Ισπανία:
Μετά από κάποιες προειδοποιητικές απεργίες μέσα στον Φεβρουάριο, οι λιμενεργάτες της Ισπανίας κλιμακώνουν τον αγώνα τους με τριήμερες
απεργίες ανά εβδομάδα, ξεκινώντας από
τις 6 Μαρτίου. Αντιδρούν στην προσπάθεια της κυβέρνησης μειοψηφίας του
Ραχόι, ύστερα από πίεση της Ε.Ε., να «ανοίξει» τα λιμάνια στον ανταγωνισμό,
κάτι που θα σημάνει δραματική συρρίκνωση αμοιβών και δικαιωμάτων για τους
λιμενεργάτες και αντικατάστασή τους από «ελαστικούς» ανειδίκευτους. Παράλληλα,
ξεκίνησαν και πάλι σε πολλές πόλεις οι «Πορείες
Αξιοπρέπειας», πλατιές λαϊκές κινητοποιήσεις που διεκδικούν «ψωμί, δουλειά,
στέγη και αξιοπρέπεια» για όλο τον λαό. Δεκάδες χιλιάδες κατέβηκαν στις 25 Φεβρουαρίου στη Μαδρίτη, πάνω από
90.000 στις 28 Φεβρουαρίου στη Σεβίλλη,
καθώς και σε άλλες πόλεις. Η συνέχεια θα είναι ακόμα πιο δυναμική.
Αγγλία: Σε
δύο απανωτές τριήμερες απεργίες από τις
5 Φεβρουαρίου και μία τετραήμερη από
τις 22 Φεβρουαρίου προχώρησαν τα
πληρώματα καμπίνας της British Airways,
ζητώντας αυξήσεις στους –ιδιαίτερα χαμηλούς για τα δεδομένα του κλάδου– μισθούς
τους. Σε μια άλλη εξέλιξη, στις 11
Φεβρουαρίου κατέβηκαν σε απεργία οι
εργαζόμενοι σε τέσσερις μεγάλους κινηματογράφους του Λονδίνου. Διεκδικούν
τον London living wage, δηλαδή την αμοιβή που
θεωρείται ότι καλύπτει το κόστος ζωής ενός εργάτη στο Λονδίνο (περίπου 11 ευρώ
την ώρα).
Γερμανία:
6ωρη στάση εργασίας πραγματοποίησαν τα
πληρώματα εδάφους τεσσάρων αεροδρομίων, διεκδικώντας αυξήσεις, στις 8 Φεβρουαρίου. Παρά τη σύντομη διάρκειά
της, η στάση επηρέασε εκατοντάδες πτήσεις. Την ίδια στιγμή, μετά από 14
απεργίες, το σωματείο των πιλότων
έφτασε στις 15 Φεβρουαρίου σε
συμφωνία με τον εθνικό αερομεταφορέα Lufthansa
για αυξήσεις 8,7% και ένα εφάπαξ επίδομα 5.500 ευρώ. Στις 1 και 2 Φεβρουαρίου
απήργησαν οι εκπαιδευτικοί σε
διάφορα γερμανικά κρατίδια, διεκδικώντας αυξήσεις 6%.
Ινδία:
Στις 28 Φεβρουαρίου, ένα εκατομμύριο τραπεζικοί υπάλληλοι
κατέβηκαν σε απεργία, παραλύοντας το σύνολο των τραπεζικών εργασιών στη χώρα.
Απαιτούν να μην περάσει η πολιτική της κυβέρνησης για τον τραπεζικό τομέα, που περιλαμβάνει
ιδιωτικοποίηση των κρατικών τραπεζών, ευκολότερες απολύσεις υπαλλήλων κ.λπ.,
καθώς και να προσληφθεί επιπλέον προσωπικό για τον τεράστιο όγκο εργασίας που
έχει προκύψει από την απόσυρση χαρτονομισμάτων και αντικατάστασή τους από
πλαστικό χρήμα.
Από τη σύνταξη
