Ο αγώνας της σπουδάζουσας νεολαίας δίνει ελπίδα σε όλο τον ελληνικό λαό
Το φοιτητικό κίνημα εξευτέλισε την κυβερνητική προπαγάνδα, έβαλε σε
κίνηση τη νεολαία μετά από χρόνια, ενθάρρυνε και την υπόλοιπη ακαδημαϊκή
κοινότητα να αντιδράσει στα ιδιωτικά πανεπιστήμια και έχει δώσει ελπίδα
σε όλο τον λαό!
Ο δίκαιος αγώνας των φοιτητών απέναντι στα ιδιωτικά πανεπιστήμια και την εμπορευματοποίηση της εκπαίδευσης συνεχίζεται. Σε λίγες ημέρες συμπληρώνονται 8 ολόκληρες εβδομάδες αγώνων, παρά τον εκφοβισμό της αυτεπάγγελτης δίωξης, την προπαγάνδα περί ματαίωσης των εξεταστικών καθώς και την ωμή αστυνομική βία που ασκήθηκε κατά περιπτώσεις απέναντι στους φοιτητές (Μετσόβιο, Δημοκρίτειο κ.α.). Σε όλη την Ελλάδα, απ’ άκρη σ’ άκρη, πραγματοποιούνται συνελεύσεις που υπερψηφίζουν αγωνιστικά πλαίσια (κατάληψης, κινητοποιήσεων, δράσεων) και καταδικάζουν τα σχέδια της κυβέρνησης. Η φοιτητική της παράταξη δε, η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, έσπασε τα μούτρα της σχεδόν σε όλες της σχολές και για αυτό, μετά τις πρώτες εβδομάδες που προσπάθησε αποτυχημένα να υπονομεύσει τους αγώνες των φοιτητών, αποσύρθηκε από το προσκήνιο.
Όλο αυτό το διάστημα, λοιπόν, η μαχόμενη σπουδάζουσα νεολαία, με τις εβδομαδιαίες συνελεύσεις και διαδηλώσεις της (ξεχωρίζει η μεγάλη πανελλαδική πορεία στις 8/2) έχει καταφέρει μερικές, το λιγότερο αξιοσημείωτες, επιτυχίες. Οι πιο σημαντικές είναι:
1η) Η αναβολή ψήφισης του επίμαχου νομοσχεδίου (από τέλος Γενάρη σε τέλος Φλεβάρη και βλέπουμε).
2η) Το ότι έπεσαν στο κενό η κυβερνητική προπαγάνδα και τα ψέματα για τον κίνδυνο να χαθούν εξετάσεις και εξάμηνο – ασχέτως βέβαια του ότι εμείς διαφωνούμε με τις εξ αποστάσεως εξετάσεις.
3η) Η πολιτικοποίηση μιας μεγάλης μερίδας φοιτητών οι οποίοι μέχρι πρόσφατα δεν συμμετείχαν στα πολιτικά και συνδικαλιστικά δρώμενα των σχολών τους.
4η) Η κινητοποίηση και άλλων κομματιών της ακαδημαϊκής κοινότητας, από υπαλλήλους των εστιών μέχρι μέλη Δ.Ε.Π., πρυτανείες και την Π.Ο.Σ.Δ.Ε.Π. Με μια σειρά ανακοινώσεών τους, έχουν στηρίξει τις φοιτητικές κινητοποιήσεις, έχουν καταδικάσει τις συλλήψεις και την είσοδο της αστυνομίας στις σχολές και έχουν αποδομήσει σε μεγάλο βαθμό το «αφήγημα» της κυβέρνησης, παρουσιάζοντας τον πραγματικό λόγο υποβάθμισης της δημόσιας εκπαίδευσης, που δεν είναι άλλος από την υποχρηματοδότηση, η οποία, όπως είναι προφανές, θα ενταθεί ακόμη περισσότερο αν επιτραπεί ιδιωτική τριτοβάθμια εκπαίδευση. Παράλληλα, ανέδειξαν τη διεθνή εμπειρία από τη δημιουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων στο εξωτερικό, και η οποία είναι ακριβώς αντίθετη από τα όσα ισχυρίζεται η κυβέρνηση. Κανένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο δεν δημιουργήθηκε που να μπορεί να συγκριθεί με τα δημόσια, ούτε σταμάτησαν φοιτητές να πηγαίνουν για σπουδές σε άλλες χώρες, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση ότι θα συμβεί στην Ελλάδα αν ανοίξουν ιδιωτικά πανεπιστήμια.
Η συστράτευση πολλών κομματιών της ακαδημαϊκής κοινότητας είναι μια πραγματικά πολύ θετική εξέλιξη, η οποία δυναμώνει σε μεγάλο βαθμό το φοιτητικό κίνημα και για αυτό θα πρέπει να χαιρετίσουμε όσους προέβησαν και θα προβούν σε τέτοιες ενέργειες.
Οι παραπάνω επιτυχίες δείχνουν για πολλοστή φορά, ότι κανένας αγώνας δεν είναι μάταιος. Δείχνουν όμως και ότι κάτι έχει αρχίσει να αλλάζει. Το φοιτητικό κίνημα βρισκόταν εδώ και πολλά χρόνια σε τέλμα. Οι κινητοποιήσεις του ήταν περιορισμένες. Όμως σήμερα έχει σηκώσει ξανά κεφάλι, αγωνίζεται, δοκιμάζει παλιές και νέες μορφές πάλης. Ξαναδημιουργεί τον εαυτό του. Το «αποτύπωμά» του, λοιπόν, παρά τις όποιες επιμέρους ελλείψεις, λάθη και αστοχίες, που προφανώς έχουν υπάρξει, είναι θετικό και ελπιδοφόρο! Η κυβέρνηση, αν και πανίσχυρη μέσα στη Βουλή, αντιμετωπίζει στον δρόμο, στην καθημερινή πραγματικότητα, έναν ακόμα αντίπαλο (εκτός από τους αγρότες). Η απονομιμοποίηση των ιδιωτικών πανεπιστημίων στη συνείδηση του λαού είναι ένα σημαντικό βήμα για τη συνέχιση του αγώνα – ακόμα και σε περίπτωση που ψηφιστεί το νομοσχέδιο, καθώς θα υπάρχει μεγάλος δρόμος μέχρι να εφαρμοστεί. Ο αγώνας για την παιδεία είναι αγώνας όλου του ελληνικού λαού και για αυτό πρέπει να συνεχιστεί και θα συνεχιστεί.
Ιωάννης Νικολάου-Μπράζιος
