Σπάνια ένα βιβλίο προσωπικό
λαμβάνει αντικειμενικά, σε γενικές γραμμές, μια έκφραση διαλεκτικού υλισμού.
Γιατί, όταν συμβεί να σου αλλάξουν το ζωτικότερο όργανο, την καρδιά σου, με
άλλη, με μόσχευμα, δύο δρόμοι υπάρχουν: ή θα αρχίσει κανείς να ευχαριστεί μια
ανώτερη δύναμη, θα στραφεί δηλαδή προς τον ιδεαλισμό, ή θα γίνει μια μεγάλη ωδή
προς τον άνθρωπο, την επιστήμη και τη γνώση.
Με την έννοια
αυτή, το βιβλίο «Η ιστορία της καρδιάς
μου» του συγγραφέα Πέτρου Κακολύρη
είναι ένα βαθιά υλιστικό έργο.
Εκατοντάδες συνάνθρωποί
μας αγωνίζονται με διάφορες μεταμοσχεύσεις. Ήπαρ, νεφρά, πνεύμονες. Η επιστήμη αγωνίζεται,
συνειδητά ή ασυνείδητα, ενάντια στις βαθιά ριζωμένες προλήψεις του ανθρώπου.
Δεν έχουμε σηκώσει τα χέρια, ανήμποροι εμπρός στις τρομερές δυσκολίες.
Φυσικά το βιβλίο
είναι και βαθιά ανθρώπινο. Ο ρόλος των συγγενών, των φίλων, της οικογένειας του
ασθενούς, η ζωή μετά τη μεταμόσχευση... Ένα βιβλίο που το συνιστούμε ανεπιφύλακτα.
Α. Λάμπρου
