 |
Ξεπούλημα δημόσιας
περιουσίας ίσον ανατιμήσεις. Και στην
περίπτωση του φυσικού αερίου αυτό συνιστά
μια μεγάλη
απειλή και για την εναπομείνασα εγχώρια βιομηχανία.
|
Τη
ΔΕΣΦΑ, την εταιρεία του φυσικού αερίου, την είχε... τάξει η προηγούμενη
κυβέρνηση στην αζέρικη SOCAR. Η κυβέρνηση
ΣΥΡΙΖΑ, με τον τρόπο που αποδέχτηκε τελικά το ξεπούλημα, έδωσε για μια ακόμη
φορά δείγματα... του χαρακτήρα της. Στην αρχή πρότεινε στους Αζέρους το 49% (είχε
συμφωνηθεί το 67%), όπως και το 34% απ’ την είσπραξη των τελών χρήσης (απ’ το
68% της αρχικής συμφωνίας). Με την ελπίδα είτε οι Αζέροι να θυμώσουν και να φύγουν,
είτε να ισχυριστεί ότι διατήρησε την πλειοψηφία της εταιρείας στο δημόσιο. Οι
Αζέροι φυσικά πάτησαν πόδι, αφού πίσω τους βρίσκονται και εγχώρια αρπακτικά με συμφέροντα
στη Ρωσία, το Αζερμπαϊτζάν κ.λπ. (Κόκαλης, Κοπελούζος κ.ά.).
Αυτοί ήταν που
απειλούσαν μέσω των «δανειστών» για μη εκταμίευση της δόσης των 2,8 δις ευρώ,
αν δεν προχωρούσε η συγκεκριμένη συμφωνία. Η κυβέρνηση τελικά ύψωσε «λευκή
σημαία», με πλάγιο τρόπο. Ανέθεσε τη
ρύθμιση των ποσοστών του ξεπουλήματος στην «ανεξάρτητη» Ρυθμιστική Αρχή
Ενέργειας (ΡΑΕ), που είναι ένα ανοιχτό πρακτορείο των καπιταλιστών, και η
πώληση του 67% θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη.
Η ΔΕΣΦΑ απειλείται
με ολοκληρωτικό ξεπούλημα. Το μόνο που διαπραγματεύονται οι Αζέροι είναι το
ποσοστό των τελών χρήσης στο 50%. Το σημείο αυτό δεν είναι μικρής σημασίας.
Πρόκειται στην ουσία για τα έσοδα της εταιρείας. Οι Αζέροι σχεδιάζουν να προχωρήσουν σε κατακόρυφη αύξηση της τιμής του
φυσικού αερίου. Αυτό θα έχει δυσβάσταχτες συνέπειες όχι μόνο για τους ατομικούς
καταναλωτές αλλά και για την εγχώρια βιομηχανία, που σε μεγάλο βαθμό στηρίζεται
στο φυσικό αέριο.
Αυτός
είναι ο χαρακτήρας της κυβέρνησης, με μισόλογα και θεατρινίστικες ενέργειες στο
τέλος να υποτάσσεται στα σχέδια των καπιταλιστών. Αυτό βέβαια δεν μπορεί να
αλλάξει, ούτε ήταν κάτι μη αναμενόμενο. Το
θέμα είναι τι κάνουμε εμείς, ο δοκιμαζόμενος ελληνικός λαός. Οφείλουμε να
αντιδράσουμε σε αυτή τη λεηλασία, γιατί το ζήτημα του φυσικού αερίου είναι
ζωτικό για την ύπαρξή μας και μας αφορά όλους, σαν πολίτες αλλά και από την άποψη
της υπεράσπισης της παραγωγικής βάσης της χώρας.
Σ. Κρόκος
