Τετάρτη 30 Ιουνίου 2021

ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΠΙΔΕΙΝΩΣΗ ΛΟΓΩ ΛΟΚΝΤΑΟΥΝ ΚΑΙ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ

Τα ελαστικά ωράρια, τα οποία γενικεύονται με το 
εργασιακό νομοσχέδιο του Χατζηδάκι, θα διαλύσουν
κάθε έννοια οικογενειακού προγραμματισμού, με 
τραγικές συνέπειες για το δημογραφικό, για το
οποίο υποτίθεται ότι κόπτεται η παρούσα κυβέρνηση
Οι προσδοκίες για αύξηση των γεννήσεων μετά την εφαρμογή των συνεχόμενων λοκντάουν, και επομένως φρενάρισμα του δημογραφικού κατήφορου που εδώ και χρόνια η χώρα μας ακολουθεί, διαψεύστηκαν. Οι γεννήσεις όχι μόνο δεν αυξήθηκαν, αλλά απεναντίας μειώθηκαν! Τους μήνες Νοέμβριο και Δεκέμβριο του 2020, Ιανουάριο και Φεβρουάριο του 2021, οι γεννήσεις μειώθηκαν κατά 6,5%, σε σχέση με τους αντίστοιχους μήνες του προηγούμενου έτους. Η αύξηση του χρόνου που πέρασαν μαζί τα ζευγάρια, καθώς και η ξεκούραση, φάνηκε ότι όχι μόνο δεν ήταν αρκετά, αλλά τελικά υπερίσχυσε η ανασφάλεια για τις οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες των λοκντάουν, απομακρύνοντας ακόμα περισσότερο έναν οικογενειακό προγραμματισμό που θα περιλάμβανε και την απόκτηση παιδιών.

Την τραγική δημογραφική κατάσταση της χώρας μας, που απειλείται όχι πια με μείωση, αλλά με αφανισμό του ελληνικού λαού (έχουμε πέσει εδώ και αρκετά χρόνια κάτω από το αριθμητικό όριο που εξασφαλίζει τη συνέχεια του λαού μας, δηλαδή, το ισοζύγιο γεννήσεων-θανάτων), έρχεται να αποτελειώσει το νέο εργασιακό νομοσχέδιο! Με απίστευτο θράσος, τολμούν να υποστηρίζουν ότι η εφαρμογή αυτού του νομοθετικού τερατουργήματος θα συμβάλει στη λύση του δημογραφικού ζητήματος της χώρας μας. Ο κ. Χατζηδάκης και τα επιτελεία του προβάλλουν ότι η εφαρμογή του νομοσχεδίου θα φέρει τη «συμφιλίωση» προσωπικής και επαγγελματικής ζωής! Πρόκειται για ένα θρασύτατο ψέμα. Καμία τέτοιου είδους συμφιλίωση δεν πρόκειται να γίνει, με την εφαρμογή ελαστικών ωραρίων εργασίας, την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας (τη μόνη μέρα που ο εργαζόμενος μπορεί να περάσει χρόνο με την οικογένειά του), τις απλήρωτες υπερωρίες κτλ., που έχουν σαν συνέπεια να επηρεάζονται καθοριστικά βασικοί παράγοντες λειτουργίας μιας οικογένειας, αυτοί του στοιχειώδους σταθερού εισοδήματος και του σταθερού χρόνου. Όσο χτυπιέται η έννοια της οργανωμένης εργασίας, ταυτόχρονα χτυπιέται και κάθε έννοια οργανωμένης και σταθερής προσωπικής και οικογενειακής ζωής.

Όσο για την «άδεια πατρότητας» που καμαρώνει για την εφαρμογή της η κυβέρνηση, προσπαθώντας να μας πείσει ότι έτσι θα γίνουμε Σουηδία, πρόκειται για ένα ακόμα επικοινωνιακό κόλπο. Μπορεί στα χαρτιά να υπάρχει, αλλά ποιος εργαζόμενος θα κάνει χρήση αυτού του δικαιώματος, όταν η εφαρμογή του συνόλου του νόμου θα έχει μετατρέψει την αγορά εργασίας σε μια ζούγκλα όπου ισχύει πάντα το δίκιο του ισχυρότερου, δηλαδή, του εργοδότη; Ποιος εργαζόμενος θα ζητήσει κάτι που δικαιούται από τον εργοδότη του, όταν διαπραγματεύεται μαζί του ατομικά και όχι συλλογικά; Ποιος θα ζητήσει «πατρική άδεια», όταν ακόμα και οι μητέρες που δικαιούνται άδεια τοκετού και λοχείας, πολλές φορές τη διακόπτουν γιατί οικονομικά δεν βγαίνουν, ή γιατί τις πιέζει ο εργοδότης τους γιατί «δεν βγαίνει η δουλειά»; Ένα νομοσχέδιο που χτυπάει την οικογένεια δεν μπορεί να την ευνοεί ταυτόχρονα! Άλλωστε, η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει δείξει από την αρχή τις προθέσεις της όσον αφορά τα συγκεκριμένα ζητήματα.

Τώρα για το επιχείρημα ότι το δημογραφικό θέμα της χώρας μας θα το λύσουν οι μετανάστες, έχουμε να πούμε ότι, όσο έλυσαν και το θέμα της οικονομικής ανάπτυξης προσφέροντας φτηνά εργατικά χέρια, άλλο τόσο θα λύσουν και το δημογραφικό. Αυτοί που υπερασπίζονται κάτι τέτοιο είναι αυτοί που εδώ και πολλά χρόνια προσπαθούν να εφαρμόσουν το σχέδιο αντικατάστασης του ελληνικού λαού και να τον κάνουν μειοψηφία μέσα στην ίδια του τη χώρα. Που θέλουν να αφανίσουν μαζί του και όλες τις αγωνιστικές και πολιτικές του παραδόσεις.

Καμία ανοχή στα σχέδια αφανισμού και εξόντωσής μας! Ο ελληνικός λαός δεν θα προσαρμοστεί σε αυτές τις συνθήκες, αλλά θα αγωνιστεί και θα τις αλλάξει. Να αγωνιστούμε για να εξασφαλίσουμε τις συνθήκες που θα ευνοούν το μεγάλωμα και την ανατροφή των παιδιών. Άδειες, επιδόματα, παιδικοί σταθμοί, σχολεία, υπηρεσίες όπως κοινωνικά πλυντήρια, γεύματα στους εργασιακούς χώρους και τα σχολεία, που θα αποφορτίζουν την οικογένεια από την καθημερινή οικιακή εργασία. Και πάνω απ’ όλα, αναγνώριση ότι οι γεννήσεις και η ανατροφή των νέων γενεών είναι η πιο βασική προϋπόθεση για την πρόοδο και την ευημερία όλης της κοινωνίας αλλά και τη συνέχιση της ύπαρξης του ελληνικού λαού!

 

Μαρία Καράβολα