Μια διετία εκτίναξης της ανισότητας

Η πανδημία αποδείχθηκε μια καλή «αρπαχτή» για τους υπερπλούσιους
του κόσμου. Η κοινωνική ανισότητα μεγάλωσε δραματικά 

Τον Μάιο, η ανθρωπιστική οργάνωση Oxfam δημοσίευσε μια νέα έρευνα, με την οποία εξετάζει την αύξηση της κοινωνικής ανισότητας τα τελευταία δύο χρόνια της πανδημίας. 

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι περίπου 573 νέοι δισεκατομμυριούχοι έχουν προστεθεί στη σχετική λίστα των πιο πλούσιων ανθρώπων του κόσμου από το 2020, ανεβάζοντας το σύνολο σε 2.668 άτομα παγκοσμίως που έχουν περιουσία πάνω από 1 δις δολάρια! Αυτό σημαίνει ότι ένας νέος δισεκατομμυριούχος προστίθετο περίπου κάθε 30 ώρες, κατά μέσον όρο, κατά τη διάρκεια της πανδημίας! Οι δισεκατομμυριούχοι είδαν τη συνολική καθαρή τους περιουσία να εκτινάσσεται κατά 3,8 τρισεκατομμύρια δολάρια, ή κατά 42%, στα 12,7 τρισεκατομμύρια δολάρια, κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Από πού βρέθηκαν όλα αυτά τα λεφτά; Μα φυσικά από τους φορολογούμενους, με τα χρήματα των οποίων οι κυβερνήσεις τάισαν –επικαλούμενες την αντιμετώπιση της πανδημίας– αυτά τα αρπακτικά όρνεα. 

40 νέοι δισεκατομμυριούχοι δημιουργήθηκαν εν μέσω πανδημίας στη φαρμακοβιομηχανία, η οποία και απέσπασε δισεκατομμύρια μέσω δημόσιας χρηματοδότησης για την παρασκευή φαρμάκων και εμβολίων, αμφιβόλου απόδοσης και χωρίς μακροχρόνιο σχεδιασμό. Στον τομέα των τροφίμων ο πλούτος των καπιταλιστών αυξήθηκε κατά 382 δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ στους τομείς του πετρελαίου, φυσικού αερίου και άνθρακακατά 53 δισεκατομμύρια δολάρια! Κερδισμένος και ο τομέας της τεχνολογίας, που έχει 7 από τους 10 πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου, οι οποίοι αύξησαν τον πλούτο τους κατά 436 δισεκατομμύρια δολάρια τα τελευταία δύο χρόνια. Την ίδια στιγμή, σαν αποτέλεσμα της πανδημίας αλλά και της επίσημης κρατικής πολιτικής αυτών των δύο χρόνων, έως και 263 εκατομμύρια άνθρωποι μπορεί να οδηγηθούν φέτος σε ακραία φτώχεια!

Η  Oxfam  προτείνει προσωρινό φόρο στα υπερκέρδη των εταιρειών, εφάπαξ φόρο επί της περιουσίας των δισεκατομμυριούχων και επιβολή μόνιμου φόρου περιουσίας στους υπερπλουσίους. Η κατάσταση όμως απαιτεί πιο ριζικά μέτρα, όπως κρατικοποίηση και αποχρηματιστηριοποίηση της ενέργειας, για να έχουν πρόσβαση σε αυτή όλα τα λαϊκά στρώματα, δημιουργία κρατικών αποθεμάτων τροφίμων (για την αποτροπή της επισιτιστικής κρίσης) αλλά και πλαφόν τιμών σε τρόφιμα, ειδικά πρώτης ανάγκης. Βέβαια όλα αυτά απαιτούν έναν κεντρικό σχεδιασμό με δημόσιες επενδύσεις και όχι απλώς δωρεές, φιλανθρωπίες και επιδόματα.

 

Γιάννης Τριανταφύλλου