 |
| Ό,τι κερδήθηκε με αγώνες, με αγώνες καταχτιέται ξανά. Αυτό ισχύει και για τα κομμένα δώρα και επιδόματα. |
Εδώ
και μήνες παίζεται στα μέσα ενημέρωσης
το πολιτικό παιχνίδι της επιστροφής
αναδρομικά των δώρων Χριστουγέννων και
Πάσχα και του επιδόματος αδείας, σε
εργαζόμενους στο δημόσιο και συνταξιούχους.
Αυτά κόπηκαν το 2012-13 απ’ την κυβέρνηση
Νέας Δημοκρατίας-ΠΑΣΟΚ. Το
παιχνίδι αυτό έχει βασικό «παίκτη» όχι
τόσο την κυβέρνηση όσο τη μνημονιακή
αντιπολίτευση, δηλαδή αυτούς που έκοψαν
αυτές τις κατακτήσεις.
Ο
βασικός στόχος είναι να δημιουργηθούν
αυταπάτες στους εργαζόμενους ότι μπορούν
να δικαιωθούν μέσω των δικαστηρίων.
Όμως τα δικαστήρια αποτελούν έναν
λαβύρινθο εγκλωβισμού των εργατικών
δικαιωμάτων και διαθέτουν
ένα σωρό ασφαλιστικές δικλείδες για να
προστατέψουν την αστική πολιτική.
Ακόμα και η ατομική δικαίωση κάποιου
εργαζόμενου σε πρώτο βαθμό δεν συνεπάγεται
ούτε την τελική δικαίωσή του ούτε τη
συνολική δικαίωση και των άλλων
εργαζόμενων. Και ακόμα, οι αστικοί
μηχανισμοί θέλουν να δημιουργήσουν
ελπίδες ότι ψηφίζοντάς τους
στις εκλογές,
το ένα ή το άλλο αστικό μπλοκ εξουσίας,
υπάρχει περίπτωση επιστροφής των
αναδρομικών.
Η
μέχρι τώρα πιο σίγουρη περίπτωση όσον
αφορά την επιστροφή επιδομάτων είναι
για τους ένστολους, τους δικαστικούς,
τους γιατρούς του δημοσίου και τους
πανεπιστημιακούς καθηγητές. Αυτοί όμως
είτε αποτελούν τον σκληρό βραχίονα του
αστικού κράτους, είτε είναι μεσαία και
ανώτερα μισθωτά στρώματα. Ακόμα και
τυχόν επιστροφή αναδρομικών σε αυτούς
δεν σημαίνει αναγκαστικά ευνοϊκή αλλαγή
συσχετισμών προς όφελος της πλατιάς
μάζας των εργαζομένων.
Τα
ίδια περίπου ισχύουν και για τους
εργαζόμενους στους δήμους. Η κυβέρνηση
με νόμο έδωσε τη θεωρητική δυνατότητα
στους δημάρχους να χορηγήσουν αναδρομικά.
Όμως
και εκεί παίζεται το ίδιο «παιχνίδι»
υποσχεσιολογίας και εξάρτησης.
Οι
εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι δεν
πρέπει να έχουν αυταπάτες. Τα
δώρα και τα επιδόματα είναι ιστορικές
κατακτήσεις της εργατικής τάξης και
κατακτήθηκαν με σκληρούς αγώνες. Το
κόψιμό τους απ’ τις αστικές κυβερνήσεις
των μνημονίων έγινε κατ’ εντολή της
αστικής τάξης για την προώθηση της
εξαθλίωσης και του διαχωρισμού των
εργαζομένων. Αυτά που κερδήθηκαν με
αγώνες, μόνο με αγώνες μπορούν να
ξανακερδηθούν. Μόνο που αυτοί πρέπει
να είναι σωστά οργανωμένοι και
προσανατολισμένοι και φυσικά μαζικοί.
Σ.
Κρόκος
