ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΑΚΜΗ

Μόνο ένα ισχυρό παγκόσμιο αντιπολεμικό κίνημα μπορεί να βάλει κάποιο
φρένο στο γλίστρημα του παρηκμασμένου καπιταλισμού προς τον
διαρκή πόλεμο· και μόνο μεγάλες κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές
μπορούν να εγγυηθούν την ειρήνη και τη συνεργασία μεταξύ των λαών.

Η οικονομική και στρατιωτική ισχυροποίηση μιας σειράς κρατών έθεσε σε αμφισβήτηση τη μονοκρατορία των ΗΠΑ, οδηγώντας σε έναν πολυπολικό κόσμο αλλά και σε όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Ραχοκοκαλιά των αναδυόμενων δυνάμεων αυτού του πολυπολικού κόσμου είναι η Κίνα, η Ρωσία και το Ιράν.

Πρώτη προσπάθεια, αποτυχημένη, του ΝΑΤΟ να σπάσει αυτή τη συμμαχία είναι ο πόλεμος ΝΑΤΟ-Ρωσίας στο έδαφος της Ουκρανίας, ο οποίος συνεχίζεται, με εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς.

Ξανά δημόσια τα βρετανικά τρένα

 

Μετά την κάκιστη εμπειρία από τις ιδιωτικοποιήσεις,
οι βρετανικοί σιδηρόδρομοι τίθενται πάλι υπό δημόσιο
έλεγχο

Τον περασμένο Μάιο στη Βρετανία ξεκίνησαν να λειτουργούν οι πρώτες σιδηροδρομικές υπηρεσίες που επανακρατικοποιήθηκαν υπό τη νέα κυβέρνηση των Εργατικών. Η South Western Railway, σιδηροδρομική εταιρεία στη νοτιοδυτική Αγγλία, είναι η πρώτη που επιστρέφει υπό δημόσιο έλεγχο, στο πλαίσιο του σχεδίου της κυβέρνησης Στάρμερ για επανεθνικοποίηση των βρετανικών σιδηροδρόμων.

Η τεχνολογία στην υπηρεσία της σφαγής

Έκθεση της ειδικής εισηγήτριας των Ηνωμένων Εθνών για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα παλαιστινιακά εδάφη, Φραντσέσκα Αλμπανέζε, κατονομάζει 48 εταιρείες οι οποίες συνδράμουν άμεσα την εθνοκάθαρση των Παλαιστινίων. Ανάμεσά τους βρίσκονται τεχνολογικοί κολοσσοί, όπως οι Microsoft, Googleκαι Amazon. 

Τα αιματοβαμμένα Μουντιάλ της Αραβίας

 Το αίσχος με τα αιματοβαμμένα Μουντιάλ της Αραβίας συνεχίζεται. Η αμετανόητη και διεφθαρμένη ΦΙΦΑ (παγκόσμια ομοσπονδία ποδοσφαίρου) μετά από το Μουντιάλ του Κατάρ το 2022, έδωσε και το Μουντιάλ το 2034 στη Σαουδική Αραβία. Ήδη σημειώνονται θάνατοι Ασιατών εργατών με τις άθλιες εργασιακές συνθήκες στα κατασκευαστικά έργα που έχουν ξεκινήσει στη χώρα. Στα έργα για το Μουντιάλ του Κατάρ είχαν σκοτωθεί σε «ατυχήματα» χιλιάδες εργάτες απ’ την Ασία και την Αφρική.

Μια ελπιδοφόρος εξέλιξη στην Κύπρο

 Στη Βόρεια Κύπρο είχαμε την τελευταία περίοδο μαζικότατες κινητοποιήσεις ενάντια στα σχέδια της τοπικής δεξιάς κυβέρνησης να επιτρέψει τη μαντίλα στα σχολεία. Οι παραδόσεις των Τουρκοκυπρίων (όπως άλλωστε και της Τουρκίας προ Ερντογάν) είναι αυστηρά κοσμικές. Έτσι το σχέδιο αυτό θεωρήθηκε ως ένα βήμα για να προωθηθεί και στη Βόρεια Κύπρο η ισλαμο-συντηρητική ατζέντα του Ερντογάν, πατώντας στο γεγονός ότι οι έποικοι –που αποτελούν μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού της Βόρειας Κύπρου– προέρχονται κυρίως από τις ανατολικές επαρχίες της Τουρκίας, όπου το θρησκευτικό συναίσθημα είναι πιο έντονο. Οι προοδευτικοί Τουρκοκύπριοι βλέπουν επίσης πίσω από αυτή την κίνηση κίνδυνο ακόμα μεγαλύτερης εξάρτησης από το τουρκικό κράτος.

ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ, ΕΜΠΟΡΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΝΕΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

 

Τραμπ και Ζελένσκι συζητούν στην κηδεία του πάπα στη Ρώμη...
Παρά τα μπρος πίσω, Ρωσία και Αμερική δεν θέλουν να τραβήξει
ο πόλεμος στην Ουκρανία. Η μεν Ρωσία για να κατοχυρώσει τα 
κέρδη της, οι δε ΗΠΑ για να επικεντρωθούν σε άλλα «μέτωπα». 

Στην Ουκρανία ο πόλεμος συνεχίζεται, αλλά πλέον με άλλους ρυθμούς και με πολλά μπρος πίσω στις διαπραγματεύσεις, μέχρι να λήξει. Τη λήξη του πολέμου τη θέλουν και η Ρωσία αλλά κυρίως οι ΗΠΑ, ιδιαίτερα μετά την υπογραφή της παραχώρησης του ουκρανικού ορυκτού πλούτου σε αυτές, χωρίς όρους. Οι ΗΠΑ υπόσχονται την ανοικοδόμηση της εναπομείνασας Ουκρανίας, αφήνοντας την Ε.Ε. να κοιτάει. Από την πλευρά της η Ρωσία θέλει να τελειώσει ο πόλεμος, σαφώς υπέρ της, έχοντας στις πίσω σκέψεις της την κατάκτηση της Οδησσού, παρ’ όλη την τεράστια δυσκολία του εγχειρήματος. Είναι βέβαιο ότι οι διαπραγματεύσεις με τις ΗΠΑ θα συνεχιστούν, όπως θα συνεχιστεί και η παραγκώνιση της Ε.Ε.

Η ΕΥΡΩ-ΕΝΩΣΙΑΚΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΣΕ ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΟΙΣΤΡΟ

Παρηκμασμένη και θνησιγενής, η Ευρωπαϊκή «Ένωση» ανέχεται όλο και λιγότερο ακόμα και τη δική της δημοκρατία

 

Η κατασταλτική διαχείριση της επιδημίας του κορονοϊού, με την αναστολή
βασικών ατομικών δικαιωμάτων, λειτούργησε ως πρόβα τζενεράλε για τις 
ευρωπαϊκές αστικές κυβερνήσεις και την Ε.Ε. Με στόχο να περάσουν
σε μονιμότερη συρρίκνωση των δημοκρατικών κατακτήσεων και ακόμα
 και της ίδιας της αστικής δημοκρατίας.

Οι αντιδημοκρατικές πρακτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των πιστών της κυβερνήσεων ολοένα και πληθαίνουν και οι εξελίξεις της τελευταίας περιόδου στη Γαλλία και τη Ρουμανία είναι οι πλέον χαρακτηριστικές αυτής της τάσης. Στην πρώτη περίπτωση, η Μαρίν Λεπέν, ηγέτης της Εθνικής Συσπείρωσης, τέθηκε εκτός διεκδίκησης της προεδρίας στις επόμενες εκλογές, του 2027, αφού καταδικάστηκε για υπεξαίρεση δημοσίου χρήματος (συγκεκριμένα για χρήση ευρωπαϊκών κονδυλίων για χρηματοδότηση του εθνικού της κόμματος) με πενταετή φυλάκιση και πενταετή στέρηση του δικαιώματος του εκλέγεσθαι.

ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΠΑΛΗ ΣΕ ΕΝΑΝ ΠΟΛΥΠΟΛΙΚΟ ΚΟΣΜΟ

Στον νέο πολυπολικό κόσμο που αναδύεται: η Αμερική θέλει την 
πρωτοκαθεδρία και ωθεί τις ανατροπές με την πολιτική Τραμπ· 
η Κίνα αναδεικνύεται σε κορυφαία τεχνολογική δύναμη, αλλά
περιθωριοποιημένη πολιτικά· η Ρωσία αναβαθμίζεται σε 
συνεννόηση με τις ΗΠΑ· και η Ευρώπη είναι απούσα...

Παγκοσμίως βρισκόμαστε στη φάση όπου συνεχίζονται οι συνέπειες από την αλλαγή της αμερικανικής πολιτικής και τη διεθνή ενδοαστική σύγκρουση.

Η νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ ενοχοποίησε την Ε.Ε. για την οικονομική της αποδυνάμωση, αλλά την έθεσε και μπροστά στις υποχρεώσεις της για την άμυνά της και την οικονομική της συμμετοχή στο ΝΑΤΟ.

ΣΕ ΠΗΛΙΝΑ ΠΟΔΙΑ ΣΤΕΚΕΤΑΙ Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ «ΕΝΩΣΗ»

Αν και δεν διαθέτουν βασικότατες προϋποθέσεις για τη στρατιωτική
«αυτονομία» τους έναντι της Αμερικής, οι ευρωπαϊκές καπιταλιστικές 
κυβερνήσεις απειλούν με τα μιλιταριστικά τους σχέδια τις κατακτήσεις
των ευωπαϊκών λαών και την ειρήνη στην ήπειρό μας

 Την τελευταία περίοδο οι ευρωπαϊκές αστικές κυβερνήσεις και η Ευρωπαϊκή Ένωση προωθούν την πολιτική του επανεξοπλισμού της Ευρώπης, εξ ου και ο ομώνυμος (αγγλόφωνος) τίτλος «ReArm Europe» του προγράμματος που εξήγγειλε η πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. Το πρόγραμμα-σχέδιο στοχεύει σε αμυντικές δαπάνες 800 δισεκατομμυρίων ευρώ και προβλέπει χρηματοδότηση από διάφορες πηγές, μεταξύ άλλων βάζοντας χέρι στις καταθέσεις και τα συνταξιοδοτικά ταμεία των λαών και φορτώνοντας νέο κρατικό δανεισμό στις πλάτες τους.

Η Ευρώπη πληρώνει την εξάρτησή της από την Κίνα

 

Η Ευρώπη νόμιζε ότι, μεταφέροντας τα εργοστάσιά της
στην Κίνα, θα επωφελούνταν από τη φθηνή εργασία. 
Τελικά εξαρτήθηκε από την κινεζική τεχνολογία.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση ενέκρινε πρόσφατα δασμούς στα κινεζικά ηλεκτρικά αυτοκίνητα που φτάνουν έως και το 40% για κάποιες μάρκες, όπως η MG, με σκοπό να αποτρέψει την αγορά κινέζικων αυτοκινήτων και να προστατέψει την ευρωπαϊκή παραγωγή. Ως απάντηση, η Κίνα πάγωσε τις επενδύσεις σε ευρωπαϊκά εργοστάσια κινεζικών εταιρειών όπως οι BYD, MG και DongFeng, ενώ απαγόρευσε τις εξαγωγές υλικών απαραίτητων για την κατασκευή μπαταριών.

Οι μέθοδοι του αστικού κράτους

Μια νέα βρετανική σειρά ντοκιμαντέρ φωτίζει ένα «σκάνδαλο» των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών. Πρόκειται για το γεγονός ότι δεκάδες μυστικοί πράκτορες επί δεκαετίες προσέγγιζαν γυναίκες μέλη αριστερών οργανώσεων ή διαφόρων κοινωνικών κινημάτων, παριστάνοντας φυσικά τους αριστερούς, και έκαναν σχέσεις μαζί τους προκειμένου να τους αποσπούν πληροφορίες και να παρακολουθούν ή και να υπονομεύουν τις οργανώσεις τους. Σε κάποιες περιπτώσεις έκαναν παιδιά με αυτές τις γυναίκες, ενώ σε πολλές περιπτώσεις είχαν παράλληλη ζωή με την κανονική τους οικογένεια. 

Γιατί επιστρέφει ο προστατευτισμός; Το τέλος της «Φιλελεύθερης» Παγκόσμιας Τάξης

 Αναδημοσιεύουμε από το φύλλο μας του Ιουλίου-Αυγούστου 2018 αυτό το άρθρο, που θεωρούμε ότι επιβεβαιώνεται απόλυτα από τις τωρινές εξελίξεις. Βασίστηκε σε μια εισήγηση του σ. Πάρι Δάγλα στο Ανοιχτό Φιλοσοφικό Σχολείο της Καλλιθέας.

 

Τι είναι ο προστατευτισμός;

 

Προστατευτισμός στην οικονομική-πολιτική θεωρία ονομάζεται γενικώς η τάση κάθε (αστικού) κράτους να προστατεύει το εθνικό του κεφάλαιο –κυρίως το παραγωγικό, αλλά όχι μόνο– από τον ανταγωνισμό άλλων αστικών κρατών. Όταν λέμε το «εθνικό του κεφάλαιο», εννοούμε ουσιαστικά την εγχώρια αστική τάξη, χάριν της οποίας υπάρχει και την οποία υπηρετεί το αστικό κράτος, ιδίως δε τη μεγαλοαστική τάξη. Μορφές προστατευτισμού είναι: οι δασμοί και οι ποσοστώσεις στις εισαγωγές, οι διοικητικοί φραγμοί (π.χ. κανονισμοί ασφαλείας και υγειονομικοί), η νομοθεσία «αντι-ντάμπινγκ», οι κρατικές επιδοτήσεις σε εθνικής σημασίας επιχειρήσεις, η προστασία της ευρεσιτεχνίας και των πνευματικών δικαιωμάτων, η χειραγώγηση του νομίσματος (βλ. υποτιμήσεις) κ.λπ.

ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΚΑΙ Η ΝΕΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ-ΕΥΡΩΠΗΣ

 

Πριν ακόμα την ορκωμοσία του, ο Τραμπ ταξίδεψε στο Παρίσι, 
όπου συνάντησε τον Μακρόνησο και τον Ζελένσκι. Δεν είναι
τυχαίο ότι δεν χαμογελάει. Δύο μήνες μετά εξέδωσε τα «τελεσίγραφα», 
στην Ουκρανία να συνθηκολογήσει και στην Ευρώπη να υποταχθεί

Η γραφειοκρατία και οι κυβερνήσεις της Ευρώπης βρίσκονται σε πανικό, με την πολιτική που ακολουθεί η νέα αμερικανική κυβέρνηση και κυρίως μετά την σύνοδο ασφαλείας του Μονάχου, όπου ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Βανς, με έναν πολύ καυστικό λόγο, κατηγόρησε της ευρωπαϊκές ηγεσίες για λογοκρισία και διαφθορά, ότι δεν ακούν τους λαούς τους, ότι έχουν καταργήσει την δημοκρατία, και άλλα.

ΟΙ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ «ΒΟΗΘΕΙΑ» ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ

 Δεν ήταν από «ανθρωπισμό» που ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός χρηματοδοτούσε αθρόα την «υποδοχή» και «ενσωμάτωση» μεταναστών

 

Η USAID χρηματοδοτούσε οργανώσεις, ΜΜΕ και φορείς που προωθούν
την πολιτική των «ανοιχτών συνόρων» και των μεταναστευτικών ροών υπέρ
του κεφαλαίου. Επίκεινται ακόμα μεγαλύτερες αποκαλύψεις πάνω
σε αυτό το ζήτημα...

Οι ανακοινώσεις για την αλλαγή του ρόλου (υπαγωγή στο υπουργείο Εξωτερικών και μείωση εργαζομένων από 10.000 στους 300) της Υπηρεσίας των Ηνωμένων Πολιτειών για τη Διεθνή Ανάπτυξη (USAID) από τους Ντόναλντ Τραμπ και Έλον Μασκ έδωσαν γρήγορα τη σκυτάλη στην αποκάλυψη των δράσεων της οργάνωσης. Η USAID ιδρύθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1960 για να διαχειρίζεται προγράμματα ανθρωπιστικής βοήθειας για λογαριασμό της κυβέρνησης των ΗΠΑ. Στην πράξη, η οργάνωση αποτελούσε βραχίονα της CIA(βλ. δηλώσεις Allen Weinstein) και εξυπηρετούσε ποικιλοτρόπως τα συμφέροντα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, προωθώντας πολιτικές αλλαγές υπέρ του σε μια σειρά χώρες (βλ.  «ευαισθητοποίηση» λαών υπέρ του ΝΑΤΟ κ.ά.).

ΤΡΑΜΠ, ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΑ ΑΔΙΕΞΟΔΑ

 Τι αλλάζει στις σχέσεις Αμερικής-Ευρώπης-Κίνας και περιφερειακών δυνάμεων υπό το φως των τελευταίων εξελίξεων;

 

Η έναρξη της νέας θητείας του Τραμπ σηματοδοτεί μια εξόρμηση της Αμερικής
για να διατηρήσει την πρωτοκαθεδρία της ως ιμπεριαλιστική δύναμη. 
Αυτό θα ασκήσει τεράστια πίεση ιδίως στην Ευρώπη, με συνέπειες όχι 
μόνο οικονομικές αλλά και πολιτικές

Η μέχρι τώρα κυρίαρχη πολιτική της «παγκοσμιοποίησης» μέσα από τις αντιφάσεις της διευκόλυνε την ανάδειξη ενός «πολυπολικού κόσμου». Τουλάχιστον τριάντα κράτη εκτός Δύσης βρίσκονται σε τροχιά ανάπτυξης, αναγκάζοντας τις χώρες της Δύσης να μπουν σε έναν αγώνα προσαρμογής στα νέα δεδομένα.

Προς εκτροχιασμό η «ατμομηχανή της Ευρώπης»

 

Την πιο μακρά φάση στασιμότητας στη μεταπολεμική
της ιστορία διανύει η Γερμανία - και τρέμει για 
τους δασμούς του Τραμπ

Άσχημα τα νέα για την «ατμομηχανή της Ευρώπης», τη Γερμανία, έναν μήνα σχεδόν πριν από τις γερμανικές εκλογές, καθώς το ΑΕΠ της χώρας συρρικνώθηκε κατά 0,2% το 2024, ακολουθώντας την ύφεση της τάξης του 0,3% το 2023, σύμφωνα με την ομοσπονδιακή στατιστική υπηρεσία.

Βασικοί λόγοι είναι η απώλεια της ρωσικής φτηνής ενέργειας, η φθίνουσα πορεία της βαριάς βιομηχανίας, οι περιορισμένες επενδύσεις, οι υποτονικές εξαγωγές (οι εξαγωγές είναι η κινητήρια δύναμη της γερμανικής οικονομίας), ο έντονος ανταγωνισμός με την Κίνα και η χαμηλή κατανάλωση, αφού πολλοί Γερμανοί προτιμούν να αποταμιεύουν τα χρήματά τους ή πολύ απλά δεν έχουν να καταναλώσουν. 

Η ΕΚΛΟΓΗ ΤΡΑΜΠ ΣΗΜΑΤΟΔΟΤΕΙ ΜΙΑ ΝΕΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

  

Από τις ΗΠΑ μέχρι την Κορέα, με ενδιάμεσους «σταθμούς» Γαλλία, Γερμανία,
Ουκρανία, Μέση Ανατολή κ.ά., όλος ο πλανήτης συντονίζεται στον αντίκτυπο
της εκλογής Τραμπούκων και του ό,τι αυτή σηματοδοτεί. Έρχονται ανατροπές 
όχι μόνο στις σχέσεις μεταξύ των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων αλλά και στο 
«πεδίο» της ταξικής πάλης.

Από την τελικώς αποτυχημένη και αδιέξοδη πολιτική της «παγκοσμιοποίησης», δηλαδή της ελεύθερης διακίνησης κεφαλαίων, εμπορευμάτων και εργατικού δυναμικού, φτάσαμε στην πρόσφατη οικονομική κρίση και στους πολέμους. Μια πολιτική που από το 2007 είχαμε επισημάνει την προδιαγεγραμμένη αποτυχία της.

Απολύουν στη Γερμανία, επενδύουν στην Κίνα

 

Η Γερμανία ενισχύει τη στρατηγική της σχέση με την
Κίνα, όμως αυτό θα προκαλέσει την έντονη αντίδραση
της Αμερικής του Τραμπ

Οι μεγαλύτερες βιομηχανίες της Γερμανίας εγκαταλείπουν τη χώρα, απολύοντας χιλιάδες εργαζομένους, ενώ ταυτόχρονα επενδύουν σημαντικά κεφάλαια στην Κίνα, αναζητώντας εκεί πιο ευνοϊκές συνθήκες.

Το ενεργειακό αδιέξοδο της Γερμανίας

 

Η αυτοκαταστροφική ενεργειακή πολιτική της Γερμανίας
αντικατοπτρίζει το στρατηγικό της αδιέξοδο - και αυτό
ισχύει για όλη την Ε.Ε.

Σε μια παγίδα, με αυτοτροφοδοτούμενη μορφή, έχει πέσει η Γερμανία όσον αφορά την εγχώρια παραγωγή ρεύματος, με τις τιμές της ενέργειας για τη βιομηχανία της να βρίσκονται στα υψηλότερα επίπεδα στον κόσμο μετά το Ηνωμένο Βασίλειο!

Εξαιτίας δικών της πολιτικών αποφάσεων, η χώρα εξαρτήθηκε υπέρμετρα τα τελευταία χρόνια από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όπως η αιολική και η ηλιακή, παράλληλα με τη σταδιακή κατάργηση της πυρηνικής ενέργειας. Η παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές στη Γερμανία έφτασε σε ποσοστό-ρεκόρ 61,5% της συνολικής παραγωγής στις αρχές του 2024.

ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ Η ΕΚΛΟΓΗ ΤΡΑΜΠ ΓΙΑ ΤΙΣ ΗΠΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ;

Στη δεύτερη θητεία του ο Τραμπ θα επικεντρωθεί στον οικονομικό
πόλεμο με την Κίνα, και γι' αυτό έχει ανάγκη να απομακρύνει τη Ρωσία
από την Κίνα. Η Ευρώπη δεν υπάρχει στο «κάδρο», γιατί με την πολιτική
που ακολούθησε η Ε.Ε., έγινε κομπάρσος στη διεθνή ιμπεριαλιστική σκηνή.

 Οι εκλογές στις ΗΠΑ ανέδειξαν, με ισχυρή πλειοψηφία, νικητές τον Ντόναλντ Τραμπ και το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα του. Η παγκόσμια κοινή γνώμη ασχολήθηκε ιδιαίτερα με αυτές τις εκλογές, γιατί αυτή τη φορά οι πολιτικοί αντίπαλοι παρουσίαζαν μια διαφορετική ατζέντα διαχείρισης του καπιταλιστικού συστήματος. Από την μια πλευρά οι «παγκοσμιοποιητές» και από την άλλη οι υποστηρικτές του εθνικού προστατευτισμού.