονής σε πολλές λεωφορειακές γραμμές αλλά και μεγάλος συνωστισμός στο μετρό τις ώρες αιχμής. Ακόμα και κυβερνητικές πηγές αναγκάστηκαν να παραδεχτούν ότι έγινε επέκταση της γραμμής 3 του μετρό χωρίς επιπλέον συρμούς και οδηγούς. Τώρα λένε ότι θα βάλουν περισσότερους συρμούς σε ένα μόνο τμήμα της γραμμής. Στα λεωφορεία, παρά τις εξαγγελίες, είναι προφανές ότι υπάρχει έλλειψη και οχημάτων και οδηγών. Πολλά λεωφορεία είναι σε κακή κατάσταση. Με τα leasing και την εκχώρηση γραμμών στο ιδιωτικό ΚΤΕΛ δεν λύνεται τίποτα. Ο παλιός «ηλεκτρικός» (γραμμή 1 του μετρό) βρίσκεται σε εντελώς παρακμιακή κατάσταση. Αντί να σχεδιάζουν την αναβάθμισή του, λένε ότι θα τον επεκτείνουν μέχρι τον κόμβο Βαρυμπόμπης – «αρπαχτή» των εργολάβων μυρίζει.

Επίσης, το «ποτάμι», ο Κηφισός, μπλοκάρει συνέχεια. Το ίδιο και ο ανατολικός άξονας της Αθήνας, από τότε που ο Μπακογιάννης έκοψε τη Βασιλίσσης Όλγας. Η κυβέρνηση, αντί να βρει λύσεις, λέει «μην παίρνετε το ΙΧ σας». Όμως, με το ξεχείλωμα των ωραρίων και των εργασιακών σχέσεων, και καθώς ο κόσμος αναγκάζεται να κάνει δυο δουλειές για να τα βγάλει πέρα, αυτό είναι ουτοπία. 

Το συγκοινωνιακό ζήτημα είναι πολιτικό ζήτημα. Με τη νεοφιλελεύθερη λογική της, η κυβέρνηση ενδιαφέρεται μόνο για ό,τι προσφέρει χρήμα στους εργολάβους, εξυπηρέτηση στα ιδιωτικά συμφέροντα και πολιτική διαφήμιση στην ίδια. Δεν υπάρχει περίπτωση η Αθήνα, και γενικά η χώρα, να λύσει το συγκοινωνιακό της πρόβλημα αν δεν γίνει κεντρικός σχεδιασμός που να ξεκινά από τις πραγματικές ανάγκες και την πραγματική πείρα του εργαζόμενου λαού.

 

Πάρις Δάγλας