 |
|
Για να μειωθούν τα
τροχαία δυστυχήματα πρέπει να αλλάξουν
πολλά,
και στον κρατικό μηχανισμό, κυρίως
όμως στη δική μας νοοτροπία
|
Ένα πολύνεκρο δυστύχημα
την Καθαρά Δευτέρα, με υπεύθυνο τον γιο
γνωστού μεγαλοεπιχειρηματία, ξεσήκωσε
μια ολόκληρη συζήτηση στην ελληνική
κοινωνία, ενώ προκάλεσε ακόμα και
πολιτικές δηλώσεις περί της «ταξικότητας»
τέτοιου είδους δυστυχημάτων (από στέλεχος
Έγκειται στη διαπαιδαγώγηση
που κάνει μια ταξική κοινωνία στα μέλη
της, σε όλα τα μέλη της, ακόμα και στους
φτωχούς. Το κυρίαρχο στοιχείο αυτής της
διαπαιδαγώγησης είναι ο ατομικισμός,
η αδιαφορία για τον συνάνθρωπο, η
λογική ότι δεν πρέπει να υπολογίζουμε
τίποτα μπροστά στην επιβεβαίωση του
φουσκωμένου
(και κενού) «εγώ» μας.του ΣΥΡΙΖΑ) και, αντίστοιχα, για τον «φθόνο των αριστερών» έναντι των πλουσίων (από τον γνωστό υπερ-αντιδραστικό Α. Γεωργιάδη). Κατ’ αρχάς, είναι φυσικό να αγανακτεί ο κόσμος όταν ένα πλουσιόπαιδο που οδηγεί Πόρσε και τρέχει με 250 χλμ. στην εθνική ξεκληρίζει μια οικογένεια (ασχέτως του ότι σκοτώθηκε και ο ίδιος). Αλλά η ταξικότητα του θέματος δεν έγκειται τόσο στο μοντέλο του αυτοκινήτου ή στην οικονομική κατάσταση αυτού που το οδηγούσε.
Από εκεί και πέρα,
υπάρχουν και ορισμένες πτυχές που
αφορούν ειδικά την ελληνική πραγματικότητα.
Η οδική παιδεία του ελληνικού λαού
βρίσκεται σε απαράδεκτα χαμηλό επίπεδο.
Οι περισσότεροι Έλληνες έχουν πάρει
δίπλωμα λαδώνοντας τους εξεταστές. Γι’
αυτό φταίει και ότι το κόστος της
εκμάθησης είναι ιδιαίτερα υψηλό και ο
καθένας σκέπτεται τα χρήματα για τα
επιπλέον μαθήματα και εξέταστρα σε
περίπτωση που «κοπεί». Πρέπει η οδική
εκπαίδευση να ξεκινάει από το σχολείο,
το κόστος για την έκδοση διπλώματος να
μειωθεί και οι εξετάσεις να γίνουν
αδιάβλητες.
Έπειτα, μεγάλο μέρους
του οδικού δικτύου είναι σε κακή
κατάσταση, δεν υπάρχουν κάμερες ελέγχου
της ταχύτητας, τα περισσότερα
αυτοκίνητα είναι ασυντήρητα (ειδικά
με τη σημερινή οικονομική κατάσταση),
ενώ η τροχαία τόσο στις εθνικές οδούς
όσο και μέσα στις πόλεις είναι άφαντη.
Είναι τραγικό να
θρηνούμε περί τους 1.000 συμπολίτες μας
από τροχαία κάθε χρόνο! Πρέπει να αλλάξουν
πολλά, και στον κρατικό μηχανισμό και
στη δική μας νοοτροπία, για να χτυπηθεί
αυτή η μάστιγα. Όμως, αυτές τις αλλαγές
μπορεί να τις προωθήσει συστηματικά
μόνο μια κοινωνία που ενδιαφέρεται
πραγματικά για τον άνθρωπο, για την
ανθρώπινη ζωή, για την ασφάλεια και την
ευημερία όλου του πληθυσμού.
Πάρις Δάγλας
