Παρασκευή 1 Αυγούστου 2025

Η «ατομική ευθύνη» και τα σχέδια για τον χώρο της υγείας

Προκειμένου να μειωθεί η πρόσβαση στη νοσοκομειακή
φροντίδα, που θεωρείται 
«κοστοβόρος», προωθούνται οι 
λογικές της 
«ατομικής ευθύνης»
Σε κυνήγι μαγισσών θα στραφεί το ελληνικό κράτος στο προσεχές μέλλον θεωρώντας υπόλογο κάθε Έλληνα πολίτη για την κατάσταση της υγείας του. Είναι το σημείο όπου προβάλλεται το ατομικό αίσθημα και παρακάμπτεται το συλλογικό, όπου κυριαρχεί η ατομική ευθύνη και σβήνει η κρατική. 

Ο ίδιος ο πρωθυπουργός μας νουθετεί «να μην καπνίζουμε, να τρώμε υγιεινά, να αθλούμαστε», προσθέτοντας πως «η διαφορά στο προσδόκιμο ζωής μεταξύ αυτών που τα κάνουν όλα αυτά και εκείνων που δεν κάνουν τίποτα μπορεί να είναι 18 χρόνια». Το τι θα προκύψει στο μέλλον σε σχέση με τη υγεία του πληθυσμού φαίνεται και από την πρόσφατη υπόθεση ενός 56χρονου αστυνομικού ο οποίος ενημερώθηκε από τους γιατρούς του 424 Στρατιωτικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης ότι έχει καρκίνο έναν χρόνο μετά τη βιοψία, με συνέπεια να κάνει μεταστάσεις σε όλο του το σώμα. Το υπόμνημα που έβγαλε το ελληνικό δημόσιο για αυτή την υπόθεση στην ουσία αποδίδει ευθύνη σε ποσοστό 99% στον ασθενή ότι… προσβλήθηκε από καρκίνο επειδή δεν έκανε εγκαίρως προληπτικές εξετάσεις.

Παρόμοια κρούσματα είχαμε και την περίοδο της πανδημίας, που δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δυστυχώς πέρασαν σαν αντίληψη και στον ευρύτερο πληθυσμό. Οι αναφορές στην «ατομική ευθύνη» για τον περιορισμό της εξάπλωσης του κορωνοϊού προβάλλονταν καθημερινά στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Όπως και η ευθύνη των εν δυνάμει «ηθικών αυτουργών», των «ασυνείδητων» που δεν πειθαρχούσαν τις κρατικές εντολές.

Πού το πάνε; Άργησες να κάνεις εξετάσεις; Θα πληρώσεις. Δεν έκανες προληπτικό έλεγχο για το τάδε ή το δείνα θέμα υγείας; Θα έρθει ο λογαριασμός στο σπίτι. Προσοχή, προσοχή: είναι άλλο ένα μονοπάτι προς την ιδιωτικοποίηση της υγείας, εκτός όλων των άλλων μέτρων που θα πάρουν ή έχουν πάρει.

Η προώθηση αυτής της λογικής, όπως και άλλα μέτρα, είναι προμελετημένη στο πλαίσιο μιας μελλοντικής καθολικής ιδιωτικοποίησης του ΕΣΥ, μέσω υποβάθμισης και διάλυσης των «περιττών» δομών υγείας, μετατροπής των υπολοίπων σε νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου, μετασχηματισμού του ΕΟΠΥΥ σε κανονική ασφαλιστική εταιρεία και εισαγωγής αυστηρής κοστολόγησης των νοσοκομειακών υπηρεσιών, με ηλεκτρονική επιτήρηση. Με τελικό στόχο την παράδοση των κρατικών υποδομών υγείας για αποκλειστική χρήση σε μεγάλα ιδιωτικά funds.

 

Ματίνα Χελιδώνη