Τα ζητήματα της προστασίας του περιβάλλοντος έχουν έρθει
στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας παγκοσμίως. Και αυτό είναι πολύ φυσικό,
γιατί ο καπιταλισμός, μέσα στην παρακμή του, οξύνει διαρκώς την περιβαλλοντική
κρίση. Από την άλλη, πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί έναντι κάθε
οικολογικής επιχειρηματολογίας και δράσης που έχει αστική προέλευση, γιατί από
πίσω κρύβονται συχνά… αντι-οικολογικοί σκοποί.
Ένα παράδειγμα: Γίνεται μια παγκόσμια καμπάνια υπέρ της
μείωσης της χρήσης πλαστικού, και πολύ καλώς γίνεται. Ωστόσο, μέρος αυτής της
καμπάνιας διεξάγεται από εταιρείες που έχουν συμφέρον από την αύξηση της χρήσης
μεταλλικών αντικειμένων, τα οποία παράγονται με τέτοια κατανάλωση ενέργειας και
πόρων, που καταλήγουν να είναι πιο επικίνδυνα για το περιβάλλον από τα πλαστικά!
Επίσης, όταν ακούμε για εταιρείες που προωθούν την
ανακύκλωση (και εισπράττουν χρήματα για αυτό), να ξέρουμε ότι συχνά δεν
ανακυκλώνουν τίποτα οι ίδιες, αλλά στέλνουν το προς ανακύκλωση υλικό σε
τριτοκοσμικές χώρες, όπου τελικά δεν γίνεται καμία ανακύκλωση.
Οι μόνες εγγυήσεις πραγματικής υπεράσπισης του περιβάλλοντος
είναι η δική μας άμεση εμπλοκή ως υπεύθυνων πολιτών, η επιβολή εργατικού-λαϊκού
ελέγχου σε οτιδήποτε αφορά το περιβάλλον και, ακόμα περισσότερο, η πάλη για την
ανατροπή του κοινωνικού συστήματος που συνιστά τη μεγαλύτερη απειλή για τη φύση
και τον άνθρωπο.
Π.Δ.
