Τα γεγονότα στην Καταλονία δείχνουν με ανάγλυφο τρόπο την
αμετάκλητη παρακμή στην οποία έχει μπει ο γερασμένος ευρωπαϊκός καπιταλισμός,
που αυτή αντανακλά και στα εθνικά ζητήματα. Μπαίνουμε σε μια περίοδο οξυμένων εθνικών και κοινωνικών συγκρούσεων σε
όλο το ευρωπαϊκό καπιταλιστικό εποικοδόμημα.
Η υπόθεση της Καταλονίας είναι βέβαια παλιά. Η Ισπανία σαν χώρα
πάντα χαρακτηριζόταν από τις πολιτιστικές και εθνολογικές ιδιαιτερότητες των περιφερειών
της. Αυτό αφορά ιδιαίτερα τη Χώρα των Βάσκων και την Καταλονία. Η άγρια καταπίεση του φασιστικού φρανκικού
καθεστώτος όξυνε και παγίωσε το αυτονομιστικό ζήτημα, ιδιαίτερα σ’ αυτές τις
περιοχές. Η Καταλονία είναι η πλέον εκβιομηχανισμένη περιοχή της Ισπανίας. Το
καταλάνικο προλεταριάτο αποτελεί ιστορικά την πρωτοπορία του ισπανικού
προλεταριάτου.
Στη σημερινή φάση της βαθιάς παρακμής του καπιταλισμού μια πολιτική και οικονομική διαίρεση της
Ισπανίας δεν θα ωφελήσει σε κάτι την εργατική τάξη της χώρας. Ο βασικός
σκοπός παραμένει ο αγώνας για την ανατροπή της αστικής τάξης σε όλη την
Ισπανία, και ο αγώνας αυτός μπαίνει σε μια σημαντική ιστορική φάση, τώρα με την
κρίση της ιμπεριαλιστικής Ευρωπαϊκής «Ένωσης», τα «μνημόνια» λιτότητας, την
ασιατοποίηση των εργασιακών σχέσεων κ.λπ., την ίδια κατάσταση δηλαδή που βιώνει
και η ελληνική εργατική τάξη.
Η καταλάνικη αστική τάξη είναι εξίσου αντιδραστική με την
ισπανική. Επιδιώκει η Καταλονία να γίνει
μέλος της δυσώνυμης ιμπεριαλιστικής Ευρωπαϊκής «Ένωσης», μέσα στην οποία
δεν υπάρχει καμία δημοκρατία και καμιά «ανεξαρτησία».
Απ’ την
άλλη όμως, το κυρίαρχο αυτή τη στιγμή είναι να ηττηθεί το κατασταλτικό πογκρόμ του
κεντρικού ισπανικού κράτους, γιατί πολύ απλά είναι μια αναβίωση
των φρανκικών μεθόδων, που παραμένουν ενεργές στο εσωτερικό της ισπανικής
μπουρζουαζίας και που στην ουσία είναι
πρόβα τζενεράλε για να δοκιμαστούν εις βάρος των εργατικών αγώνων. Το
δημοψήφισμα πρέπει να γίνει, όχι όμως για να διαχωριστούν οι εργαζόμενες μάζες
Ισπανίας-Καταλονίας αλλά σαν πρώτο βήμα για μια κοινή αντεπίθεση ενάντια στην
αντεργατική δεξιά του Ραχόι.
Η καταλάνικη και όλη η ισπανική εργατική τάξη πρέπει με τις δικές
της μεθόδους και τον δικό της ανεξάρτητο αγώνα να αντισταθεί στην καταστολή της
κεντρικής κυβέρνησης. Η απόκρουση της
επίθεσης θα δώσει θάρρος σε όλη την εκμεταλλευόμενη και καταπιεζόμενη Ισπανία
να εγερθεί και να διεκδικήσει τα ιστορικά δίκαιά της απέναντι σε ένα απ’ τα πιο
αιματοβαμμένα αστικά καθεστώτα της Ευρώπης.
Η Διοίκηση
της Κομμουνιστικής-Τροτσκιστικής Ένωσης (4η Διεθνής)
