 |
Η δημιουργία διευθυντών-ελίτ, τυφλών
οργάνων του
υπουργείου μέσα στα σχολεία, είναι επιζήμια και για τις μορφωτικές ανάγκες των παιδιών |
Πρόσφατα, το Συμβούλιο της
Επικρατείας (ΣτΕ) έκρινε ως αντισυνταγματικό τον νόμο των Μπαλτά-Κουράκη για
την επιλογή των διευθυντών των σχολείων, στον οποίο λαμβανόταν υπόψη η γνώμη
των εκπαιδευτικών κάθε σχολικής μονάδας μέσω της ψήφου τους. Δηλαδή, διευθυντής
γινόταν κάποιος με ένα μεικτό σύστημα όπου κατά 67% προσμετρούνταν τα προσόντα
που διέθετε (μεταπτυχιακά, σεμινάρια, προϋπηρεσία κ.λπ.) και κατά 33% η
ψηφοφορία των εκπαιδευτικών.
Μετά από αυτή την εξέλιξη, το υπουργείο
Παιδείας ετοιμάζει νέο νόμο για την επιλογή των διευθυντών, στον οποίο, σύμφωνα
με διαρροές, ακόμα και αυτή η κουτσουρεμένη ψηφοφορία πάει για κατάργηση.
Φυσικά, η απόφαση του ΣτΕ τούς έρχεται γάντι, γιατί τώρα το υπουργείο επαναφέρει
την «αυτοαξιολόγηση» των σχολικών μονάδων και την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού,
οι οποίες είχαν παγώσει κάτω από τη μαζική αντίδραση των εκπαιδευτικών. Επαναφέρει
δηλαδή τον φόβο, τον νεο-επιθεωρητισμό, την πειθάρχηση στην κρατική
παιδαγωγική, την κατηγοριοποίηση, την ενοχοποίηση των εκπαιδευτικών για τα
δεινά της παιδείας. Γι’ αυτό και θέλουν
νέα στελέχη, απόλυτα ελεγχόμενα, προκειμένου να επιβάλουν τη συνεχιζόμενη
αντιεκπαιδευτική πολιτική τους.
Για το ζήτημα αυτό η θέση μας
είναι η εξής: Δεν έχουμε καμία αυταπάτη ότι θα μπορούσε το εκπαιδευτικό σύστημα
μέσα στη σημερινή καπιταλιστική κοινωνία να μην υπηρετεί τους σκοπούς της και
τους σκοπούς του αστικού κράτους. Επειδή όμως το θέμα αφορά τις συνθήκες
εργασίας και τον ρόλο των εκπαιδευτικών μέσα στο σχολείο, και ασφαλώς και την
παιδαγωγική τους σχέση με τους μαθητές, οι
εκπαιδευτικοί πρέπει να έχουν λόγο και δικαίωμα στην επιλογή του διευθυντή τους.
Η ψηφοφορία είναι ένα απόλυτα
δημοκρατικό μέσο και όχι μόνο δεν πρέπει να καταργηθεί αλλά αντίθετα πρέπει να
ενισχυθεί, καθώς και να επεκταθεί και σε άλλους χώρους του δημόσιου τομέα.
Απαιτούμε την άμεση εκλογή του διευθυντή από τους δασκάλους/καθηγητές
του σχολείου, να έχει τον ρόλο του συντονιστή, να είναι ανακλητός ανά πάσα
στιγμή, και με τις ίδιες μισθολογικές απολαβές. Είμαστε κατά της δημιουργίας
ενός «ανώτερου» στρώματος, πάνω από τους εκπαιδευτικούς, μέσα στα σχολεία, και ειδικά
με το επιχείρημα ότι αυτό διαθέτει κάποια «προσόντα» που πολλές φορές είναι και
άσχετα. Οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει με την πάλη τους να επιβάλουν αυτά τα
αιτήματα.
Μ. Σάκος