Η κυβέρνηση υπονομεύει την οικογενειακή ζωή και την κοινωνική συνοχή με το σύνολο της πολιτικής της
Με πολιτικές που υπονομεύουν κάθε έννοια σταθερότητας στην εργασία
και γενικά στη ζωή, και με μικρό-επιδόματα από την άλλη, η κυβέρνηση
όχι μόνο δεν έχει αυξήσει τις γεννήσεις, όπως υποσχόταν, αλλά
τις έχει μειώσει κιόλας
Ο Μητσοτάκης ανακοίνωσε στη ΔΕΘ μια σειρά από μέτρα για την αντιμετώπιση της υπογεννητικότητας. Κάποια απ’ αυτά είναι: δωρεάν έλεγχος γονιμότητας για γυναίκες 30-35 ετών και αύξηση της συμμετοχής του κράτους στα φάρμακα της εξωσωματικής (να βοηθήσει και τα κέντρα εξωσωματικής, που έτσι κι αλλιώς θησαυρίζουν), κάποια ψίχουλα για τους τρίτεκνους, ελάχιστες αυξήσεις στο επίδομα παιδιού (όταν το κόστος διαβίωσης έχει εκτιναχθεί στα ύψη) και κάποια άλλα ανάλογης «αποτελεσματικότητας». Με τα μέτρα αυτά κοροϊδεύουν τον ελληνικό λαό. Όταν λέμε δημογραφικό για τη χώρα μας, τα πράγματα είναι εντελώς ξεκάθαρα:με τον σημερινό ρυθμό γεννήσεων, ο ελληνικός λαός σε 50 χρόνια θα αντιμετωπίζει άμεσο υπαρξιακό κίνδυνο.
Αλλά ας μην είμαστε κακοπροαίρετοι κι ας υποθέσουμε ότι ο πρωθυπουργός απλά δεν έχει αντιληφθεί το μέγεθος του προβλήματος. Ας δούμε λοιπόν σε τι μπορεί να οφείλεται η πτώση των γεννήσεων και γιατί οι Έλληνες δεν κάνουν παιδιά.
– Γιατί θέλουν τα παιδιά τους να γυρίζουν σπίτι τους όταν ταξιδεύουν και να μη σκοτώνονται στη διαδρομή, όπως έγινε στα Τέμπη.
– Γιατί θέλουν τα παιδιά τους να είναι προστατευμένα, να κινούνται στις γειτονιές τους με ασφάλεια, και όχι να κινδυνεύουν (12χρονη στον Κολωνό, Λιγνάδης που είναι σπίτι του, αντί στη φυλακή).
– Γιατί θέλουν τα παιδιά τους να παίζουν και να διασκεδάζουν ασφαλή, όχι όπως ο 19χρονος που σκοτώθηκε στο λούνα παρκ, γιατί οι υπηρεσίες του «επιτελικού κράτους» δεν έκαναν κανέναν έλεγχο ή δωροδοκήθηκαν.
– Γιατί θέλουν σχολεία για τα παιδιά τους, επαρκές εκπαιδευτικό προσωπικό, κάλυψη αθλητικών και καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων μέσα στο σχολείο, κατάργηση της παραπαιδείας, έτσι ώστε να μην εξανεμίζεται το οικογενειακό εισόδημα.
– Να υπάρχουν παροχές για τους γονείς και κυρίως για τις μητέρες (επιδόματα, μειωμένο ωράριο χωρίς μείωση αποδοχών, συνταξιοδότηση και υγειονομική ασφάλιση ακόμα και για μητέρες που δεν εργάζονται κτλ.).
– Να υπάρχουν συλλογικές κουζίνες στους χώρους δουλειάς, στα σχολεία, στις γειτονιές, δημόσια πλυντήρια κτλ., ώστε να μειωθεί ο χρόνος για τις πρακτικές καθημερινές ανάγκες και να υπάρχει χρόνος για ουσιαστικούς οικογενειακούς δεσμούς.
Η κυβέρνηση των «αρίστων», λοιπόν, όχι μόνο δεν κάνει κάτι για να αντιμετωπίσει το δημογραφικό, αλλά αντίθετα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να εμποδίσει τον ερχομό παιδιών. Άλλωστε, ο βασικός άξονας πάνω στον οποίο κινείται η πολιτική της είναι η εξοντωτική εργασία, ακόμα και την Κυριακή, η μη τήρηση σταθερού ωραρίου, η συνεχιζόμενη ακρίβεια, η διάλυση της δημόσιας υγείας και παιδείας, ό,τι δηλαδή απομακρύνει περισσότερο το ενδεχόμενο δημιουργίας οικογένειας.
Μπορεί αυτή η κυβέρνηση να κατάφερε με διάφορους τρόπους να ξαναβγεί, μπορεί να μην έχει καμία ουσιαστική αντιπολίτευση, μπορεί να τη στηρίζουν τα πιο σκοτεινά κεφάλαια και για αυτό να έχει αυτή την αλαζονεία απέναντι στον ελληνικό λαό, θα πρέπει όμως να γνωρίζει ένα πράγμα: ότι ένα από τα στοιχεία αυτού του λαού είναι ότι είναι απρόβλεπτος. Μπορεί σήμερα να φαίνεται ήσυχος, αλλά σύντομα θα φτάσει η στιγμή που θα πάρει στα χέρια του την υπεράσπιση της ζωής των παιδιών του και το δικαίωμά του στη συνέχιση της ύπαρξής του.
Μαρία Καράβολα