Ευρετήριο Σοσιαλιστικής Προοπτικής Ιουλίου-Αυγούστου 2021

•  Σπέρνουν φόβο και διχασμό Η ελπίδα του λαού είναι στην ενότητα και την αντίσταση (σελ.1)
• σχόλια (σελ.2)
• Τα χρήματα των ασφαλισμένων στον τζόγο (σελ.3)
• Στην ακί του στοχάστρου ΒΟΛΗ ΚΑΤΑ ΒΟΛΗ (σελ.4)
• Για ένα ρόλο κομπάρσου με 35 ευρώ το 12ωρο (σελ.5)
• Απάτη η πολιτική «παντοδυναμία» της κυβέρνησης (σελ.5)
• ΒΡΑΧΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΧΩΡΑ Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΞΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ (σελ.5)
• ΝΕΑ «ΦΟΥΣΚΑ» ΣΤΑ ΑΚΙΝΗΤΑ ΜΕ ΒΑΡΙΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ (σελ.6)
• Μια ιδιωτική πόλη πλουσίων στο Ελληνικό; (σελ.6)
• Σε αδιέξοδο η «ανοιχτή» αγορά ηλεκτρικού ρεύματος (σελ.6)
• Προς πώληση όλη η παραλιακή Θεσπρωτία (σελ.6) 
• ΔΙΕΘΝΗ ΝΕΑ (σελ.7)
• Παραδίδουν το δίκτυο ύδρευσης σε ιδιώτες (σελ.7)
• ΑΠΕΙΛΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟ «ΑΠΑΡΤΧΑΪΝΤ» ΣΤΟΥΣ ΜΗ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΕΝΟΥΣ (σελ.7)
• ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΤΙΣ «ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ» ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ Μητσοτάκης (σελ.8)
• Αντί για μόρφωση θα προσφέρονται «δεξιότητες» (σελ.8)
• Η εφημερίδα μας (σελ.8)
• Ο Στουρνάρας και οι οικονομικές προοπτικές (σελ.9)
• ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑΣ Ξεπούλημα στους εφοπλιστές (σελ.9)
• ΤΙΜΟΥΜΕ τους συντρόφους που έφυγαν (σελ.9)
• ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΗΝΑ ΙΟΥΝΙΟΣ 2021 (σελ.10)
• Το ελληνικό χρέος και οι «αγορές» (σελ.10)
• Βάρβαρη επίθεση σε διωκόμενους Τούρκους αγωνιστές (σελ.10)
• Ανταπόκριση από τη Μεσσηνία (σελ.10)
• Για τις τελευταίες εξελίξεις στο Παλαιστινιακό (σελ.10)
• Η πολιτική οικονομία του παγκόσμιου αντιτσιγγάνικου απαρτχάιντ (σελ.11)
• ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ ΚΑΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ: Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ (σελ.12)

Σοσιαλιστική Προοπτική Ιούλιος-Αύγουστος 2021

 Σπέρνουν φόβο και διχασμό Η ελπίδα του λαού είναι στην ενότητα και την αντίσταση

 

Παρά την αποτυχία των κατασταλτικών λοκντάουν, το καθεστώς επιμένει στον δρόμο του αυταρχισμού, του υγειονομικού «απαρτχάιντ» και της τρομοκράτησης του λαού. Το κάνουν και επειδή δεν ξέρουν άλλη μέθοδο από τον κοινωνικό κανιβαλισμό και επειδή θέλουν τον λαό φοβισμένο, ώστε να περνάνε αντιλαϊκά και αντιδημοκρατικά μέτρα. Όμως, ο δρόμος για την απομόνωση της νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης έχει ανοίξει – η φθορά της θα είναι μη αναστρέψιμη.

 

Η αντίσταση στο υγειονομικό «απαρτχάιντ», στις απαγορεύσεις, στη στοχοποίηση ολόκληρων κομματιών του πληθυσμού, δεν έχει να κάνει με το τι πιστεύει ο καθένας από εμάς για την επιδημία και τα εμβόλια. Είναι πράξη υπεράσπισης των θεμελιωδών δημοκρατικών δικαιωμάτων, που αφορούν κάθε πτυχή της ύπαρξης και πάλης του λαού μας. 

Δείτε την εφημερίδα σε μορφή PDF

Σοσιαλιστική Προοπτική Ιουλίου-Αυγούστου 2021

Στην ακί του στοχάστρου ΒΟΛΗ ΚΑΤΑ ΒΟΛΗ

                                                                              Του Γιάννη Βερούχη (1931-2010)

 

 

1) Η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας

 

● Ο καπιταλισμός γενικά, «παγκοσμιοποίηση της οικονομίας» ονομάζει: Το φόρτωμα πάνω στην εργατική τάξη, των συνεπειών των παγκόσμιων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Όσο για την παγκοσμιοποίηση, που είναι η παγκοσμιοποίηση του ιμπεριαλισμού, αυτή υπάρχει από την εποχή του Μαρξ και του Ένγκελς.

 

● Η φράση «παγκοσμιοποίηση της οικονομίας’ έγινε το σύμβολο όλων των κερδοσκοπικών καπιταλιστικών σχεδίων. Ακόμα και το κάθε μικροαστικό ζώον (εργοδοτάκος), που θέλει να μειώσει τις απολαβές των εργαζομένων του, παίρνει ύφος οικονομολόγου και παπαγαλίζει κι αυτός για την παγκοσμιοποίηση…

 

Η πολιτική οικονομία του παγκόσμιου αντιτσιγγάνικου απαρτχάιντ του Δημήτρη Ντούσα

 Αποσπάσματα από την παρουσίαση του βιβλίου στο Ανοιχτό Φιλοσοφικό Σχολείο 

                                                   από τον Ιωάννη Νικολάου-Μπράζιο

 

Το εγχείρημα της μελέτης κοινωνικών ομάδων που έχουν βρεθεί στο περιθώριο είναι ταυτόχρονα δύσκολο και αξιέπαινο. Πόσω μάλλον δε όταν μιλάμε για την πλέον περιθωριοποιημένη και εξαθλιωμένη ομάδα, εκείνη των Rom. Αυτό λοιπόν το εγχείρημα επανέλαβε με το Η πολιτική οικονομία του παγκόσμιου αντιτσιγγάνικου απαρτχάιντ (εκδόσεις ΚΨΜ, 2020) ο Δημήτρης Ντούσας, έπειτα από τα βιβλία του: 1) Rom και φυλετικές διακρίσεις, 2) Rom και μουσικοχορευτικός κόσμος, 3) Η τέχνη των Τσιγγάνων της Ελλάδας και του κόσμου.

ΟΙ ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΗΝΑ ΙΟΥΝΙΟΣ 2021

 1 Ιουνίου: Κινητοποιήσεις για την ενίσχυση των δημόσιων νοσοκομείων που δοκιμάζονται ακόμη απ’ τις ελλείψεις και την επιδημία πραγματοποίησαν οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία Θριάσιο Δυτικής Αττικής (Ελευσίνα), «Παπαγεωργίου» (Θεσσαλονίκη), Λειβαδιάς και Χαλκίδας. Στις 04/06 έγινε παρόμοια κινητοποίηση στην κλινική της «Παμμακάριστου» στην Αθήνα.

 

2 Ιουνίου: Οι εργαζόμενοι στον καλλιτεχνικό χώρο στην περιοχή της Λάρισας πραγματοποίησαν εκδήλωση διαμαρτυρίας στο κέντρο της θεσσαλικής πόλης, απαιτώντας τη στήριξή τους, καθώς δοκιμάζονται ιδιαίτερα από τις συνεχιζόμενες υγειονομικές απαγορεύσεις. Επανέλαβαν την κινητοποίηση στις 23 του μήνα.

 

ΔΙΕΘΝΗ ΝΕΑ

 

Ιταλία: Στις 18 Ιουνίου ο συνδικαλιστής Αντίλ Μπελαχντίμ σκοτώθηκε από φορτηγατζή που επεχείρησε να σπάσει την αλυσίδα απεργιακής περιφρούρησης έξω από σούπερ μάρκετ στην πόλη Νοβάρα στα βορειοδυτικά της χώρας. Την ημέρα εκείνη είχε προκηρυχθεί πανεθνική απεργία στο logistics και ο συνδικαλιστής έκανε το καθήκον του, περιφρουρώντας την απεργία στον τομέα του. Ηθικός αυτουργός αυτού του εγκλήματος είναι η ιταλική μεγαλοαστική τάξη και η κυβέρνησή της, η οποία μάλιστα αυτή την περίοδο προωθεί μέτρα κατά του δικαιώματος της απεργίας.

ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ ΚΑΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ: Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ

 Τα νέα μέτρα της Κεραμέως οδηγούν σε σχολεία με σπόνσορες – και με τους εκπαιδευτικούς ενοχοποιημένους και φοβισμένους

 

Η νέα σχολική χρονιά θα πρέπει να ξεκινήσει με εκπαιδευτικούς, μαθητές, 
φοιτητές αλλά και γονείς στον δρόμο, ενάντια στα εφιαλτικά σχέδια
της Κεραμέως για τη δημόσια παιδεία

Το νομοσχέδιο που ετοιμάζει η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως επιχειρεί να διαλύσει ό,τι απομένει απ’ τη δημόσια παιδεία μετά από 30 χρόνια συστηματικής συρρίκνωσης και υποβάθμισής της, μιας πολιτικής που γνωρίζει ιδιαίτερη ένταση από την περίοδο των μνημονίων μέχρι σήμερα. 

Οι βασικοί άξονες του νομοσχεδίου είναι δύο: η αυτονομία των σχολικών μονάδων και η αξιολόγηση-πειθάρχηση των εκπαιδευτικών. «Αυτονομία» σημαίνει ότι κάθε σχολική μονάδα θα πρέπει από μόνη της να αποφασίζει για βασικά ζητήματα της λειτουργίας της, χωρίς την κρατική υποστήριξη, μέχρι και την εξεύρεση οικονομικών πόρων. Μέσω της εξεύρεσης «χορηγών», δηλαδή, καπιταλιστών που θα «επενδύουν» στο σχολείο.