Η αξιολόγηση-στοχοποίηση των εκπαιδευτικών κομβικό σημείο της νεοφιλελεύθερης αντιμεταρρύθμισης
Η επίθεση στους εκπαιδευτικούς μας αφορά όλους. Γιατί είναι επίθεση
συνολικά ενάντια στη δημόσια παιδεία, ενάντια στα εργασιακά και
κοινωνικά δικαιώματα που κατοχυρώνονται μέσω αυτής, ενάντια στη
νέα γενιά, αλλά και ενάντια στα συνδικαλιστικά δικαιώματα όλων των
εργαζομένων.
Η κυβέρνηση με τους νόμους που έχει ψηφίσει επιχειρεί να προχωρήσει σε έναν ριζικό μετασχηματισμό της δημόσιας παιδείας. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη επίθεση που έχει δεχθεί τις τελευταίες δεκαετίες το δημόσιο σχολείο και πανεπιστήμιο. Μέτρα όπως η αξιολόγηση των σχολικών μονάδων και των πανεπιστημίων, η αξιολόγηση-υποταγή των εκπαιδευτικών με την επαναφορά του επιθεωρητισμού, η κατηγοριοποίηση των σχολείων, η προωθούμενη απεμπλοκή του κράτους από τη χρηματοδότηση της εκπαίδευσης, η πανεπιστημιακή αστυνομία, η ισοτίμηση των πτυχίων με αυτά των ιδιωτικών κολεγίων, οι εξετάσεις πανελλαδικού τύπου στην Στ΄ Δημοτικού και την Γ΄ Γυμνασίου, η τράπεζα θεμάτων στο λύκειο, δείχνουν ότι στόχος είναι η πλήρης ισοπέδωση της δημόσιας εκπαίδευσης, η κατάργηση των συλλογικών δικαιωμάτων που απορρέουν από τον ενιαίο χαρακτήρα της και η επιβολή της νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας.
Μπροστά σε αυτόν τον κίνδυνο, οι εκπαιδευτικοί, ειδικά τη φετινή σχολική χρονιά, έχουν ξεκινήσει έναν δυναμικό αγώνα. Με πρώτο ζήτημα της αντιπαράθεσης την εσωτερική και εξωτερική αξιολόγηση των σχολικών μονάδων, έχουν προχωρήσει ήδη σε απεργία-αποχή με μαζική συμμετοχή πανελλαδικά, σε μια πρωτοφανή σε μαζικότητα συμμετοχή στην 24ωρη απεργία της 11ης Οκτωβρίου, σε δυναμικές κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις. Με την απαγόρευση της απεργίας-αποχής τους κατ’ εφαρμογή του νόμου Χατζηδάκη από τα δικαστήρια, στα οποία τους έστειλε η υπουργός της «αριστείας», η μάχη συνεχίζεται αυτή τη στιγμή με την υιοθέτηση άλλων μορφών αγώνα (π.χ. ενιαίο κείμενο για το σαμποτάρισμα της αξιολόγησης).
Χαρακτηριστικό της φασίζουσας νοοτροπίας της κυβέρνησης απέναντι στο σύνολο του εκπαιδευτικού κόσμου είναι ότι η υπουργός Παιδείας έχει διακόψει εδώ και πολύ καιρό κάθε συνομιλία με τις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες. Τον μόνο «διάλογο» που εφαρμόζει είναι μέσω των δικαστηρίων, των ΜΑΤ, των χημικών και της καταστολής. Την ίδια στιγμή, στέλνει απειλητικά έγγραφα στα σχολεία προκειμένου να σπείρει τον φόβο στους εκπαιδευτικούς και να κάμψει το αγωνιστικό τους φρόνημα. Φτάνει στο σημείο να απορρίπτει ακόμα και την ανάρτηση του ενιαίου κειμένου που δεν είναι της αρεσκείας της από σχολεία στις ψηφιακές πλατφόρμες της αξιολόγησης, προχωρώντας ξεκάθαρα σε λογοκρισία. Στην υπηρεσία της έχουν ήδη ταχθεί τα ΜΜΕ, που κατασυκοφαντούν τους εκπαιδευτικούς και τον αγώνα τους. Παράλληλα, σε συνδυασμό με τον αντεργατικό νόμο Χατζηδάκη και με τα μέτρα για τον περιορισμό της επιδημίας, απαγορεύει στους συλλόγους εκπαιδευτικών ακόμα και να πραγματοποιήσουν συνελεύσεις ή εκλογές!
Όλα αυτά δείχνουν ότι για την κυβέρνηση της ΝΔ ο χώρος της εκπαίδευσης αποτελεί κομβικό σημείο της νεοφιλελεύθερης επέλασης. Γι’ αυτό και έχει θέσει στην ηγεσία της επίθεσης το πιο άγριο πολιτικό σκυλί της, την υπουργό Παιδείας Κεραμέως. Η επίθεση αυτή στο δημόσιο σχολείο δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι συνδυάζεται άμεσα και με την επίθεση στα σωματεία και τις ομοσπονδίες, στα συνδικαλιστικά και δημοκρατικά δικαιώματα. Η επιβολή των αντιεκπαιδευτικών μέτρων και της αντιδραστικής αξιολόγησης πάνε χέρι χέρι με την πλήρη αποδόμηση των συλλογικών οργάνων των εκπαιδευτικών.
Γι’ αυτό και ο αγώνας των εκπαιδευτικών αυτή τη στιγμή είναι εξαιρετικής σημασίας. Είναι αγώνας υπεράσπισης του δημόσιου χαρακτήρα της εκπαίδευσης και των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών. Είναι αγώνας υπεράσπισης των κατακτήσεων της προοδευτικής παιδαγωγικής. Είναι αγώνας υπεράσπισης της εργασιακής αξιοπρέπειας, των δημοκρατικών δικαιωμάτων, της ύπαρξης των εκπαιδευτικών σωματείων. Είναι αγώνας ενάντια στη νεοφιλελεύθερη ιδεολογία της ατομικής ευθύνης, του ανταγωνισμού, και των «δεξιοτήτων» έναντι της γνώσης.
Ο αγώνας αυτός μας αφορά όλους. Και ιδιαίτερα τους εργαζόμενους γονείς, οι οποίοι οφείλουν με κάθε τρόπο να εκφράσουν τη συμπαράστασή τους. Οι εκπαιδευτικοί, με κύρια όπλα την ενότητα και τη μαζικότητά τους, ενάντια στις απειλές και την τρομοκρατία, θα πρέπει να συνεχίσουν μέχρι τη νίκη.
Μ. Σάκος
