Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2015

Οι συνέπειες της ασυδοσίας των πετρελαιάδων

Οι εργάτες και οι κάτοικοι του Θριάσιου κινδυνεύουν από την προκλητική
 ασυδοσία των μεγαλοκαπιταλιστών του πετρελαίου
Ενώ το αίμα των 4 εργατών απ’ τα τραγικό δυστύχημα του Μαΐου στα διυλιστήρια Ασπροπύργου δεν έχει ακόμα στεγνώσει, νέα αλλεπάλληλα συμβάντα στο χώρο των πετρελαιοειδών στο Θριάσιο Πεδίο αποδεικνύουν ότι η καπιταλιστική ασυδοσία παραμένει ανεξέλεγκτη. Στον Ασπρόπυργο, λοιπόν, στα ΕΛ.ΠΕ. (Ελληνικά Πετρέλαια) εκδηλώθηκε πάλι φωτιά δύο φορές, στη 1/7 και στις 2/8, ενώ οι εργάτες εξακολουθούν να δουλεύουν 12ωρα και μετά το τέλος των διαδικασιών συντήρησης (shutdown). Στην Ελευσίνα σημειώθηκαν δύο νέα επεισόδια ρύπανσης, στις 24/7 και 28/7, μετά την επανεκκίνηση των διυλιστηρίων από το εκεί shutdown. Στον όρμο Ελευσίνας, τέλος, συνελήφθη δεξαμενόπλοιο με 13.000 τόνους πετρελαίου αδήλωτους. Η υπόθεση «κουκουλώθηκε» τάχιστα, με τη βίαιη μετάθεση της ομάδας ελέγχου που βρήκε το φορτίο. Ο χώρος βουίζει ότι το κύκλωμα λαθρεμπορίας πετρελαίου ξεκινάει από τις μεγάλες εταιρείες και φτάνει στον «βαθύ» κρατικό μηχανισμό (τελωνεία, ελεγκτικές υπηρεσίες κ.λπ.).

Τα φαινόμενα αυτά έχουν την εξήγησή τους στο γεγονός ότι σε αυτόν το χώρο κυριαρχούν τα κεφάλαια των μεγαλοαστικών συμμοριών που είναι κατά βάση εφοπλιστικά (Βαρδινογιάννης, Λάτσης, Μελισσανίδης κ.ά.). Τα πρώην κρατικά ΕΛ.ΠΕ., που στην ουσία ελέγχει και εκμεταλλεύεται ο Λάτσης, έχουν πρόεδρο τον Στάθη Τσοτσορό, πρώην μεγαλοστέλεχος τηλεοπτικών σταθμών, άνθρωπο των μεγαλοκαναλαρχών δηλαδή. Η σύντομη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ όχι μόνο δεν έθιξε αλλά υπηρέτησε πιστά αυτό το καθεστώς.
Τις συνέπειες της μεγαλοαστικής εφοπλιστικής ασυδοσίας στο χώρο του πετρελαίου τις υφίσταται ολόκληρος ο ελληνικός λαός. Οι εργαζόμενοι δουλεύουν σε άθλιες και επικίνδυνες συνθήκες, οι κάτοικοι του Θριάσιου Πεδίου κινδυνεύουν συνέχεια από ατυχήματα, οι καταναλωτές υποφέρουν από τις υψηλές τιμές των πετρελαιοειδών.
Φρένο σε αυτήν την κατάσταση μπορεί να βάλει μόνο η κρατικοποίηση των διυλιστηρίων και όλου του κυκλώματος του πετρελαίου, καθώς και ο έλεγχος από τους ίδιους τους εργαζόμενους. Που θα επιβάλλουν τήρηση της εργατικής νομοθεσίας και των κανόνων υγιεινής και ασφάλειας, αποτελεσματικό έλεγχο στο σύστημα παραγωγής και διακίνησης των πετρελαιοειδών, πάταξη της φοροδιαφυγής και διατίμηση. Αλλά γι’ αυτό χρειάζονται όργανα και σωματεία που να έχουν πραγματικά την εμπιστοσύνη των εργαζομένων και των κατοίκων. Σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να παλέψουμε.


Σ. Κρόκος