Τετάρτη 27 Μαΐου 2015

Η αλήθεια για το «χάρισμα» των δανείων

Αφού θησαύρισαν με τα δικά μας λεφτά, οι τράπεζες τώρα παριστάνουν
 ότι μας... χαρίζουν τα δάνεια
Οι τράπεζες  τρελάθηκαν… και χαρίζουν δάνεια! Βούιξε ο τόπος από τις διαφημίσεις ότι η Τράπεζα Πειραιώς «διαγράφει» (τονιζόταν αυτό) δάνεια πιστωτικών καρτών, καταναλωτικά κ.ά. Μετά το αρχικό ξάφνιασμα που προκαλεί μια τέτοια ανακοίνωση, θα διαπιστώσουμε ότι καπιταλισμός με κοινωνικό πρόσωπο, απλώς δεν νοείται! Ο καπιταλισμός μόνο υποκρίνεται!
Για να ξε-κοκκινίσουν τα μη εξυπηρετούμενα δάνειά τους οι τράπεζες έχουν πια δύο εργαλεία: είτε να τα ρυθμίσουν μέσω του νέου νόμου περί ανθρωπιστικής κρίσης είτε μέσω των δικαστηρίων. Όπως κάποια στιγμή άρχισε να λέει στις ανακοινώσεις της η τράπεζα (αλλά στα ψιλά γράμματα), τα κριτήρια που έθετε ήταν αυτά που ούτως ή άλλως όριζε ο νόμος και μόνο για ποσά μέχρι 20.000 ευρώ. Επομένως, η Πειραιώς διαφήμιζε ότι απλώς… εφαρμόζει το νόμο!

Η άλλη λεπτομέρεια είναι ότι επικεντρώθηκε μόνο σε δάνεια καρτών, καταναλωτικά κ.λπ. Δηλαδή, σε δάνεια που δεν καλύπτονται από υποθήκες. Αυτό το κάνουν γιατί γνωρίζουν καλά πως, αν ένας εργαζόμενος δεν ενταχθεί στον νέο νόμο και ακολουθήσει τη δικαστική οδό, με βάση το νόμο περί υπερχρεωμένων νοικοκυριών, θα κάνουν έξοδα για μια χαμένη υπόθεση. Η πάγια πρακτική των δικαστηρίων είναι η ολική διαγραφή αυτών των δανείων, καθώς δεν καλύπτονται από εμπράγματες εγγυήσεις. Επιπλέον, για όσο χρονικό διάστημα παραμένει σε εκκρεμότητα η δίκη, η τράπεζα θα κουβαλά αυτά τα «βρώμικα» δάνεια στους ισολογισμούς της.
Από πλευράς κυβέρνησης υπάρχει η δυνατότητα να παρουσιάσει κάποιο κοινωνικό έργο χωρίς να ξοδέψει ούτε ένα ευρώ, ενώ νομιμοποιείται στα μάτια του κόσμου να προσφέρει και άλλη ενίσχυση στους τραπεζίτες, αφού τους «ανάγκασε» να βοηθήσουν τους εργαζομένους. Φυσικά, αυτά που θα χάσουν θα είναι ψίχουλα μπροστά σε αυτά που έχουν πάρει.
Οι τράπεζες θα έπρεπε να έχουν μόνο δύο επιλογές: αν θέλουν να κρατήσουν τη διοίκηση στα χέρια τους, να διαγράψουν χρέη νοικοκυριών, ανεξαρτήτως εγγυήσεων, ξεκινώντας από τα πιο φτωχά και σε συνολικό ποσό ίσο με εκείνο με το οποίο χρηματοδοτήθηκαν τόσα χρόνια εις βάρος αυτών των ίδιων των εργατικών νοικοκυριών. Αν δεν το κάνουν αυτό, να περάσουν άμεσα σε κρατικό έλεγχο και να χρηματοδοτήσουν την αναπτυξιακή πολιτική που έχουν ανάγκη αυτά τα νοικοκυριά για να ορθοποδήσουν και πάλι.


Θωμάς Θαλασσινός