Αδέλφια εργαζόμενοι,
Η αναμονή για το κατά πόσον η χούντα του Μνημονίου θα προχωρήσει σε νέα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα και το ποια θα είναι αυτά δεν έχει κανένα νόημα. Τα μέτρα είναι προαποφασισμένα και είναι, πρωτ' απ' όλα, η διαρκής μείωση των μισθών και των εργασιακών δικαιωμάτων μας, η διαρκής συρρίκνωση δημόσιας υγείας, παιδείας, κοινωνικής πρόνοιας, αλλά και η διαρκής φορολογική αφαίμαξη των φτωχών για να διατηρηθούν στον "αφρό" οι πλούσιοι, οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές (που φοροαπαλλάσσονται πλήρως), οι υποψήφιοι "επενδυτές"-άρπαγες.
Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, μόνο ένα σύνθημα μπορεί να υπάρχει για εμάς τους φτωχούς εργαζόμενους, τους καταπιεσμένους, που αποτελούμε την τεράστια πλειοψηφία του ελληνικού λαού: ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΟΛΜΗ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΖΗΣΟΥΜΕ ΣΑΝ ΣΚΛΑΒΟΙ! Αυτά που μας χωρίζουν είναι πολύ λιγότερα από αυτά που μας ενώνουν! Δεν έχουμε πια τίποτα να χάσουμε εκτός από μια ζωή απόλυτης μιζέριας και υποταγής.
Εκτός από τους απεργιακούς μας αγώνες, μπορούμε να αντισταθούμε και με άλλους τρόπους. α) Μποϊκοτάζ κατά των εργοδοτών και των πρακτόρων του μνημονίου που μας ρουφάνε το αίμα. Μποϊκοτάζ στις επιχειρήσεις που πρωταγωνιστούν σε μειώσεις μισθών και απολύσεις, που ανοίγουν Κυριακή. Μποϊκοτάζ σε κάθε πρόσωπο, θεσμό ή φορέα που υπηρετεί το γενοκτονικό μνημόνιο. Επιτροπές που θα φτιάξουμε μόνοι μας, στις γειτονιές, πέρα από τα κόμματα, αλλά και τα υπάρχοντα σωματεία πρέπει να σκύψουν πάνω απ' αυτό το καθήκον. και β) άπλωμα της αλληλεγγύης και της αλληλοβοήθειας σε όλα τα επίπεδα (άνεργοι, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τρόφιμα κτλ), με τελικό στόχο ένα πανελλαδικό κίνημα Λαϊκής Αλληλεγγύης και Ανυπακοής στις πολιτικές της μνημονιακής γενοκτονίας.
Και επίσης: Να πάμε και πάλι στα σωματεία μας, να απαιτήσουμε αποφάσεις για αντίδραση και όχι για υποταγή, να παραμερίσουμε τους συμβιβασμένους γραφειοκράτες και να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Ας αποδείξουμε στους εαυτούς μας και στους εχθρούς μας ότι δεν έχουμε ξεχάσει να αγωνιζόμαστε και να νικάμε!
Η αναμονή για το κατά πόσον η χούντα του Μνημονίου θα προχωρήσει σε νέα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα και το ποια θα είναι αυτά δεν έχει κανένα νόημα. Τα μέτρα είναι προαποφασισμένα και είναι, πρωτ' απ' όλα, η διαρκής μείωση των μισθών και των εργασιακών δικαιωμάτων μας, η διαρκής συρρίκνωση δημόσιας υγείας, παιδείας, κοινωνικής πρόνοιας, αλλά και η διαρκής φορολογική αφαίμαξη των φτωχών για να διατηρηθούν στον "αφρό" οι πλούσιοι, οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές (που φοροαπαλλάσσονται πλήρως), οι υποψήφιοι "επενδυτές"-άρπαγες.
Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, μόνο ένα σύνθημα μπορεί να υπάρχει για εμάς τους φτωχούς εργαζόμενους, τους καταπιεσμένους, που αποτελούμε την τεράστια πλειοψηφία του ελληνικού λαού: ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΟΛΜΗ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΖΗΣΟΥΜΕ ΣΑΝ ΣΚΛΑΒΟΙ! Αυτά που μας χωρίζουν είναι πολύ λιγότερα από αυτά που μας ενώνουν! Δεν έχουμε πια τίποτα να χάσουμε εκτός από μια ζωή απόλυτης μιζέριας και υποταγής.
Εκτός από τους απεργιακούς μας αγώνες, μπορούμε να αντισταθούμε και με άλλους τρόπους. α) Μποϊκοτάζ κατά των εργοδοτών και των πρακτόρων του μνημονίου που μας ρουφάνε το αίμα. Μποϊκοτάζ στις επιχειρήσεις που πρωταγωνιστούν σε μειώσεις μισθών και απολύσεις, που ανοίγουν Κυριακή. Μποϊκοτάζ σε κάθε πρόσωπο, θεσμό ή φορέα που υπηρετεί το γενοκτονικό μνημόνιο. Επιτροπές που θα φτιάξουμε μόνοι μας, στις γειτονιές, πέρα από τα κόμματα, αλλά και τα υπάρχοντα σωματεία πρέπει να σκύψουν πάνω απ' αυτό το καθήκον. και β) άπλωμα της αλληλεγγύης και της αλληλοβοήθειας σε όλα τα επίπεδα (άνεργοι, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τρόφιμα κτλ), με τελικό στόχο ένα πανελλαδικό κίνημα Λαϊκής Αλληλεγγύης και Ανυπακοής στις πολιτικές της μνημονιακής γενοκτονίας.
Και επίσης: Να πάμε και πάλι στα σωματεία μας, να απαιτήσουμε αποφάσεις για αντίδραση και όχι για υποταγή, να παραμερίσουμε τους συμβιβασμένους γραφειοκράτες και να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Ας αποδείξουμε στους εαυτούς μας και στους εχθρούς μας ότι δεν έχουμε ξεχάσει να αγωνιζόμαστε και να νικάμε!
06.11.2013
