Κυριακή 25 Μαρτίου 2018

Ο Τραμπ εγκαινίασε τον εμπορικό πόλεμο


Εργοστάσιο αλουμινίου στην Κίνα. Οι αμερικανικοί δασμοί
 χτυπούν τη βαριά βιομηχανία Ε.Ε. και Κίνας, αλλά έχουν 
και ευρύτερους στόχους.
Ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε την επιβολή δασμών 25% στον εισαγόμενο στις ΗΠΑ χάλυβα και 10% στο εισαγόμενο αλουμίνιο. Οι δασμοί στρέφονται κυρίως κατά της Κίνας, αλλά και κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ρωσίας και άλλων χωρών. Είναι πολύ χαρακτηριστικό ότι συνόδευσε αυτή την ανακοίνωση με το σχόλιο «Οι εμπορικοί πόλεμοι είναι καλοί», μην αφήνοντας καμιά αμφιβολία για τις προθέσεις του!

Από τη μεριά της, η Ε.Ε. απάντησε αμέσως, δια στόματος Γιουνκέρ, ότι θα προβεί και αυτή στην επιβολή δασμών σε εισαγόμενα στην Ευρώπη αμερικανικά προϊόντα. Ενώ τα διεθνή χρηματιστήρια σημείωσαν μεγάλη πτώση. Τα μέσα ενημέρωσης, οι οικονομολόγοι και οι αναλυτές από την από δω μεριά του Ατλαντικού έσπευσαν, κατά τη συνήθειά τους, να βγάλουν τον Τραμπ… περίπου τρελό, τονίζοντας ότι οι δασμοί αυτοί θα βλάψουν την αμερικανική οικονομία και δεν θα δημιουργήσουν περισσότερες θέσεις εργασίας στις ΗΠΑ.
Δεν ξέρουμε ποιος είναι ο τρελός εδώ, αλλά οι αφελείς σίγουρα είναι οι Ευρωπαίοι επικριτές του Τραμπ. Ο Τραμπ δεν ενδιαφέρεται τόσο για την αμερικανική βιομηχανία χάλυβα και αλουμινίου, αλλά για το πόσο θα αποδυναμωθούν συνολικά, και όχι μόνο στο οικονομικό πεδίο, οι αντίπαλοι της Αμερικής. Η εμπειρία του αμερικανικού ιμπεριαλισμού από τρεις δεκαετίες «ανοίγματος των αγορών» είναι ότι αυτή ευνόησε κυρίως την Κίνα και τη Γερμανία. Η Αμερική δεν στηρίζεται κυρίως στην εξαγωγή προϊόντων (για να φοβηθεί από τα εμπορικά αντίποινα) αλλά στην εξαγωγή κεφαλαίων, στον ρόλο του δολαρίου ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος και στην πολιτική και στρατιωτική της υπεροχή. Άρα η στρατηγική της δεν περνά μέσα από την «πρόοδο του παγκόσμιου εμπορίου» αλλά από την υπεράσπιση της ηγεμονίας της με κάθε μέσο.
Ανεξάρτητα από το μέχρι πού θα το τραβήξει ο Τραμπ, έχουμε εισέλθει ανεπιστρεπτί σε μια νέα εποχή προστατευτισμού και μεγάλων διαιρέσεων στο παγκόσμιο καπιταλιστικό στρατόπεδο. Είναι κάτι που εμείς οι Κομμουνιστές-Τροτσκιστές το έχουμε προβλέψει από καιρό. Και λέμε για μια ακόμα φορά στην εργατική μας τάξη ότι όχι μόνο δεν πρέπει να φοβηθεί από αυτές τις εξελίξεις αλλά αντίθετα θα πρέπει να τις αξιοποιήσει, για να προκαλέσει ρήγματα στις γραμμές του ταξικού αντιπάλου και να προωθήσει τις θέσεις της.

Πάρις Δάγλας